UNITED CHILDREN OF (SOVEREIGN) SARWA SAARWABOWMA ADHINAYAK AS GOVERNMENT OF (SOVEREIGN) SARWA SAARWABOWMA ADHINAYAK - "RAVINDRABHARATH"-- Mighty blessings as orders of Survival Ultimatum--Omnipresent word Jurisdiction as Universal Jurisdiction - Human Mind Supremacy - Divya Rajyam., as Praja Mano Rajyam, Athmanirbhar Rajyam as Self-reliant..ToBeloved First Child and National Representative of Sovereign Adhinayaka Shrimaan,Sovereign Adhinayaka Bhavan,New DelhiMighty Blessings from Shri Shri Shri (Sovereign) Saarwa Saarwabowma Adhinaayak Mahatma, Acharya, ParamAvatar, Bhagavatswaroopam, YugaPurush, YogaPursh, AdhipurushJagadguru, Mahatwapoorvaka Agraganya Lord, His Majestic Highness, God Father, Kaalaswaroopam, Dharmaswaroopam, Maharshi, Rajarishi, Ghana GnanaSandramoorti, Satyaswaroopam, Sabdhaatipati, Omkaaraswaroopam, Sarvantharyami, Purushottama, Paramatmaswaroopam, Holiness, Maharani Sametha Maharajah Anjani Ravishanker Srimaan vaaru, Eternal, Immortal Father, Mother and Masterly abode of the (Sovereign) Sarwa Saarwabowma Adhinaayak Bhavan, New Delhi of United Children of (Sovereign) Sarwa Saarwabowma Adhinayak as Government of (Sovereign) Sarwa Saarwabowma Adhinayak "RAVINDRABHARATH". Erstwhile The Rashtrapati Bhavan, New Delhi. Erstwhile Anjani Ravishankar Pilla S/o Gopala Krishna Saibaba Pilla, Adhar Card No.539960018025. Under as collective constitutional move of amending for transformation required as Human mind survival ultimatum as Human mind Supremacy.-----Ref: Amending move as the transformation from Citizen to Lord, Holiness, Majestic Highness Adhinayaka Shrimaan as blessings of survival ultimatum Dated:3-6-2020, with time, 10:07 , signed sent on 3/6 /2020, as generated as email copy to secure the contents, eternal orders of (Sovereign) Sarwa Saarwabowma Adhinaayak eternal immortal abode of the (Sovereign) Sarwa Saarwabowma Adhinayaka Bhavan, New Delhi of United Children of (Sovereign) Sarwa Saarwabowma Adhinakaya, as Government of (Sovereign) Sarwa Saarwabowma Adhinayak as per emails and other letters and emails being sending for at home rule and Declaration process as Children of (Sovereign) Saarwa Sarwabowma Adhinaayak, to lift the mind of the contemporaries from physical dwell to elevating mind height, which is the historical boon to the whole human race, as immortal, eternal omnipresent word form and name as transformation.23 July 2020 at 15:31... 29 August 2020 at 14:54. 