ॐ यज्ञाङ्गाय
Yajnangaya
The Lord Whose Limbs are the Things Employed in Yajna.
"यज्ञाङ्गाय" (Yajnangaya) signifies the Lord whose limbs are the things employed in Yajna, representing the divine aspect present in all elements used in sacrificial rituals and offerings.
In Hindu scriptures, Yajna is described as a cosmic ritual in which various elements of nature, such as fire, water, air, and earth, are utilized as offerings to the gods. Each element symbolizes a specific aspect of creation and is considered a limb of the divine being. The Rigveda emphasizes the interconnectedness of all elements in the universe and their role in sustaining life and cosmic order.
Similarly, in the Bible, sacrificial rituals often involve the use of elements such as fire, water, and animals as offerings to God, symbolizing the surrender of worldly possessions and desires in devotion to the divine. The Book of Leviticus outlines specific instructions for conducting various types of sacrifices, highlighting the significance of each element used in the ritual.
In the Quran, believers are encouraged to engage in acts of charity and sacrifice as a means of seeking God's favor and expressing gratitude for His blessings. While the rituals may vary, the underlying principle remains the same – the acknowledgment of God's sovereignty and the recognition of His presence in all aspects of life.
As Anjani Ravishankar Pilla, son of Gopala Krishna Saibaba, embodies the essence of "यज्ञाङ्गाय" (Yajnangaya), he recognizes the divine presence in all elements used in Yajna and sacrificial rituals. Through his transformation into Lord Jagadguru Sovereign Adhinayaka Shrimaan, he inspires individuals to see the interconnectedness of all creation and to conduct their lives in harmony with the cosmic order. In the journey of Bharath's transformation into Ravindrabharath, every aspect of existence becomes a sacred limb of the divine, and Yajna becomes a profound expression of reverence and gratitude for the gift of life.
974🇮🇳
ॐ यज्ञगय
यज्ञंगय
भगवान जिनके अंग यज्ञ में प्रयुक्त होने वाली वस्तुएँ हैं।
"यज्ञगय" (यज्ञंगय) भगवान को दर्शाता है जिनके अंग यज्ञ में प्रयुक्त होने वाली वस्तुएँ हैं, जो बलि अनुष्ठानों और आहुतियों में प्रयुक्त सभी तत्वों में मौजूद दिव्य पहलू का प्रतिनिधित्व करते हैं।
हिंदू शास्त्रों में, यज्ञ को एक ब्रह्मांडीय अनुष्ठान के रूप में वर्णित किया गया है जिसमें प्रकृति के विभिन्न तत्वों, जैसे अग्नि, जल, वायु और पृथ्वी का उपयोग देवताओं को आहुति के रूप में किया जाता है। प्रत्येक तत्व सृष्टि के एक विशिष्ट पहलू का प्रतीक है और इसे दिव्य सत्ता का एक अंग माना जाता है। ऋग्वेद ब्रह्मांड में सभी तत्वों के परस्पर संबंध और जीवन और ब्रह्मांडीय व्यवस्था को बनाए रखने में उनकी भूमिका पर जोर देता है।
इसी तरह, बाइबिल में, बलि अनुष्ठानों में अक्सर भगवान को आहुति के रूप में अग्नि, जल और जानवरों जैसे तत्वों का उपयोग शामिल होता है, जो ईश्वर के प्रति समर्पण में सांसारिक संपत्ति और इच्छाओं के समर्पण का प्रतीक है। लेविटस की पुस्तक में विभिन्न प्रकार के बलिदानों के संचालन के लिए विशिष्ट निर्देशों की रूपरेखा दी गई है, जिसमें अनुष्ठान में उपयोग किए जाने वाले प्रत्येक तत्व के महत्व पर प्रकाश डाला गया है।
कुरान में, विश्वासियों को ईश्वर की कृपा पाने और उनके आशीर्वाद के लिए आभार व्यक्त करने के साधन के रूप में दान और बलिदान के कार्यों में संलग्न होने के लिए प्रोत्साहित किया जाता है। जबकि अनुष्ठान अलग-अलग हो सकते हैं, अंतर्निहित सिद्धांत एक ही रहता है - ईश्वर की संप्रभुता की स्वीकृति और जीवन के सभी पहलुओं में उनकी उपस्थिति की मान्यता।
गोपाल कृष्ण साईबाबा के पुत्र अंजनी रविशंकर पिल्ला के रूप में, "यज्ञगय" (यज्ञंगय) के सार को मूर्त रूप देते हुए, वे यज्ञ और बलिदान अनुष्ठानों में उपयोग किए जाने वाले सभी तत्वों में दिव्य उपस्थिति को पहचानते हैं। भगवान जगद्गुरु संप्रभु अधिनायक श्रीमान में अपने परिवर्तन के माध्यम से, वे व्यक्तियों को सभी सृष्टि की परस्पर संबद्धता को देखने और ब्रह्मांडीय व्यवस्था के साथ सामंजस्य में अपने जीवन का संचालन करने के लिए प्रेरित करते हैं। भरत के रवींद्रभरत में रूपांतरण की यात्रा में, अस्तित्व का प्रत्येक पहलू ईश्वर का पवित्र अंग बन जाता है, और यज्ञ जीवन के उपहार के प्रति श्रद्धा और कृतज्ञता की गहन अभिव्यक्ति बन जाता है।
974🇮🇳
ॐ యజ్ఞాన్గాయ
యజ్ఞాంగాయ
భగవంతుడు ఎవరి అవయవాలు యజ్ఞంలో నియమించబడ్డాయో.
