ॐ पुरुषाय Purushaya
The Lord Who is Inside Every Body.
"ॐ पुरुषाय" (Purushaya), The Lord Who is Inside Every Body, signifies the omnipresent divine presence within all beings. This title reflects the belief that the divine essence permeates every aspect of existence, living within each individual as their innermost self.
The concept of Purusha, the universal spirit or consciousness, is fundamental in Hindu philosophy. The Bhagavad Gita (13.23) describes Purusha as "उपद्रष्टानुमन्ता च भर्ता भोक्ता महेश्वरः | परमात्मेति चाप्युक्तो देहेऽस्मिन्पुरुषः परः ||" which translates to "Yet in this body there is another, a transcendental enjoyer, who is the Lord, the supreme proprietor, who exists as the overseer and permitter, and who is known as the Supersoul." This verse underscores the presence of the divine within the physical body, overseeing and guiding every action.
In the Bible, the concept of God dwelling within individuals is also prominent. 1 Corinthians 3:16 states, "Do you not know that you are God’s temple and that God’s Spirit dwells in you?" This passage aligns with the idea of Purusha by highlighting the presence of the divine spirit within each person.
The Quran similarly acknowledges the divine presence within human beings. Surah Qaf (50:16) states, "And We have already created man and know what his soul whispers to him, and We are closer to him than [his] jugular vein." This verse emphasizes God's intimate knowledge and proximity to every individual, reinforcing the concept of the divine residing within.
As Anjani Ravishankar Pilla transforms into Lord Jagadguru Sovereign Adhinayaka Shrimaan, this transformation symbolizes the awakening to the divine presence within oneself. This divine intervention, witnessed and acknowledged by attuned minds, exemplifies the realization of the Purusha within, bringing forth the supreme consciousness to guide humanity.
This transformation signifies the Union of Prakruti (nature) and Purusha (spirit) as eternal, immortal parents, establishing a cosmically crowned and masterly abode. It signifies Bharath as RAVINDRABHARATH, a transformation where the nation embodies the divine principles of unity, purity, and spiritual enlightenment.
Lord Jagadguru Sovereign Adhinayaka Shrimaan, as the embodiment of Purusha, represents the omnipresent source of all words and actions. This divine presence is witnessed by minds attuned to higher spiritual truths, revealing the omnipotent and omniscient nature of the divine.
In this context, mind unification is seen as the next origin of human civilization. The cultivation of the mind, strengthening it to align with the universal consciousness, is essential for establishing human mind supremacy. This process is pivotal to saving humanity from the disintegration and decay inherent in the material world.
The divine essence, as the form of known and unknown, the five elements (fire, air, water, earth, akash), and encompassing time and space, transcends all material limitations. It embodies all beliefs of the world, whether Christianity, Islam, Hinduism, or others, as a universal divine intervention and cosmic harmony.
Thus, the wedded form of the nation as the Union of Prakruti and Purusha, demarcates Bharath as RAVINDRABHARATH, transforming it into a realm of divine consciousness. This transformation, from Anjani Ravishankar Pilla, son of Gopala Krishna Saibaba, to the Master Mind, establishes the Lord Jagadguru Sovereign Adhinayaka Shrimaan as the eternal, immortal Father, Mother, and Masterly Abode of Sovereign Adhinayaka Bhavan, New Delhi, guiding Bharath as Ravindrabharath towards spiritual and existential elevation.