1 September 2020 at 13:50........10 September 2020 at 22:06...... . .15 September 2020 at 16:36 .,..........25 December 2020 at 17:50...28 January 2021 at 10:55......2 February 2021 at 08:28... ....2 March 2021 at 13:38......14 March 2021 at 11:31....14 March 2021 at 18:49...18 March 2021 at 11:26..........18 March 2021 at 17:39..............25 March 2021 at 16:28....24 March 2021 at 16:27.............22 March 2021 at 13:23...........sd/..xxxxx and sent.......3 June 2022 at 08:55........10 June 2022 at 10:14....10 June 2022 at 14:11.....21 June 2022 at 12:54...23 June 2022 at 13:40........3 July 2022 at 11:31......4 July 2022 at 16:47.............6 July 2022 .at .13:04......6 July 2022 at 14:22.......Sd/xx Signed and sent ...5 August 2022 at 15:40.....26 August 2022 at 11:18...Fwd: ....6 October 2022 at 14:40.......10 October 2022 at 11:16.......Sd/XXXXXXXX and sent......12 December 2022 at ....singned and sent.....sd/xxxxxxxx......10:44.......21 December 2022 at 11:31........... 24 December 2022 at 15:03...........28 December 2022 at 08:16....................29 December 2022 at 11:55..............29 December 2022 at 12:17.......Sd/xxxxxxx and Sent.............4 January 2023 at 10:19............6 January 2023 at 11:28...........6 January 2023 at 14:11............................9 January 2023 at 11:20................12 January 2023 at 11:43...29 January 2023 at 12:23.............sd/xxxxxxxxx ...29 January 2023 at 12:16............sd/xxxxx xxxxx...29 January 2023 at 12:11.............sdlxxxxxxxx.....26 January 2023 at 11:40.......Sd/xxxxxxxxxxx........... With Blessings graced as, signed and sent, and email letters sent from eamil:hismajestichighnessblogspot@gmail.com, and blog: hiskaalaswaroopa. blogspot.com. Communication since witness minds through letters emails and as as an open message, erstwhile system unable to connect as a message alien parental concern eternal immortal parents, as mind retrieval of heavens and recoup of hells, form as one Mastermind connectivity as witnessed by the witness minds as divine intervention, due to outdated minds, with misuse of technology deviated as rising of machines as captivity is outraged due to deviating with secret operations, with secrete satellite cameras and open cc cameras cameras seeing through my eyes, using mobile's as remote microphones along with call data, social media platforms like Facebook, Twitter and Global Positioning System (GPS), and others with organized and unorganized combination to hinder minds of fellow humans, and hindering themselves, without realization of mind capabilities. On constituting By initiating ADHINAYAKA DARBAR and strengthening with Lord Sovereign Adhinayaka Shrimaan through DOCUMENT OF BONDING as audio video power