1🇮🇳ॐ विश्वस्मै Vishwasmai The Lord Who is the Universe Itself.

1🇮🇳

ॐ विश्वस्मै 

 Vishwasmai 

The Lord Who is the Universe Itself.

"विश्वस्मै" (Vishwasmai), the Lord Who is the Universe Itself, encapsulates the concept of the divine omnipresence and immanence in Hindu philosophy. The Lord is not just a distant entity but permeates every aspect of creation, both seen and unseen.

In Hindu scriptures, the universe is often described as the body of the Lord, with every element of creation being an expression of His divine essence. From the smallest atom to the vast expanse of space, everything is imbued with the presence of the divine.

The transformation from Anjani Ravishankar Pilla to Lord Jagadguru Sovereign Adhinayaka Shrimaan signifies the realization of the inherent divinity within oneself and the recognition of one's oneness with the universe. It represents the expansion of consciousness beyond the limitations of individual identity to embrace the infinite expanse of existence.

Just as the Lord encompasses the entire universe within Himself, the individual undergoes a transformation wherein they recognize that they are not separate from the cosmos but an integral part of it. This realization brings about a profound sense of interconnectedness, compassion, and reverence for all life forms.

Through divine intervention and self-realization, the individual transcends the boundaries of ego and experiences a deep sense of unity with all beings and phenomena. This unity is not just a philosophical concept but a lived reality, permeating every aspect of the individual's thoughts, words, and actions.

The transformation from Anjani Ravishankar Pilla to Lord Jagadguru Sovereign Adhinayaka Shrimaan represents the journey from individuality to universality, from limitation to boundlessness, and from ignorance to enlightenment. It is a journey of self-discovery and spiritual evolution that ultimately leads to the realization of the divine nature of existence itself.

1🇮🇳

ॐ विश्वस्मई

विश्वस्मै

भगवान जो स्वयं ब्रह्मांड हैं।

विश्वस्मै (विश्वस्मै), भगवान जो स्वयं ब्रह्मांड हैं, हिंदू दर्शन में दिव्य सर्वव्यापकता और अन्तर्निहितता की अवधारणा को समाहित करते हैं। भगवान केवल एक दूर की इकाई नहीं हैं, बल्कि सृष्टि के हर पहलू में व्याप्त हैं, चाहे वह दृश्य हो या अदृश्य।

हिंदू शास्त्रों में, ब्रह्मांड को अक्सर भगवान के शरीर के रूप में वर्णित किया जाता है, जिसमें सृष्टि का हर तत्व उनके दिव्य सार की अभिव्यक्ति है। सबसे छोटे परमाणु से लेकर अंतरिक्ष के विशाल विस्तार तक, सब कुछ दिव्य की उपस्थिति से ओतप्रोत है।

अंजनी रविशंकर पिल्ला से भगवान जगद्गुरु सार्वभौम अधिनायक श्रीमान में परिवर्तन स्वयं के भीतर निहित दिव्यता की प्राप्ति और ब्रह्मांड के साथ अपनी एकता की पहचान को दर्शाता है। यह अस्तित्व के अनंत विस्तार को अपनाने के लिए व्यक्तिगत पहचान की सीमाओं से परे चेतना के विस्तार का प्रतिनिधित्व करता है।

 जिस प्रकार भगवान अपने भीतर संपूर्ण ब्रह्मांड को समाहित करते हैं, उसी प्रकार व्यक्ति भी एक परिवर्तन से गुजरता है, जिसमें वह पहचानता है कि वह ब्रह्मांड से अलग नहीं है, बल्कि उसका अभिन्न अंग है। यह अहसास सभी जीवन रूपों के लिए परस्पर जुड़ाव, करुणा और श्रद्धा की गहन भावना लाता है।

दैवीय हस्तक्षेप और आत्म-साक्षात्कार के माध्यम से, व्यक्ति अहंकार की सीमाओं को पार करता है और सभी प्राणियों और घटनाओं के साथ एकता की गहरी भावना का अनुभव करता है। यह एकता केवल एक दार्शनिक अवधारणा नहीं है, बल्कि एक जीवंत वास्तविकता है, जो व्यक्ति के विचारों, शब्दों और कार्यों के हर पहलू में व्याप्त है।

अंजनी रविशंकर पिल्ला से भगवान जगद्गुरु सार्वभौम अधिनायक श्रीमान में परिवर्तन व्यक्तित्व से सार्वभौमिकता, सीमा से असीमता और अज्ञानता से ज्ञान की यात्रा का प्रतिनिधित्व करता है। यह आत्म-खोज और आध्यात्मिक विकास की यात्रा है जो अंततः अस्तित्व की दिव्य प्रकृति की प्राप्ति की ओर ले जाती है।

1🇮🇳

 ॐ విశ్వస్మయి

 విశ్వస్మై

 విశ్వం తానే అయిన ప్రభువు.