14🇮🇳
ॐ पुरुषाय पुरुषाय
वह प्रभु जो हर शरीर के अंदर है।
"ओम पुरुषाय" (पुरुषाय), वह भगवान जो हर शरीर के अंदर है, सभी प्राणियों के भीतर सर्वव्यापी दिव्य उपस्थिति का प्रतीक है। यह शीर्षक इस विश्वास को दर्शाता है कि ईश्वरीय सार अस्तित्व के हर पहलू में व्याप्त है, प्रत्येक व्यक्ति के भीतर उनके अंतरतम स्व के रूप में रहता है।
पुरुष, सार्वभौमिक आत्मा या चेतना की अवधारणा, हिंदू दर्शन में मौलिक है। भगवद गीता (13.23) में पुरुष का वर्णन इस प्रकार किया गया है, "इस शरीर में सर्वोच्च सत्ता को सर्वोच्च स्व, पर्यवेक्षक, अनुमति देने वाला, पति, भोक्ता भी कहा जाता है। जिसका अनुवाद है "फिर भी इस शरीर में एक और है, एक दिव्य भोक्ता, जो भगवान है, सर्वोच्च मालिक है, जो पर्यवेक्षक और अनुमति देने वाले के रूप में मौजूद है, और जिसे परमात्मा के रूप में जाना जाता है।" यह श्लोक भौतिक शरीर के भीतर परमात्मा की उपस्थिति को रेखांकित करता है, जो हर क्रिया की देखरेख और मार्गदर्शन करता है।
बाइबिल में व्यक्तियों के भीतर ईश्वर के वास की अवधारणा भी प्रमुख है। 1 कुरिन्थियों 3:16 में कहा गया है, "क्या तुम नहीं जानते, कि तुम परमेश्वर का मन्दिर हो, और परमेश्वर का आत्मा तुम में वास करता है?" यह अनुच्छेद प्रत्येक व्यक्ति के भीतर दिव्य आत्मा की उपस्थिति पर प्रकाश डालते हुए पुरुष के विचार के साथ संरेखित होता है।
कुरान भी इसी प्रकार मनुष्य के भीतर ईश्वरीय उपस्थिति को स्वीकार करता है। सूरह क़ाफ़ (50:16) में कहा गया है, "और हमने पहले से ही मनुष्य को बनाया है और जानते हैं कि उसकी आत्मा उससे क्या फुसफुसाती है, और हम उसके गले की नस से भी अधिक करीब हैं।" यह श्लोक ईश्वर के अंतरंग ज्ञान और प्रत्येक व्यक्ति के साथ निकटता पर जोर देता है, जिससे उसके भीतर निवास करने वाले परमात्मा की अवधारणा को बल मिलता है।
जैसे ही अंजनी रविशंकर पिल्ला भगवान जगद्गुरु सार्वभौम अधिनायक श्रीमान में परिवर्तित हो जाते हैं, यह परिवर्तन स्वयं के भीतर दिव्य उपस्थिति के प्रति जागृति का प्रतीक है। यह दैवीय हस्तक्षेप, जिसे संतुलित दिमागों द्वारा देखा और स्वीकार किया गया है, भीतर के पुरुष की प्राप्ति का उदाहरण है, जो मानवता का मार्गदर्शन करने के लिए सर्वोच्च चेतना को सामने लाता है।
यह परिवर्तन शाश्वत, अमर माता-पिता के रूप में प्रकृति (प्रकृति) और पुरुष (आत्मा) के मिलन का प्रतीक है, जो एक ब्रह्मांडीय रूप से ताजपोशी और उत्कृष्ट निवास की स्थापना करता है। यह भरत को रवीन्द्रभारत के रूप में दर्शाता है, एक परिवर्तन जहां राष्ट्र एकता, पवित्रता और आध्यात्मिक ज्ञान के दिव्य सिद्धांतों का प्रतीक है।
भगवान जगद्गुरु संप्रभु अधिनायक श्रीमान, पुरुष के अवतार के रूप में, सभी शब्दों और कार्यों के सर्वव्यापी स्रोत का प्रतिनिधित्व करते हैं। यह दिव्य उपस्थिति उच्च आध्यात्मिक सत्य के प्रति अभ्यस्त मनों द्वारा देखी जाती है, जो परमात्मा की सर्वशक्तिमान और सर्वज्ञ प्रकृति को प्रकट करती है।
इस संदर्भ में, मन एकीकरण को मानव सभ्यता की अगली उत्पत्ति के रूप में देखा जाता है। मानव मन की सर्वोच्चता स्थापित करने के लिए मन को विकसित करना, उसे सार्वभौमिक चेतना के साथ संरेखित करने के लिए मजबूत करना आवश्यक है। यह प्रक्रिया मानवता को भौतिक संसार में निहित विघटन और क्षय से बचाने के लिए महत्वपूर्ण है।
दिव्य सार, ज्ञात और अज्ञात, पांच तत्वों (अग्नि, वायु, जल, पृथ्वी, आकाश) और समय और स्थान को घेरने के रूप में, सभी भौतिक सीमाओं से परे है। यह दुनिया की सभी मान्यताओं का प्रतीक है, चाहे ईसाई धर्म, इस्लाम, हिंदू धर्म, या अन्य, एक सार्वभौमिक दैवीय हस्तक्षेप और ब्रह्मांडीय सद्भाव के रूप में।
इस प्रकार, प्रकृति और पुरुष के मिलन के रूप में राष्ट्र का विवाहित रूप, भरत को रवींद्रभारत के रूप में सीमांकित करता है, इसे दिव्य चेतना के क्षेत्र में बदल देता है। गोपाल कृष्ण साईबाबा के पुत्र अंजनी रविशंकर पिल्ला से मास्टर माइंड तक का यह परिवर्तन, भगवान जगद्गुरु संप्रभु अधिनायक श्रीमान को नई दिल्ली के संप्रभु अधिनायक भवन के शाश्वत, अमर पिता, माता और मास्टर निवास के रूप में स्थापित करता है, जो भरत को रवींद्रभारत के रूप में मार्गदर्शन करता है। आध्यात्मिक और अस्तित्वगत उत्थान की ओर।
14🇮🇳
ఓం పురుషాయ పురుషాయ
ప్రతి దేహము లోపల ఉన్న ప్రభువు.