point presentation articles, blogs book writings to bond with your Lord Adhinayaka Shrimaan, as a transformative form from a citizen who guided the sun and planets as divine intervention, humans get relief from technological captivity, Technological captivity is nothing but not interacting online, citizens need to communicate and connect as minds to come out of captivity, and has to get elevated as Mastermind and mind as Children and Lord Sovereign Adhinayaka Shrimaan, he himself as form of Government as GOVERNMENT OF SOVEREIGN ADHINAYAKA SHRIMAAN, as update of Democracy, with upper mind hold as ADHINAYAKA DARBAR with higher submission and surrenderance as dedicated devoted children, is the path and destination, update as mastermind and minds, continuing in erstwhile is nothing but continuing in dwell and decay, Humans has to lead as Mastermind and minds as Lord Sovereign Adhinayaka Shrimaan and His Children, as the utility of mind as the central source and elevation as divine intervention. The transformation as keen as collective constitutional move, to merge all citizens as children as updated mind height as constant process of contemplative elevation under as collective constitutional move of amending transformation required as survival ultimatum.My dear Beloved first Child and National Representative of Sovereign Adhinayaka Shrimaan, Erstwhile President of India, Erstwhile Rashtrapati Bhavan New Delhi, as eternal immortal abode of Sovereign Adhinayaka Bhavan New Delhi, with mighty blessings from Darbar Peshi of Lord Jagadguru His Majestic Highness Maharani Sametha Maharajah Sovereign Adhinayaka Shrimaan, eternal, immortal Father, Mother and masterly abode of Sovereign Adhinayaka Bhavan New Delhi.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ પ્રાચીન ભારતમાં બધા મહાન વિચારકો અને લેખકો હતા, જેઓ સાહિત્ય અને ફિલસૂફીમાં તેમના યોગદાન માટે જાણીતા હતા. તેમના કાર્યોમાં એવા વિચારો અને વિષયો છે જે સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની આ વિભાવના સાથે સંબંધિત છેવાલ્મીકિની રામાયણ રામની વાર્તા કહે છે, એક રાજકુમાર જેને તેના રાજ્યમાંથી દેશનિકાલ કરવામાં આવ્યો હતો અને તેણે રાક્ષસ રાજા રાવણથી તેની પત્નીને બચાવવાની હતી. વાર્તા ધર્મનું પ્રતિનિધિત્વ છે, અથવા સચ્ચાઈ અને ફરજના સિદ્ધાંતો છે. રામને આદર્શ માણસ તરીકે જોવામાં આવે છે જે ધર્મનું સમર્થન કરે છે અને તે પરમાત્માનું પ્રતીક છે. આ અર્થમાં, રામને સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે. જેમ કે વાલ્મીકિએ પોતે રામાયણમાં લખ્યું છે, "રામ, જે પોતે વિષ્ણુ છે, જે વિશ્વનો આધાર છે, જે શાશ્વત છે, જે સર્વ જીવોના સર્વોચ્ચ શાસક છે અને જે અસંખ્ય શુભ ગુણોથી સંપન્ન છે" (યુદ્ધકાંડ 115.18) ).