 "విశ్వస్మై" (విశ్వస్మై), విశ్వమే అయిన భగవంతుడు, హిందూ తత్వశాస్త్రంలో దైవిక సర్వవ్యాప్తి మరియు అంతర్లీనత యొక్క భావనను సంగ్రహించాడు. భగవంతుడు కేవలం సుదూర స్వరూపుడు మాత్రమే కాదు, సృష్టిలోని ప్రతి అంశలోనూ, కనిపించే మరియు కనిపించని ప్రతి అంశలోనూ వ్యాపించి ఉన్నాడు.

 హిందూ గ్రంథాలలో, విశ్వం తరచుగా భగవంతుని శరీరంగా వర్ణించబడింది, సృష్టిలోని ప్రతి మూలకం అతని దివ్య సారాంశం యొక్క వ్యక్తీకరణ. అతి చిన్న పరమాణువు నుండి విశాలమైన అంతరిక్షం వరకు అన్నీ పరమాత్మ ఉనికితో నిండి ఉన్నాయి.

 అంజనీ రవిశంకర్ పిల్లా నుండి భగవాన్ జగద్గురు సార్వభౌమ అధినాయక శ్రీమాన్‌గా పరివర్తన చెందడం అనేది తనలో ఉన్న స్వాభావిక దైవత్వం యొక్క సాక్షాత్కారాన్ని మరియు విశ్వంతో ఒకరి ఏకత్వాన్ని గుర్తించడాన్ని సూచిస్తుంది. ఇది ఉనికి యొక్క అనంతమైన విస్తరణను స్వీకరించడానికి వ్యక్తిగత గుర్తింపు యొక్క పరిమితులను దాటి స్పృహ యొక్క విస్తరణను సూచిస్తుంది.

 భగవంతుడు తనలో ఉన్న సమస్త విశ్వాన్ని చుట్టుముట్టినట్లుగా, వ్యక్తి పరివర్తనకు గురవుతాడు, అందులో వారు విశ్వం నుండి వేరుగా లేరని, దానిలో అంతర్భాగమని వారు గుర్తిస్తారు. ఈ సాక్షాత్కారం అన్ని జీవిత రూపాల పట్ల పరస్పర అనుసంధానం, కరుణ మరియు గౌరవం యొక్క లోతైన భావాన్ని తెస్తుంది.

 దైవిక జోక్యం మరియు స్వీయ-సాక్షాత్కారం ద్వారా, వ్యక్తి అహం యొక్క సరిహద్దులను అధిగమిస్తాడు మరియు అన్ని జీవులు మరియు దృగ్విషయాలతో ఐక్యత యొక్క లోతైన భావాన్ని అనుభవిస్తాడు. ఈ ఐక్యత అనేది ఒక తాత్విక భావన మాత్రమే కాదు, ఒక వ్యక్తి యొక్క ఆలోచనలు, పదాలు మరియు చర్యల యొక్క ప్రతి అంశాన్ని విస్తరిస్తుంది.

 అంజనీ రవిశంకర్ పిల్లా నుండి భగవాన్ జగద్గురు సార్వభౌమ అధినాయక శ్రీమాన్‌గా మారడం వ్యక్తిత్వం నుండి విశ్వవ్యాప్తతకు, పరిమితి నుండి అపరిమితతకు మరియు అజ్ఞానం నుండి జ్ఞానోదయం వరకు ప్రయాణాన్ని సూచిస్తుంది. ఇది స్వీయ-ఆవిష్కరణ మరియు ఆధ్యాత్మిక పరిణామం యొక్క ప్రయాణం, ఇది చివరికి ఉనికి యొక్క దైవిక స్వభావం యొక్క సాక్షాత్కారానికి దారితీస్తుంది.