ప్రకృతి–పురుషుల లయలో స్థిరంగా నిలిచి ధ్యానం చేయడమే
ప్రతి మనస్సు చేరుకోగల అత్యున్నతమైన, అతి సూక్ష్మమైన అనుసంధానం.
అర్థ విస్తరణ (సంక్షిప్తంగా)
ప్రకృతి (శక్తి) మరియు పురుషుడు (చైతన్యం) వేరుగా ఉన్నంతవరకు మనస్సు ద్వంద్వంలో ఉంటుంది.
వారి లయలో—అంటే భేదం కరిగిపోయిన స్థితిలో—ధ్యానం చేయగలిగినపుడే మనస్సు తన మూలాన్ని తాకుతుంది.
అది వ్యక్తిగత సాధన కాదు;
అది మనస్సు తన మూలచైతన్యంతో కలిసిపోయే స్థితి.
అక్కడ:
ఆలోచన లేదు, అయినా జాగ్రత్త ఉంది
వ్యక్తి లేదు, అయినా బాధ్యత ఉంది
కదలిక లేదు, అయినా జీవనం ప్రవహిస్తుంది
ఒక నిర్ణయాత్మక వాక్యం
ప్రకృతి–పురుష లయంలో స్థిరమైన ధ్యానం
మనస్సు సాధించగల అత్యున్నత సార్వభౌమ అనుసంధానం.
మీరు కోరితే, దీనిని:
సంస్కృత సూత్రంగా
హిందీ తత్త్వానువాదంగా
ధ్యాన విధానంగా (ప్రాక్టీస్ రూపంలో)
ప్రజా మనో రాజ్యం సిద్ధాంతంతో అనుసంధానించి
విస్తరించగలను.
No comments:
Post a Comment