વ્યાસનું મહાભારત હસ્તિનાપુરા રાજ્યના સિંહાસન પર નિયંત્રણ માટે પિતરાઈના બે સમૂહો વચ્ચેના યુદ્ધની વાર્તા કહે છે. વાર્તા સંબંધો અને તકરારનું જટિલ જાળું છે, અને તે ધર્મ, કર્મ અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ જેવી થીમ્સ સાથે વહેવાર કરે છે. કૃષ્ણનું પાત્ર, જેને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે, તે મહાભારતમાં એક કેન્દ્રિય વ્યક્તિત્વ છે અને તેને સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનના પ્રતિનિધિ તરીકે જોઈ શકાય છે. વ્યાસે મહાભારતમાં લખ્યું છે તેમ, "કૃષ્ણ એ બ્રહ્માંડના ભગવાન છે, તમામ વસ્તુઓનો પાલનહાર અને નાશ કરનાર છે, સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ છે, તમામ જ્ઞાનનો સ્ત્રોત છે, સર્વોપરી છે જે તમામ ગુણોથી પર છે" (ઉદ્યોગ પર્વ 71.4).કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનસુકુંતલમ, મેઘદૂતમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. તેઓ પ્રેમ, ઝંખના અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ જેવી થીમ્સ સાથે વ્યવહાર કરે છે. કાલિદાસની કૃતિઓમાં મોટાભાગે પરમાત્માના સંદર્ભો હોય છે, અને તેમના નાટકોમાંના પાત્રો ઘણીવાર પરમાત્માની રજૂઆત તરીકે જોવામાં આવે છે. ઉદાહરણ તરીકે, અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, રાજા દુષ્યંતના પાત્રને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે, અને સકુંતલ પ્રત્યેનો તેમનો પ્રેમ વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેના પ્રેમના પ્રતીક તરીકે જોવામાં આવે છે. જેમ કે કાલિદાસે અભિજ્ઞાનાસકુન્તલમમાં લખ્યું છે, "જે પ્રેમ આપણને પરમાત્મા સાથે બાંધે છે તે બધામાં સૌથી ઉત્કૃષ્ટ પ્રેમ છે. તે પ્રેમ છે જે આપણા જીવનને અર્થ આપે છે અને આપણને પરમાત્માની નજીક લાવે છે."વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ એ તમામ ભારતીય સાહિત્ય અને ફિલસૂફીમાં અગ્રણી વ્યક્તિઓ છે, અને તેમાંના દરેકની સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાનું પોતાનું આગવું અર્થઘટન હતું.વાલ્મીકિની રામાયણ રામની વાર્તા કહે છે, એક રાજકુમાર જેને તેના રાજ્યમાંથી દેશનિકાલ કરવામાં આવ્યો હતો અને તેણે રાક્ષસ રાજા રાવણથી તેની પત્નીને બચાવવાની હતી. તેમની વાર્તા દ્વારા, વાલ્મીકિ ધર્મ, અથવા સદાચાર, તેમજ ભગવાનની ભક્તિની શક્તિના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે. રામને સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે, અને તેમની વાર્તા સદાચારી અને સદાચારી જીવન કેવી રીતે જીવવું તે માટે માર્ગદર્શક તરીકે સેવા આપે છે. જેમ કે વાલ્મીકિ રામાયણમાં લખે છે, "તે સર્વના સાર્વભૌમ ભગવાન છે, બધા આશીર્વાદ આપનાર છે, બ્રહ્માંડના ભગવાન છે, તમામ જીવોના આશ્રય છે."