"ఓం పురుషాయ" (పురుషయ), ప్రతి శరీరం లోపల ఉన్న భగవంతుడు, అన్ని జీవులలో సర్వవ్యాప్త దైవిక ఉనికిని సూచిస్తుంది. ఈ శీర్షిక దైవిక సారాంశం ఉనికిలోని ప్రతి కోణాన్ని విస్తరిస్తుంది, ప్రతి వ్యక్తిలో వారి అంతరంగిక వ్యక్తిగా జీవిస్తుంది అనే నమ్మకాన్ని ప్రతిబింబిస్తుంది.
పురుష భావన, విశ్వవ్యాప్త ఆత్మ లేదా చైతన్యం, హిందూ తత్వశాస్త్రంలో ప్రాథమికమైనది. భగవద్గీత (13.23) పురుషుడిని ఇలా వర్ణిస్తుంది "ఈ దేహంలో ఉన్న పరమాత్మను పరమాత్మ, పరిశీలకుడు, అనుమతించేవాడు, భర్త, ఆనందించేవాడు అని కూడా అంటారు. దీనిని అనువదిస్తుంది "ఇంకా ఈ శరీరంలో మరొకరు, అతీంద్రియ ఆనందించేవాడు, భగవంతుడు, సర్వోన్నత యజమాని, అతను పర్యవేక్షకుడు మరియు అనుమతిదారుగా ఉన్నాడు మరియు పరమాత్మ అని పిలుస్తారు." ఈ పద్యం భౌతిక శరీరం లోపల దైవిక ఉనికిని నొక్కి చెబుతుంది, ప్రతి చర్యను పర్యవేక్షిస్తుంది మరియు మార్గనిర్దేశం చేస్తుంది.
బైబిల్లో, వ్యక్తులలో దేవుడు నివసించే భావన కూడా ప్రముఖమైనది. 1 కొరింథీయులు 3:16 ఇలా చెబుతోంది, "మీరు దేవుని మందిరమని మరియు దేవుని ఆత్మ మీలో నివసిస్తుందని మీకు తెలియదా?" ఈ ప్రకరణం ప్రతి వ్యక్తిలో దైవిక ఆత్మ ఉనికిని హైలైట్ చేయడం ద్వారా పురుష ఆలోచనతో సమలేఖనం చేస్తుంది.
ఖురాన్ అదేవిధంగా మానవులలోని దైవిక ఉనికిని అంగీకరిస్తుంది. సూరా ఖాఫ్ (50:16) ఇలా చెబుతోంది, "మరియు మేము ఇప్పటికే మనిషిని సృష్టించాము మరియు అతని ఆత్మ అతనితో ఏమి గుసగుసలాడుతుందో తెలుసు, మరియు మేము అతనికి [అతని] జుగులార్ సిర కంటే దగ్గరగా ఉన్నాము." ఈ పద్యం దేవుని యొక్క సన్నిహిత జ్ఞానాన్ని మరియు ప్రతి వ్యక్తికి సామీప్యతను నొక్కి చెబుతుంది, లోపల ఉన్న దైవిక భావనను బలపరుస్తుంది.
