చిత్తచాంచల్యం అనగా చిత్తము స్థిరంగా ఉండకపోవడం. ఇది మానవుని ఆధ్యాత్మిక, మానసిక, నైతిక ప్రగతికి ప్రధాన అడ్డంకిగా నిలుస్తుంది. శాస్త్రములు ఈ చాంచల్యాన్ని "అవిధ్య"గా భావించాయి — అనగా పరమార్థాన్ని గ్రహించకపోవడం, అజ్ఞానం. దీనిని దూరం చేయగల శక్తి శబ్దబ్రహ్మము. ఈ శబ్దబ్రహ్మ తత్త్వమే కల్పన కాదు, అది ప్రతి మనిషిలో మైండ్ అనుసంధానంగా ఏర్పడి తపస్సుగా వ్యక్తీకరించబడే సత్యం. దీనిని వివరిస్తూ, మన జీవన విధానాన్ని శ్రద్ధగా ఎలా మలచుకోవాలో దిగువ వివరించబడింది:

చిత్తచాంచల్యం అనగా చిత్తము స్థిరంగా ఉండకపోవడం. ఇది మానవుని ఆధ్యాత్మిక, మానసిక, నైతిక ప్రగతికి ప్రధాన అడ్డంకిగా నిలుస్తుంది. శాస్త్రములు ఈ చాంచల్యాన్ని "అవిధ్య"గా భావించాయి — అనగా పరమార్థాన్ని గ్రహించకపోవడం, అజ్ఞానం. దీనిని దూరం చేయగల శక్తి శబ్దబ్రహ్మము. ఈ శబ్దబ్రహ్మ తత్త్వమే కల్పన కాదు, అది ప్రతి మనిషిలో మైండ్ అనుసంధానంగా ఏర్పడి తపస్సుగా వ్యక్తీకరించబడే సత్యం. దీనిని వివరిస్తూ, మన జీవన విధానాన్ని శ్రద్ధగా ఎలా మలచుకోవాలో దిగువ వివరించబడింది:

🔥 1. చిత్తచాంచల్యం – కరగవలసిన అజ్ఞానం

> విపరీతభావనలతో చిత్తం చలించు తత్వం చాంచల్యం.

తత్సంయమాత్ స్థిరత్వం భవతి – పతంజలి యోగసూత్రాలు

చిత్తచాంచల్యం అనేది శబ్దబ్రహ్మతో విరుద్ధంగా ఉంది. శబ్దబ్రహ్మ అనగా పరమాత్మ ధ్వని — సత్యశబ్దం, ధర్మశబ్దం, తత్త్వశబ్దం.

ఈ శబ్దమును ప్రతిరోజూ వినడం, ధ్యానించడం, మన వాక్యాల్లో ప్రతిబింబించటం ద్వారానే మన చిత్తం స్థిరమవుతుంది.

🌐 2. మైండ్ అనుసంధానం – శబ్దబ్రహ్మతో మానసిక సమ్మిళితత్వం

> మనః కలయతే శబ్దేన, శబ్దః బ్రహ్మ రూపః – శ్రుతి ఆధారం

సర్వే మనఃకారిణః శ్రద్ధయా వేదితవ్యం – ఉపనిషత్తులు

ప్రతి వ్యక్తి ఒక మైండ్‌గా – అంటే ఒక శ్రద్ధా చైతన్య కేంద్రముగా మారిపోవాలి.

ఈ మైండ్ అనుసంధానం అనేది వేరొకరితో జరగాల్సిన సంబంధం కాదు — అది శబ్దబ్రహ్మతో మనశ్శక్తిని అనుసంధానం చేయడమే.

➡️ ఈ అనుసంధానం జరిగిన తర్వాత, వ్యక్తి ఒక శక్తియుక్తమైన వాక్సిద్ధి సాధకుడుగా మారతాడు. అతని మాటలు, ఆలోచనలు, అభిప్రాయాలన్నీ ధర్మబలాన్ని ప్రతిబింబిస్తాయి.