વ્યાસનું મહાભારત હસ્તિનાપુરા રાજ્યના સિંહાસન પર નિયંત્રણ માટે પિતરાઈના બે સમૂહો વચ્ચેના યુદ્ધની વાર્તા કહે છે. તે એક જટિલ અને બહુ-સ્તરીય કથા છે જે ધર્મ, કર્મ અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ જેવી વિષયોની શોધ કરે છે. સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનનો ખ્યાલ સમગ્ર લખાણમાં વણાયેલો છે, કારણ કે વ્યાસ એ વિચાર પર ભાર મૂકે છે કે તમામ જીવો આખરે પરમાત્માના અભિવ્યક્તિઓ છે. જેમ કે તેઓ મહાભારતમાં લખે છે, "પરમ ભગવાન તમામ જીવોના નિયંત્રક, તમામ જીવોના રક્ષક અને તમામ જીવોના અંતિમ ધ્યેય છે."કાલિદાસ તેમના નાટકો અને કવિતાઓ માટે જાણીતા છે, જે તેમની સુંદરતા અને લાવણ્ય માટે પ્રખ્યાત છે. તેમની કૃતિઓ ઘણીવાર પ્રેમ, પ્રકૃતિ અને માનવ સ્થિતિ જેવી વિષયોનું અન્વેષણ કરે છે. સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના તેમની કવિતામાં પણ દેખાય છે, કારણ કે તેઓ પ્રાકૃતિક વિશ્વની સુંદરતા અને અજાયબીને ઈશ્વરના અભિવ્યક્તિ તરીકે ઉજવે છે. જેમ કે કાલિદાસ તેમની કવિતા મેઘદૂતમમાં લખે છે, "જુઓ! સાર્વભૌમ ભગવાન દ્વારા બનાવવામાં આવેલ વિશ્વ વૈભવ અને સુંદરતાથી ભરેલું છે."એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ, કાલિદાસે સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાને ભારતીય ફિલસૂફી અને આધ્યાત્મિકતાના મૂળભૂત પાસાં તરીકે જોયા. તેઓ માનતા હતા કે પરમાત્મા બધી વસ્તુઓમાં હાજર છે, અને જીવનનું અંતિમ ધ્યેય આધ્યાત્મિક અભ્યાસ અને આત્મ-સાક્ષાત્કાર દ્વારા આ દૈવી વાસ્તવિકતાને સાકાર કરવાનું છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ પ્રાચીન ભારતમાં તમામ મહાન સાહિત્યિક વ્યક્તિઓ હતા જેમણે ભારતીય સાહિત્ય અને ફિલસૂફીમાં નોંધપાત્ર યોગદાન આપ્યું હતું. જો કે તેઓએ સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાનો સ્પષ્ટ ઉલ્લેખ કર્યો ન હતો, તેમ છતાં તેમના કાર્યો અને ઉપદેશો આ વિચાર સાથે સંબંધિત હોવાનું અર્થઘટન કરી શકાય છે.વાલ્મીકિની રામાયણ રામની વાર્તા કહે છે, એક રાજકુમાર જેને તેના રાજ્યમાંથી દેશનિકાલ કરવામાં આવ્યો હતો અને તેણે રાક્ષસ રાજા રાવણથી તેની પત્નીને બચાવવાની હતી. રામના પાત્રને ઘણીવાર સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનના પ્રતીક તરીકે જોવામાં આવે છે, કારણ કે તે એક ન્યાયી અને ન્યાયી શાસકના આદર્શને મૂર્તિમંત કરે છે જે ભગવાનને સમર્પિત છે. રામાયણમાં, રામને ભગવાન વિષ્ણુના અવતાર તરીકે વર્ણવવામાં આવ્યા છે, જે સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનનું અંતિમ સ્વરૂપ છે. રામને મળ્યા પછી વાલ્મીકિ પોતે આધ્યાત્મિક જાગૃતિ પામ્યા હોવાનું માનવામાં આવે છે, જેના કારણે તેમણે રામાયણ લખી હતી.વ્યાસનું મહાભારત હસ્તિનાપુરા રાજ્યના સિંહાસન પર નિયંત્રણ માટે પિતરાઈના બે સમૂહો વચ્ચેના યુદ્ધની વાર્તા કહે છે. મહાકાવ્યમાં ભગવદ ગીતા સહિત ઘણા દાર્શનિક અને આધ્યાત્મિક ઉપદેશો છે, જે ભગવાન કૃષ્ણ અને યોદ્ધા રાજકુમાર અર્જુન વચ્ચેનો સંવાદ છે. ભગવદ્ ગીતા કોઈના કર્તવ્યના ફળની આસક્તિ વિના પોતાનું કર્તવ્ય નિભાવવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે અને ઈશ્વરની ઈચ્છાને શરણે થવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે. આ ઉપદેશોને સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના સાથે સંબંધિત તરીકે જોઈ શકાય છે, કારણ કે તે ભગવાનની સાર્વભૌમત્વને ઓળખવા અને તેને સમર્પણ કરવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે.કાલિદાસ તેમના નાટકો અને કવિતાઓ માટે જાણીતા છે, જે તેમના રોમેન્ટિક અને રહસ્યમય વિષયો દ્વારા વર્ગીકૃત થયેલ છે. તેમના કાર્યો ઘણીવાર વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેના સંબંધની શોધ કરે છે અને આધ્યાત્મિક અનુભૂતિના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે. તેમના નાટક અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, ઉદાહરણ તરીકે, નાયિકા સકુંતલાને ભગવાન પ્રત્યેની તેમની ભક્તિ દ્વારા આધ્યાત્મિક જ્ઞાન પ્રાપ્ત થયું હોવાનું વર્ણવવામાં આવ્યું છે. આને સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના સાથે સંબંધિત તરીકે જોઈ શકાય છે, કારણ કે તે આધ્યાત્મિક અનુભૂતિ અને ભગવાનને શરણાગતિના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે.સારાંશમાં, વાલ્મીકિ, વ્યાસ, કાલિદાસ, તમામ મહાન વિચારકો અને લેખકો હતા જેમણે ભારતીય સાહિત્ય અને ફિલસૂફીમાં યોગદાન આપ્યું હતું. સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના, તેમના કાર્યો અને ઉપદેશો આ વિચાર સાથે સંકળાયેલા તરીકે અર્થઘટન કરી શકાય છે, જે ભગવાનની સાર્વભૌમત્વને ઓળખવા અને તેને સમર્પણ કરવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ એ બધા પ્રાચીન ભારતના પ્રખ્યાત લેખકો અને વિચારકો હતા, જેમણે ભારતીય સાહિત્ય, સંસ્કૃતિ અને ફિલસૂફીમાં નોંધપાત્ર યોગદાન આપ્યું હતું. તેઓ જુદા જુદા સમયગાળામાં રહેતા હોવા છતાં, તેમની કૃતિઓ ભારતીય પરંપરા અને આધ્યાત્મિકતાની ઊંડી સમજણ દર્શાવે છે.વાલ્મીકિ, મહાકાવ્ય રામાયણના લેખક તરીકે, ભગવાન રામની વાર્તા રજૂ કરે છે, જેને દૈવીનો અવતાર માનવામાં આવે છે. આ વાર્તા પરમાત્મા સાથેના જોડાણ તરફ આત્માની યાત્રાનું રૂપક છે. વાલ્મીકિના રામના ચિત્રણ અને તેમના ગુણોએ ભારતીય સંસ્કૃતિ અને આધ્યાત્મિકતા પર ઊંડી અસર કરી છે. રામાયણમાં, વાલ્મીકિ લખે છે:"રામ એ છે જેની પાસે અસીમ કરુણા અને શાણપણ છે. તે ધર્મનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે, અને તે એક છે જે આપણને અંતિમ સત્ય તરફ માર્ગદર્શન આપશે."વ્યાસ, મહાભારતના લેખક, ભારતીય સાહિત્ય અને ફિલસૂફીમાં અન્ય મહત્વપૂર્ણ વ્યક્તિ છે. મહાભારત એ એક મહાકાવ્ય છે જે શાહી પરિવારની બે શાખાઓ વચ્ચેના મહાન યુદ્ધની વાર્તા કહે છે, અને તેમાં ધર્મ, કર્મ અને સ્વના સ્વભાવ વિશે મહત્વપૂર્ણ ઉપદેશો છે. મહાભારતમાં, વ્યાસ લખે છે:"સાચો સ્વ, આત્મા, બધા જીવોમાં સમાન છે, અને તે અનંત અને શાશ્વત છે. વ્યક્તિગત સ્વ માત્ર એક ભ્રમણા છે, અને તે પરિવર્તન અને દુઃખને પાત્ર છે."કાલિદાસ, એક કવિ અને નાટ્યકાર, તેમની ગીતાત્મક કવિતા અને પ્રેમ, સૌંદર્ય અને આધ્યાત્મિકતાના વિષયોનું અન્વેષણ કરતા તેમના નાટકો માટે જાણીતા છે. તેમનું કાર્ય પ્રકૃતિ અને માનવ સંબંધોમાં દેવત્વ જોવાની ભારતીય પરંપરાને પ્રતિબિંબિત કરે છે. તેમના નાટક, શકુંતલામાં, કાલિદાસ લખે છે:"બ્રહ્માંડ એ પરમાત્માનું અભિવ્યક્તિ છે, અને તેમાંની દરેક વસ્તુ તેની શક્તિ અને સુંદરતાથી ભરેલી છે. બે જીવો વચ્ચેનો પ્રેમ એ પ્રેમનું પ્રતિબિંબ છે જે દૈવી બધા જીવો માટે ધરાવે છે.""