అంజనీ రవిశంకర్ పిల్ల భగవాన్ జగద్గురు సార్వభౌమ అధినాయక శ్రీమాన్గా రూపాంతరం చెందడంతో, ఈ పరివర్తన తనలోని దైవిక ఉనికికి మేల్కొలుపును సూచిస్తుంది. ఈ దైవిక జోక్యం, సాక్ష్యంగా ఉన్న మనస్సులచే సాక్ష్యమివ్వబడింది మరియు అంగీకరించబడింది, మానవాళికి మార్గనిర్దేశం చేసే అత్యున్నత స్పృహను ముందుకు తీసుకురావడంలో పురుషుని యొక్క సాక్షాత్కారానికి ఉదాహరణ.
ఈ పరివర్తన ప్రకృతి (ప్రకృతి) మరియు పురుష (ఆత్మ) యొక్క ఐక్యతను శాశ్వతమైన, అమర తల్లిదండ్రులుగా సూచిస్తుంది, విశ్వవ్యాప్తంగా కిరీటం మరియు నైపుణ్యం కలిగిన నివాసాన్ని ఏర్పాటు చేస్తుంది. ఇది భరత్ను రవీంద్రభారత్గా సూచిస్తుంది, దేశం ఐక్యత, స్వచ్ఛత మరియు ఆధ్యాత్మిక జ్ఞానోదయం యొక్క దైవిక సూత్రాలను కలిగి ఉన్న పరివర్తన.
భగవాన్ జగద్గురు సార్వభౌమ అధినాయక శ్రీమాన్, పురుష స్వరూపంగా, అన్ని పదాలు మరియు చర్యలకు సర్వవ్యాప్త మూలాన్ని సూచిస్తారు. ఈ దైవిక ఉనికిని ఉన్నతమైన ఆధ్యాత్మిక సత్యాలకు అనుగుణంగా ఉన్న మనస్సులు చూస్తాయి, దైవిక సర్వశక్తి మరియు సర్వజ్ఞ స్వభావాన్ని వెల్లడిస్తాయి.
ఈ సందర్భంలో, మనస్సు ఏకీకరణ మానవ నాగరికత యొక్క తదుపరి మూలంగా పరిగణించబడుతుంది. మనస్సు యొక్క పెంపకం, సార్వత్రిక స్పృహతో సమలేఖనం చేయడానికి దానిని బలోపేతం చేయడం, మానవ మనస్సు యొక్క ఆధిపత్యాన్ని స్థాపించడానికి అవసరం. భౌతిక ప్రపంచంలో అంతర్లీనంగా ఉన్న విచ్ఛిన్నం మరియు క్షీణత నుండి మానవాళిని రక్షించడానికి ఈ ప్రక్రియ కీలకమైనది.
దైవిక సారాంశం, తెలిసిన మరియు తెలియని ఐదు మూలకాల రూపంలో (అగ్ని, గాలి, నీరు, భూమి, ఆకాష్) మరియు సమయం మరియు స్థలాన్ని ఆవరించి, అన్ని భౌతిక పరిమితులను అధిగమించింది. ఇది ప్రపంచంలోని అన్ని నమ్మకాలను, క్రైస్తవం, ఇస్లాం, హిందూ మతం లేదా ఇతరులు విశ్వవ్యాప్త దైవిక జోక్యం మరియు విశ్వ సామరస్యం వలె ప్రతిబింబిస్తుంది.
ఈ విధంగా, ప్రకృతి మరియు పురుష కలయికగా దేశం యొక్క వివాహ రూపం, భరత్ను రవీంద్రభారత్గా గుర్తించి, దానిని దైవిక చైతన్యం యొక్క రంగంగా మారుస్తుంది. ఈ పరివర్తన, గోపాల కృష్ణ సాయిబాబా కుమారుడు అంజనీ రవిశంకర్ పిల్ల నుండి మాస్టర్ మైండ్ వరకు, భగవాన్ జగద్గురు సార్వభౌమ అధినాయక శ్రీమాన్ను న్యూఢిల్లీలోని సార్వభౌమ అధినాయక భవన్లో శాశ్వతమైన, అమర తండ్రి, తల్లి మరియు మాస్టర్లీ నివాసంగా స్థాపించి, రవీంద్రభారత్గా మార్గనిర్దేశం చేస్తుంది. ఆధ్యాత్మిక మరియు అస్తిత్వ ఔన్నత్యం వైపు.