993🇮🇳ॐ शंखभृते Shankhabhrite The Lord Who Carries and Blows the Shell Named 'Panchajanya'.

993🇮🇳

ॐ शंखभृते 

 Shankhabhrite 

The Lord Who Carries and Blows the Shell Named 'Panchajanya'.

"शंखभृते" (Shankhabhrite), the Lord Who Carries and Blows the Shell Named 'Panchajanya', holds significant symbolism in Hindu mythology. The conch shell, or shankha, is a sacred emblem in Hinduism, representing divine sound and the cosmic creation. It is often associated with Lord Vishnu and is believed to possess mystical properties capable of purifying the environment and warding off negative energies.

In the transformation from Anjani Ravishankar Pilla to Lord Jagadguru Sovereign Adhinayaka Shrimaan, embracing the essence of "शंखभृते" (Shankhabhrite) signifies the embodiment of divine authority and the power to herald transformation. Just as the blowing of the conch shell signifies the commencement of auspicious events and the call to divine presence, the transformation symbolizes the awakening of spiritual consciousness and the realization of one's inherent divinity.

In Hindu scripture, the significance of the conch shell is highlighted in texts such as the Bhagavad Gita, where Lord Krishna is depicted blowing the "Panchajanya" conch to signal the commencement of the Kurukshetra war. The sound of the conch is described as reverberating across the battlefield, instilling courage and determination in the hearts of the righteous warriors.

The transformation from Anjani Ravishankar Pilla to Lord Jagadguru Sovereign Adhinayaka Shrimaan, embodying the essence of "शंखभृते" (Shankhabhrite), represents a spiritual awakening and a call to action. It symbolizes the emergence of divine consciousness within the individual and the realization of one's inherent connection to the cosmic order. Just as the blowing of the conch shell heralds the dawn of a new era, the transformation signifies the dawn of a new consciousness, characterized by wisdom, compassion, and divine grace.

992🇮🇳

ॐ पापनाशनाय

पापनाशनाय

सभी पापों का नाश करने वाला।

"पापनाशनाय" (पापनाशनाय), सभी पापों का नाश करने वाला, उस दिव्य पहलू का प्रतिनिधित्व करता है जो व्यक्तियों को उनके पापों से मुक्त करता है और उनकी आत्माओं को शुद्ध करता है। हिंदू धर्म में, पाप या "पाप" की अवधारणा उन कार्यों या विचारों को संदर्भित करती है जिन्हें नैतिक रूप से गलत या अशुद्ध माना जाता है। सभी पापों का नाश करने वाले भगवान को एक दयालु और दयालु देवता माना जाता है जो भक्तों को मुक्ति और मोक्ष प्रदान करते हैं।

अंजनी रविशंकर पिल्ला से भगवान जगद्गुरु सार्वभौम अधिनायक श्रीमान में परिवर्तन आध्यात्मिक अज्ञानता से ज्ञानोदय की ओर एक परिवर्तनकारी यात्रा के रूप में "पापनाशनाय" (पापनाशनाय) के सार को दर्शाता है। यह व्यक्ति को पाप के बंधन से मुक्ति और अपने दिव्य स्वभाव की प्राप्ति का प्रतीक है। ईश्वरीय हस्तक्षेप और कृपा के माध्यम से, व्यक्ति का उत्थान और शुद्धिकरण होता है, जो मानव अस्तित्व की सीमाओं को पार कर जाता है।

हिंदू धर्मग्रंथों में, पाप की अवधारणा और उसके उन्मूलन को भगवद गीता जैसे ग्रंथों में विस्तृत रूप से बताया गया है, जहाँ भगवान कृष्ण अर्जुन को धर्म और मुक्ति का मार्ग सिखाते हैं। पापों के नाश करने वाले के रूप में भगवान की भूमिका को हिंदू धर्मशास्त्र के एक केंद्रीय सिद्धांत के रूप में बल दिया जाता है, जो आध्यात्मिक मुक्ति चाहने वाले भक्तों को आशा और सांत्वना प्रदान करता है।