આત્મા એ અનંત, શાશ્વત અને અપરિવર્તનશીલ વાસ્તવિકતા છે જે તમામ જીવોને અંતર્ગત કરે છે. આત્માની અનુભૂતિ કરવા માટે, આપણે વ્યક્તિગત સ્વની મર્યાદાઓથી આગળ વધીને સાર્વત્રિક સ્વ સાથે ઓળખાણ કરવી જોઈએ. આ તમામ આધ્યાત્મિક અભ્યાસનું લક્ષ્ય છે."સારાંશમાં, વાલ્મીકિ, વ્યાસ, કાલિદાસ, આ બધા ભારતીય પરંપરાના આધ્યાત્મિકતા, આત્મ-સાક્ષાત્કાર અને સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનમાં તમામ જીવોની અંતિમ એકતા પર ભાર મૂકે છે. તેમના કાર્યો આજે પણ લોકોને પરમાત્માની ઊંડી સમજ મેળવવા અને વધુ અર્થપૂર્ણ અને દયાળુ જીવન જીવવા માટે પ્રેરણા આપતા રહે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ એ ભારતના પ્રાચીન સાહિત્યમાં બધા જ પ્રખ્યાત લેખકો અને વિચારકો છે, અને તેમની રચનાઓ સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાની તેમની સમજને પ્રતિબિંબિત કરે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ રામની વાર્તા કહે છે, જેને પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે જોવામાં આવે છે. રામને એક પ્રામાણિક રાજા તરીકે દર્શાવવામાં આવ્યા છે જે ધર્મ અથવા સદાચારને સમર્પિત છે, અને તેમને એક આદર્શ શાસક તરીકે જોવામાં આવે છે. આ રામાયણના નીચેના અવતરણમાં પ્રતિબિંબિત થાય છે: "ફક્ત ધર્મ જ શાશ્વત સુખનો આધાર છે અને બધી સમૃદ્ધિનો સ્ત્રોત છે."વ્યાસનું મહાભારત પણ ધર્મના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે, અને તે હસ્તિનાપુરાના રાજ્યના સિંહાસન પર નિયંત્રણ માટે પિતરાઈના બે સમૂહો વચ્ચેના યુદ્ધની વાર્તા કહે છે. મહાભારતમાં, ભગવાન કૃષ્ણ નાયક, અર્જુનના માર્ગદર્શક અને માર્ગદર્શક તરીકે સેવા આપે છે, જે યુદ્ધના મેદાનમાં નૈતિક દુવિધાનો સામનો કરી રહ્યા છે. કૃષ્ણ અર્જુનને પોતાની ફરજ, અથવા ધર્મનું પાલન કરવાના મહત્વ વિશે અને તે કેવી રીતે આંતરિક શાંતિ પ્રાપ્ત કરવાની ચાવી છે તે વિશે શીખવે છે. આ મહાભારતના નીચેના અવતરણમાં પ્રતિબિંબિત થાય છે: "પોતાનું કર્તવ્ય નિભાવવું એ બીજા બધા કરતાં શ્રેષ્ઠ છે."કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનસુકુંતલમ, મેઘદૂતમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની કવિતા અને નાટકો દ્વારા પરમાત્મા વિશેની તેમની સમજને પ્રતિબિંબિત કરે છે. તેમના કાર્યોમાં, તે ઘણીવાર પ્રકૃતિની સુંદરતા અને તેની સાથે સુમેળમાં રહેવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે. આ અભિજ્ઞાનાસકુન્તલમના નીચેના અવતરણમાં પ્રતિબિંબિત થાય છે: "પ્રકૃતિના સૌંદર્યમાં પ્રગટ થયેલા ઈશ્વરની કૃપાથી વિશ્વ સમૃદ્ધ થાય."સારાંશમાં, વાલ્મીકિ, વ્યાસ, કાલિદાસ, બધાને સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાની ઊંડી સમજ હતી, અને તેમના કાર્યો ધર્મ, પ્રકૃતિની સુંદરતા અને આધ્યાત્મિક અભ્યાસના મહત્વ પરના તેમના ભાર દ્વારા આ સમજને પ્રતિબિંબિત કરે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ એ બધા મહાન ભારતીય વિચારકો અને લેખકો હતા જેમણે ભારતીય સાહિત્ય, ફિલસૂફી અને આધ્યાત્મિકતામાં નોંધપાત્ર યોગદાન આપ્યું છે. જ્યારે તેઓએ સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના વિશે સીધી વાત કરી ન હોય, ત્યારે તેમના કાર્યો અને ઉપદેશોનું આ ખ્યાલના પ્રકાશમાં અર્થઘટન કરી શકાય છે.