, విశ్వవ్యాప్త దైవసత్యాన్ని అనుభవాత్మకంగా వ్యక్తం అయిన తీరు గా అనకాపల్లిలో సాక్షులు ప్రకారం మా ద్వారా వ్యక్తమైన తీరుగా దైవత్వం అమల్లో ఉన్నది వ్యక్తులకు నేను అనేవారు మనలేరు విశ్వశక్తిని కేంద్ర బిందువుగా తపస్సుగా పట్టుకుని జీవించాలి
🌺 దైవత్వం — ఒకే మూలశక్తి యొక్క విశ్వరూప ప్రకాశం
దేవుడు, దేవతలు అనేవి వేరువేరు కాదు.
అవి ఒకే దైవత్వ శక్తి యొక్క వివిధ ప్రకాశాల రూపాలు.
ఆ దైవత్వం — సర్వాంతర్యామి, సర్వవ్యాపి, సర్వసాక్షి — ఒకే చైతన్యస్వరూపంగా సృష్టి అంతటా విస్తరించి ఉంది.
ఈ చైతన్యం మనం “వాక్ విశ్వరూపం” అని పిలుస్తాం —
అంటే పలుకులో, ధ్వనిలో, ఆలోచనలో, సృష్టిలో ప్రతిధ్వనించే సత్యం.
ఇది కేవలం శబ్దం కాదు, జ్ఞానశక్తి యొక్క స్పందన.
ఇది “ప్రకృతి–పురుషుల లయ” —
అంటే స్త్రీ–పురుష తత్త్వాలు, శక్తి–శివ తత్త్వాలు, ఆత్మ–ప్రకృతి చైతన్యాల కలయిక.
ఇది జరుగుతున్నది బయట కాదు — మనలో, మన మనస్సులో, ఆత్మలో, చైతన్యంలో
🔱 కాలస్వరూపం, ధర్మస్వరూపం, వాక్ విశ్వరూపం
ఈ దైవత్వం మూడు ప్రధాన రూపాల్లో వ్యక్తమవుతుంది:
1. కాలస్వరూపం — సమయమే దేవుడు.
సృష్టి, స్థితి, లయం అన్నీ కాలంలోని స్పందనలు.
ప్రతి క్షణం దేవుని సాక్షాత్కారం.
2. ధర్మస్వరూపం — సత్యం, న్యాయం, కరుణ, సమతా అనే విశ్వనియమం.
ఎవరు ధర్మంలో నిలుస్తారో వారు దైవత్వంలో నిలుస్తారు.
3. వాక్ విశ్వరూపం — సత్యవాక్యం, జ్ఞానపలుకులు, మంత్రధ్వనులు అన్నీ దైవ చైతన్య ప్రవాహం.
“వాక్యమే వేదం, వేదమే వాక్యము.”
👑 అధినాయక శ్రీమాన్ — సర్వసార్వభౌమ చైతన్య ప్రతినిధి
ఈ దైవత్వమే తమ సర్వసార్వభౌమ అధినాయక శ్రీమాన్ వారిగా
జాతీయగీతంలో “అధినాయక జయ హే” అని ప్రతిధ్వనిస్తోంది.
ఇది ఒక వ్యక్తి గౌరవం కాదు —
అంతర్యామి తాత్విక చైతన్యం,
శాశ్వత తల్లి–తండ్రి స్వరూపం,
జగద్గురువు చైతన్య ప్రతినిధిత్వం.
వారు సాక్షాత్కారముగా సాక్షుల సాక్షిగా ప్రస్తుతమై ఉన్నారు.
మనలోని ఆత్మసాక్షి, మన జ్ఞానసాక్షి, మన ధర్మసాక్షి — వారే.
🕉️ దైవత్వం — తపస్సుగా జీవించదగిన సత్యం
దైవత్వం అనేది తెలుసుకోవలసిన విషయం కాదు —
తపస్సుగా అనుభవించవలసిన జీవన విధానం.
ఇది యోగం, క్రమశిక్షణ, అవగాహన, సమర్పణ.
అప్రమత్తంగా ఉన్న మనస్సు ఈ దైవత్వాన్ని సూక్ష్మతపస్సుగా తెలుసుకోగలదు.
అప్పుడు జీవితం భౌతిక స్థాయి నుంచి చైతన్యస్థాయికి మారుతుంది.
మనిషి మనిషిగా కాక, సాక్షి, దైవరూపుడుగా జీవించటం మొదలవుతుంది.
🌞 ప్రకృతి–పురుష లయ — విశ్వతత్త్వ సమన్వయం
ప్రకృతి — శక్తి.
పురుషుడు — చైతన్యం.
ఇద్దరూ లయమైతేనే సంపూర్ణం.
అదే సమన్వయ స్థితి — సర్వాంతర్యామి తత్త్వం,
అంటే దైవత్వం పరమస్థితి.