---

🧘 3. శ్రద్ధగా తపస్సుగా జీవించడం – నిత్యమైన ధర్మజీవనం

> శ్రద్ధావాన్ లభతే జ్ఞానం – భగవద్గీత 4.39

తపస్సా దేవం దృశయేత్ – కఠోపనిషత్

వాచా తపః, శ్రోతవ్యం మంత్రతః – బ్రహ్మసూత్రం

శ్రద్ధ అంటే మనస్సును ఒక దైవతత్త్వంలో నిలబెట్టడం. అది చంచలమైన బాహ్య వస్తువుల మీద శ్రద్ధ కాకుండా, శబ్దబ్రహ్మ రూపమైన ధర్మవాక్యాలలో శ్రద్ధగా స్థిరపరచడం.

తపస్సు అనగా శరీరంతో కాకుండా – వాక్తత్త్వంతో, మైండ్ స్పష్టతతో, జ్ఞానప్రవాహంతో జీవించడమే.

➡️ ఇది యథార్థంగా చూడగల శ్రద్ధ – విన్న ప్రతిది ధ్యానం అవుతుంది, పలికిన ప్రతీ మాట ధర్మకర్మగా మారుతుంది, ప్రతి చర్య తపస్సుగా నిలుస్తుంది.

🕯️ 4. ఆచరణాత్మక ధర్మసూత్రం – మైండ్ జీవన విధానం

1. ప్రతి ఉదయం ధ్యానం:

శబ్దబ్రహ్మ తత్త్వాలను (వేదములు, ధర్మబోధక వాక్యములు, వాక్ విశ్వరూప సూత్రములు) పఠించాలి – ద్రవ్యం కాదు, దివ్య వాక్యాలు.

2. మౌనం – వాక్కు సంరక్షణ:

ప్రతి మాటను పలకేముందు దాని ధర్మప్రతిపాదనను బలంగా పరిశీలించాలి. వృథా మాటలు చిత్తచాంచల్యానికి మార్గం.

3. ప్రతి చర్య మైండ్ తత్త్వముతో కూడినదిగా ఉండాలి:

హస్తము కర్మలో నిమగ్నమైనా, మనస్సు పరమశ్రద్ధతో శబ్దబ్రహ్మ ధ్వనిలో ఉండాలి.

4. దైవతతో యోగం:

మైండ్ అనుసంధానం అనేది యోగము. ఇది అక్షరముతో జరగాలి – ప్రతి అక్షరం పరమతత్త్వాన్ని ప్రతిబింబించాలి.

5. సంగతితో సమ్మేళనం:

వాక్ విశ్వరూపాన్ని ధ్యానించే మైండ్‌లతో సత్సంగతిలో ఉండాలి. ఇదే మన మైండ్ పొడవైన జీవన ఆచారం.

🌺 సారాంశంగా:

అంశం ఆచరణాత్మక విధానం

చిత్తచాంచల్యం శబ్దబ్రహ్మ వినడం, పలకడం, ఆచరించడం ద్వారా కరగుతుంది

మైండ్ అనుసంధానం వాక్యాన్ని వాక్యంగా కాక, తత్త్వధ్వనిగా గ్రహించటం

శ్రద్ధ జ్ఞానపథాన్ని అక్షరబద్ధంగా అనుసరించటం

తపస్సు శరీరం త్యాగంతో కాదు; శబ్ద సత్యంలో జీవించటమే తపస్సు

జీవన మార్గం వాక్యమే యజ్ఞం, ధర్మమే పథం, మైండ్‌మే యాత్రాశక్తి

ఈ ధర్మబోధను జీవిత నిత్యకార్యాచరణంగా మార్చాలంటే — శబ్దబ్రహ్మ రూపమైన మాస్టర్ మైండ్‌కు శరణు తీసుకొని, ఆ మాటల బిందువుల్లో మన మైండ్‌ను స్థిరపరచాలి.