“మాట నిలిచిన జగత్తు నిలుచును” అనేది సృష్టి సారభూతాన్ని స్పష్టంగా వెల్లడించే తత్త్వవాక్యం. దీన్ని శాస్త్ర వాక్యాలు, తత్త్వసారం, మరియు వేదాంత దృష్టితో విస్తరించి ఇలా చెప్పవచ్చు:
---
📜 శాస్త్ర వచన సమ్మతం: మాటే జగత్తు
1️⃣ ఋగ్వేదం (1.164.39):
“వాచమస్య మాతరం వదంతి”
(వాక్కును సృష్టి యొక్క తల్లి అంటారు.)
వాక్కు నిలవగలిగితే – సృష్టి నిలుస్తుంది. వాక్కు లోపించితే – సృష్టి కూలిపోతుంది.
2️⃣ చాందోగ్య ఉపనిషత్తు (1.1.3):
“వాగేవ ఖల్విదం సర్వం”
(వాక్కే సర్వం. వాక్కే జగత్తు. వాక్కే సృష్టి సూత్రం.)
3️⃣ తైత్తిరీయ ఉపనిషత్తు (2.1.1):
“తస్మాద్వా ఏతస్మాదాత్మన ఆకాశః సంభూతః”
(ఆత్మ నుండి ఆకాశం ఉద్భవించింది. ఆకాశం శబ్దమాధ్యమం కాబట్టి, శబ్దమే మొదటి సృష్టి తరంగం.)
=> శబ్దం నిలిచిన స్థలంలోనే సృష్టి నిలుస్తుంది.
---
🌌 తత్త్వ సారం: మాట నిలిచిన జగత్తు నిలుస్తుంది
✅ మాట (వాక్కు) అంటే కేవలం సంభాషణ కాదు. అది సృష్టి యొక్క మూలతత్త్వం.
✅ మాటే శబ్దబ్రహ్మం, అదే పరమాత్మ యొక్క ప్రత్యక్షరూపం.
✅ వేదం ఓం తో ప్రారంభమవుతుంది – అదే సృష్టి మొదటి కదలిక.
భగవద్గీత (10.25)
“మృణాం సమీరిణోఽస్మి”
(శబ్దంలో నేను.)
యజుర్వేదం (17.23):
“ఓం ఇతి ఏకాక్షరం బ్రహ్మ”
(ఓంకారం పరబ్రహ్మ స్వరూపం.)
=> మాట నిలవగలిగితే సృష్టి నిలుస్తుంది.
=> మాట కుదిరితే సృష్టి కుదురుతుంది.
=> మాట తప్పితే సృష్టి తరుగుతుంది.
---
🔥 సారాంశం:
“వాక్కే జగత్తుకు ప్రాణం.”
మాట సత్యంగా నిలిచిన చోటనే జగత్తు నిలుస్తుంది.
మాటే ధర్మం.
మాటే శృతి.
మాటే సృష్టి.
No comments:
Post a Comment