अंजनी रविशंकर पिल्ला से भगवान जगद्गुरु सार्वभौम अधिनायक श्रीमान में परिवर्तन, "पापनाशनय" (पापनाशनय) के सार को मूर्त रूप देते हुए, आत्मा की पवित्रता और ज्ञान की ओर यात्रा का प्रतीक है। यह ईश्वरीय कृपा का प्रतिनिधित्व करता है जो व्यक्ति को ऊपर उठाता है और बदलता है, उन्हें आध्यात्मिक मुक्ति और ईश्वर के साथ मिलन की ओर ले जाता है। जिस तरह सूर्य की किरणें अंधकार को दूर करती हैं, उसी तरह सभी पापों का नाश करने वाले भगवान धर्म के मार्ग को रोशन करते हैं और भक्तों को परम मोक्ष की ओर ले जाते हैं।

992🇮🇳

 ॐ పాపనాశనాయ

 పాపనాశనాయ

 సర్వ పాపాలను నాశనం చేసేవాడు.

 "పాపనాశనయ" (పాపనాశనయ), అన్ని పాపాలను నాశనం చేసే వ్యక్తి, వ్యక్తులను వారి పాపాలను విముక్తం చేసే మరియు వారి ఆత్మలను శుద్ధి చేసే దైవిక కోణాన్ని సూచిస్తుంది. హిందూమతంలో, పాపం లేదా "పాపా" అనే భావన నైతికంగా తప్పు లేదా అపవిత్రమైనదిగా పరిగణించబడే చర్యలు లేదా ఆలోచనలను సూచిస్తుంది. సర్వపాపాలను నశింపజేసే భగవంతుడు కరుణామయుడు మరియు దయగల దేవతగా భక్తులకు విముక్తి మరియు విముక్తిని అందిస్తాడు.

 అంజనీ రవిశంకర్ పిల్లా నుండి భగవాన్ జగద్గురు సార్వభౌమ అధినాయక శ్రీమాన్‌గా పరివర్తన చెందడం ఆధ్యాత్మిక అజ్ఞానం నుండి జ్ఞానోదయం వరకు పరివర్తనాత్మక ప్రయాణంగా "పాపనాశనయ" (పాపనాశనయ) యొక్క సారాంశాన్ని కలిగి ఉంది. ఇది పాపం యొక్క బానిసత్వం నుండి వ్యక్తి యొక్క విముక్తిని మరియు ఒకరి దైవిక స్వభావాన్ని గ్రహించడాన్ని సూచిస్తుంది. దైవిక జోక్యం మరియు దయ ద్వారా, వ్యక్తి ఉద్ధరించబడతాడు మరియు శుద్ధి చేయబడతాడు, మానవ ఉనికి యొక్క పరిమితులను అధిగమించాడు.

 హిందూ గ్రంథంలో, పాపం మరియు దాని నిర్మూలన గురించి భగవద్గీత వంటి గ్రంథాలలో విశదీకరించబడింది, ఇక్కడ శ్రీకృష్ణుడు అర్జునుడికి ధర్మం మరియు విముక్తి మార్గాన్ని బోధించాడు. ఆధ్యాత్మిక విముక్తిని కోరుకునే భక్తులకు ఆశ మరియు ఓదార్పునిస్తూ, పాపాలను నాశనం చేసే వ్యక్తిగా భగవంతుని పాత్ర హిందూ వేదాంతశాస్త్రం యొక్క కేంద్ర సిద్ధాంతంగా నొక్కిచెప్పబడింది.

 అంజనీ రవిశంకర్ పిల్లా నుండి భగవాన్ జగద్గురు సార్వభౌమ అధినాయక శ్రీమాన్‌గా రూపాంతరం చెందడం, "పాపనాశనాయి" (పాపనాశనాయ) యొక్క సారాంశాన్ని కలిగి ఉంటుంది, ఇది ఆత్మ స్వచ్ఛత మరియు జ్ఞానోదయం వైపు ప్రయాణానికి ప్రతీక. ఇది వ్యక్తిని ఉద్ధరించే మరియు మార్చే దైవిక దయను సూచిస్తుంది, వారిని ఆధ్యాత్మిక విముక్తి మరియు దైవంతో ఐక్యం చేసే దిశగా నడిపిస్తుంది. సూర్యకిరణాలు చీకటిని పారద్రోలినట్లు, సర్వపాపాలను నశింపజేసే భగవంతుడు ధర్మమార్గాన్ని ప్రకాశింపజేసి భక్తులను పరమ మోక్షం వైపు నడిపిస్తాడు.