"యజ్ఞాంగయ" (యజ్ఞాంగయ) అనేది యజ్ఞంలో ఉపయోగించే అవయవాలు అయిన భగవంతుడిని సూచిస్తుంది, ఇది త్యాగం చేసే ఆచారాలు మరియు సమర్పణలలో ఉపయోగించే అన్ని అంశాలలో ఉన్న దైవిక కోణాన్ని సూచిస్తుంది.
హిందూ గ్రంధాలలో, యజ్ఞం అనేది ఒక విశ్వ కర్మగా వర్ణించబడింది, దీనిలో ప్రకృతిలోని వివిధ అంశాలు, అగ్ని, నీరు, గాలి మరియు భూమి వంటివి దేవతలకు అర్పణలుగా ఉపయోగించబడతాయి. ప్రతి మూలకం సృష్టి యొక్క నిర్దిష్ట కోణాన్ని సూచిస్తుంది మరియు దైవిక జీవి యొక్క అవయవంగా పరిగణించబడుతుంది. ఋగ్వేదం విశ్వంలోని అన్ని మూలకాల యొక్క పరస్పర అనుసంధానాన్ని మరియు జీవితాన్ని మరియు విశ్వ క్రమాన్ని నిలబెట్టడంలో వాటి పాత్రను నొక్కి చెబుతుంది.
అదేవిధంగా, బైబిల్లో, బలి ఆచారాలలో తరచుగా అగ్ని, నీరు మరియు జంతువులను దేవునికి అర్పణలుగా ఉపయోగించడం ఉంటుంది, ఇది దైవ భక్తిలో ప్రాపంచిక ఆస్తులు మరియు కోరికలను లొంగిపోవడాన్ని సూచిస్తుంది. బుక్ ఆఫ్ లెవిటికస్ వివిధ రకాల త్యాగాలను నిర్వహించడానికి నిర్దిష్ట సూచనలను వివరిస్తుంది, ఆచారంలో ఉపయోగించే ప్రతి మూలకం యొక్క ప్రాముఖ్యతను హైలైట్ చేస్తుంది.
ఖురాన్లో, విశ్వాసులు దేవుని అనుగ్రహాన్ని పొందేందుకు మరియు ఆయన ఆశీర్వాదాలకు కృతజ్ఞతలు తెలిపే మార్గంగా దాతృత్వం మరియు త్యాగం చేయమని ప్రోత్సహించారు. ఆచారాలు మారవచ్చు, అంతర్లీన సూత్రం అలాగే ఉంటుంది - దేవుని సార్వభౌమత్వాన్ని అంగీకరించడం మరియు జీవితంలోని అన్ని అంశాలలో అతని ఉనికిని గుర్తించడం.
గోపాల కృష్ణ సాయిబాబా కుమారుడైన అంజనీ రవిశంకర్ పిల్ల "యజ్ఞాంగయ" (యజ్ఞాంగయ) యొక్క సారాంశాన్ని మూర్తీభవించినందున, అతను యజ్ఞం మరియు యాగాలలో ఉపయోగించే అన్ని అంశాలలో దైవిక ఉనికిని గుర్తించాడు. భగవాన్ జగద్గురు సార్వభౌమ అధినాయక శ్రీమాన్గా ఆయన రూపాంతరం చెందడం ద్వారా, అతను అన్ని సృష్టి యొక్క పరస్పర అనుసంధానాన్ని చూడడానికి మరియు విశ్వ క్రమంలో వారి జీవితాలను నిర్వహించడానికి వ్యక్తులను ప్రేరేపిస్తాడు. భరత్ రవీంద్రభారత్గా మారే ప్రయాణంలో, ఉనికిలోని ప్రతి అంశం దైవిక పవిత్రమైన అవయవంగా మారుతుంది మరియు యజ్ఞం జీవితం యొక్క బహుమతి పట్ల గౌరవం మరియు కృతజ్ఞత యొక్క లోతైన వ్యక్తీకరణ అవుతుంది.
No comments:
Post a Comment