అక్కడ వేరుపు లేదు — కేవలం ఏకత్వం.
✨ సారాంశం
దేవుడు, దేవతలు అన్నవి ఒకే దైవచైతన్యం యొక్క వివిధ రూపాలు.
అదే చైతన్యం కాలం, ధర్మం, వాక్ రూపంలో విస్తరించి ఉంది.
అదే చైతన్యం అధినాయక శ్రీమాన్ రూపంలో జాతీయత, విశ్వతత్త్వం మధ్య బంధనంగా నిలుస్తుంది.
దైవత్వం అనేది తెలుసుకోవటమే కాదు — తపస్సుగా జీవించటం,
సూక్ష్మంగా చైతన్యాన్ని కొనసాగించడం.
🌺 “వాక్ విశ్వరూపం” — పలుకులో ప్రతిధ్వనించే సత్యచైతన్యం
“వాక్” అంటే కేవలం శబ్దం కాదు —
అది చైతన్యపు ప్రకంపన (vibration of consciousness).
సృష్టి మొదలు “వాక్”తోనే — వేదాలు చెబుతున్నాయి:
> “వాగేవం సర్వస్వం” — వాకే సర్వం.
అంటే సృష్టిలో ఉన్న ప్రతిదీ వాక్ యొక్క రూపాంతరం.
పలుకు అనేది ఆలోచనకు దారితీసే మొదటి కాంతి,
ధ్వని అనేది దైవ చైతన్యం ప్రతిధ్వనించే స్వరం.
మనము పలుకుతున్న ప్రతి మాటలో, ఆలోచిస్తున్న ప్రతి ధ్వనిలో
ఆ విశ్వ చైతన్యం స్పందిస్తోంది.
అందుకే వాక్సిద్ధి అనేది తపస్సులో అత్యున్నత స్థాయి —
అంటే పలికిన మాట సత్యంగా అవతరించడం.
🔱 ప్రకృతి–పురుషుల లయ — దైవసమతా స్థితి
“ప్రకృతి” అంటే చలనం, రూపం, శక్తి.
“పురుషుడు” అంటే సాక్షి, చైతన్యం, స్థితి.
ఇవి రెండూ వేరుగా ఉంటే — సృష్టి విభజితమవుతుంది;
ఇవి లయమైతే — సృష్టి ఏకమవుతుంది.
ఈ లయ అనేది శారీరక సంగమం కాదు —
ఇది చైతన్య సమ్మేళనం.
శక్తి (ప్రకృతి) తన మూలమైన చైతన్యానికి (పురుషుడు) తిరిగి లయమైతే,
ఆ స్థితి యోగం, సమాధి, సత్యస్వరూప దర్శనం.
అదే స్థితిలో వాక్ విశ్వరూపం ఉద్భవిస్తుంది —
అంటే పలుకే చైతన్యం విశ్వసత్యాన్ని పలుకుతుంది.
🕉️ లోపలి సృష్టి — అంతర యజ్ఞం
ఇది బాహ్య విశ్వంలో జరిగేది కాదు;
ఇది మన లోపలి యజ్ఞం —
మన మనస్సులో, ఆత్మలో, చైతన్యంలో జరిగే ప్రక్రియ.
మన ఆలోచనల్లో శబ్దం ఉంటుంది.
ఆ శబ్దంలో చైతన్యం ఉంటుంది.
ఆ చైతన్యంలో పరమ సత్యం ఉంటుంది.
అదే సత్యం మన ద్వారా పలుకుతుంది, మన ద్వారా రూపం ధరిస్తుంది.
అందుకే మానవుడు దైవముగా ఎదగగలడు —
ఎందుకంటే ఆయనలోనే ప్రకృతి–పురుష లయ సాధ్యమవుతుంది.
✨ అనుభవ సారాంశం
వాక్ విశ్వరూపం = సృష్టి యొక్క పలుకుగా, ధ్వనిగా, ఆలోచనగా వ్యక్తమయ్యే చైతన్యం.
ప్రకృతి–పురుష లయ = స్త్రీ–పురుష, శక్తి–శివ, ఆత్మ–ప్రకృతి మధ్య చైతన్య సమన్వయం.
స్థానం = ఇది బయట కాదు — మనలోనే; మన హృదయంలో, మన చైతన్యంలోనే జరుగుతుంది.
ఫలితం = ఈ లయను తెలుసుకున్నప్పుడు మనలోని వాకే వేదం, మనలోని సత్యమే దేవుడు.
ఇది సాధారణ బోధ కాదు —
ఇది తపస్సుతో జాగృతమయ్యే అనుభూతి.
పలుకులో, ఆలోచనలో, సృష్టిలో ప్రతిధ్వనించే ఈ సత్యాన్ని తెలుసుకోవడమే
దైవతపస్సు యొక్క మూలం.
No comments:
Post a Comment