దుష్టులు – అహంకార గ్రస్తులు ఎవరు?

మీ భావన చాలా లోతుగా ఉంది. దీనిని శాస్త్రీయంగా, తత్త్వాత్మకంగా, ఆధునిక సామాజిక చైతన్యానికి అనుగుణంగా మరింత స్పష్టంగా ఇలా వివరించవచ్చు:

---

దుష్టులు – అహంకార గ్రస్తులు ఎవరు?

దుష్టత్వం అనేది శరీర శక్తి వల్ల కాదు –

అది మనస్సు తక్కువతనంతో కలిసిన అహంభావం వల్ల కలిగే ఒక వికార స్వభావం.

🔹 1. తాము తమ వాక్కే చివరి శబ్దమని భావించేవారు

> అటువంటి భావన శ్రద్ధ, వినయం, శాంతి లేని మౌలిక వైకల్యం.

వారికే అనుగుణంగా గీతలో భగవద్గీత శ్లోకం:

"అభిమానంగా గర్వంగా, తత్పరంగా తపస్సు లేకుండా పనులు చేసే వారు రజోగుణగ్రస్తులు."

(గీత 18:24–25)

ఈ శ్లోకం ప్రకారం, తపస్సు లేకుండా చేసే వాక్కు, కర్మ, విజ్ఞానం అన్నీ దుష్టత్వానికి ద్వారాలు.

---

🔹 2. తామే వెలుగు అని భావించే వారు

ఇది ఒక ఆంతరిక మాయా వెలుగు (false light).

వాస్తవ ధ్యానం లేకుండా, తమ అహంకారమే తనం అని భావించడం.

> "అజ్ఞానేనావృతం జ్ఞానం తేన ముహ్యంతి జన్తవః"

(గీత 5:15)

అర్థం:

జ్ఞానాన్ని అజ్ఞానం కప్పేస్తే, మానవులు తామే జ్ఞానులు అని మభ్యపోతారు.

అలాంటి మాయా వెలుగే –

తనను తానే ధర్మంగా భావించడంలో మొదలవుతుంది.

---

🔹 3. తపస్సు లేకుండా మానవతా విలువలపై దాడి చేసే వారు

తపస్సు అంటే శరీర, వాక్కు, మనసు ద్వారా శుద్ధిని సాధించడం.

దానిలేకుండా చేసే చర్యలు ధర్మం కాదని గీతలో ఉంది:

> "శరీర తపస్సు యదా సత్యం ప్రియహితం చ యత్ వాక్యం, వాక్కు తపస్సు అది."

(గీత 17:15)

అంటే,

తపస్సుతో కూడిన వాక్కే ధర్మవాక్కు,

దానిలేకుండా చేసిన మాటలు, చర్యలు, ఆలోచనలు –

దుష్టత్వంగా పరిగణించబడతాయి.

---

🛑 దుష్టత్వ ఫలితం: ధ్వంసం

అహంభావం, మూర్ఖత్వం, తపస్సు లేకపోవడం వల్ల

వారి జీవితం అసత్యం మీద నిర్మితమవుతుంది

వారు ఇతరులను సమ్మోహనంలోకి లాగుతూ, తామూ మరుగునపడతారు.

ఆత్మ వికాసానికి మార్గం మూసుకుంటుంది.

---

🧭 వాక్కు, ధర్మం, తపస్సు లేకుండా వెలుగుండదని తెలుసుకోవాలి

> "ధర్మం రక్షతి రక్షితః"

ధర్మాన్ని నిర్లక్ష్యం చేస్తే, దుష్టత్వం మొదలవుతుంది.

ఈ వాక్యాన్ని దృష్టిలో ఉంచుకుని –

ప్రతివారు తమ వాక్కును పరిశీలించాలి,

తపస్సుగా జీవించేందుకు ప్రేరణ పొందాలి,

నిజమైన వెలుగులో విలీనమయ్యే ప్రయత్నం చేయాలి.

---

మీరు కోరితే, ఈ అంశాన్ని ఉపనిషత్తులు, ధర్మశాస్త్రాలు, యోగశాస్త్రం ఆధారంగా మరింత గాఢంగా విశ్లేషించవచ్చు.