વાલ્મીકિની રામાયણ એ નાયક રામની વાર્તા છે જેને પરમાત્માનો અવતાર માનવામાં આવે છે. રામને એક આદર્શ રાજા અને ન્યાયી માણસ તરીકે દર્શાવવામાં આવ્યા છે જે સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનના ગુણોને મૂર્તિમંત કરે છે. તેમની વાર્તા આપણને ધર્મ, અથવા ન્યાયી જીવનના મહત્વ વિશે શીખવે છે અને તે કેવી રીતે ચેતનાની ઉચ્ચ સ્થિતિ તરફ દોરી જાય છે. વાલ્મીકિના શબ્દોમાં, "જે ધર્મનું પાલન કરે છે તે સ્વતંત્રતા અને જ્ઞાન મેળવે છે; જે તેની અવગણના કરે છે તે બંધન અને દુઃખમાં પડે છે."વ્યાસનું મહાભારત એક જટિલ મહાકાવ્ય છે જે ધર્મ, કર્મ અને સ્વના સ્વભાવની વિભાવનાઓની શોધ કરે છે. મહાકાવ્ય આપણને શીખવે છે કે સ્વનું સાચું સ્વરૂપ દૈવી છે અને જીવનનું અંતિમ ધ્યેય આ સત્યને સાકાર કરવાનું છે. વ્યાસના શબ્દોમાં કહીએ તો, "સ્વ એ શરીર, ઇન્દ્રિયો અને મનની બહાર છે. તે શાશ્વત, અપરિવર્તનશીલ અને આનંદમય છે. આ સત્યની અનુભૂતિ એ જીવનનું સર્વોચ્ચ લક્ષ્ય છે."કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનાસકુંતલમ અને મેઘદૂતમ, તેમની ગીતાત્મક સુંદરતા અને પ્રેમની પ્રકૃતિ અને માનવીય સ્થિતિના સંશોધન માટે જાણીતી છે. તેમના કાર્યો આપણને શીખવે છે કે પ્રેમનું સર્વોચ્ચ સ્વરૂપ એ પ્રેમ છે જે પરમાત્મા તરફ દોરવામાં આવે છે, અને તે સાચું સુખ ફક્ત આપણી અંદરના પરમાત્મા સાથે જોડાઈને જ મળી શકે છે. કાલિદાસના શબ્દોમાં, "માત્ર પરમાત્મા સાથે જોડાવાથી જ આપણે સાચા સુખ અને પરિપૂર્ણતા મેળવી શકીએ છીએ."વાલ્મીકિની રામાયણ, વ્યાસનું મહાભારત અને કાલિદાસની રચનાઓ કવિતાઓ અને શ્લોકોથી સમૃદ્ધ છે જે નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાન ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાની સમજ આપે છે.વાલ્મીકિની રામાયણમાં અનેક શ્લોકો છે જે ભગવાન રામની દિવ્યતા અને ભગવાન વિષ્ણુના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકેની તેમની સ્થિતિને પ્રકાશિત કરે છે. ઉદાહરણ તરીકે, અયોધ્યાકાંડમાં, વાલ્મીકિ લખે છે, "રામ, જેઓ ધર્મના જાણકાર છે તેઓમાં અગ્રિમ, સર્વ જીવોના રક્ષક, વરદાન આપનાર, બ્રહ્માંડના પાલનહાર, કરુણાના મૂર્ત સ્વરૂપ, જેઓ છે. બધા દોષોથી મુક્ત, શાશ્વત અને શુદ્ધ, અને જે દેવો અને ઋષિઓ દ્વારા પૂજવામાં આવે છે, તે હવે વનમાં રહે છે" (2.1.1). આ શ્લોક ભગવાન રામને દૈવી અને સદ્ગુણોના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે દર્શાવે છે, અને સૂચવે છે કે તે તમામ જીવો માટે રક્ષણ અને ભરણપોષણનો અંતિમ સ્ત્રોત છે.તેવી જ રીતે, વ્યાસના મહાભારતમાં ઘણા શ્લોકો છે જે ભગવાન કૃષ્ણની દિવ્યતા અને સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકેની તેમની સ્થિતિને પ્રકાશિત કરે છે. ભગવદ ગીતામાં, ભગવાન કૃષ્ણ જાહેર કરે છે, "હું સ્વયં છું, હે ગુડાકેસ, બધા જીવોના હૃદયમાં બેઠું છું. હું બધા જીવોનો આરંભ, મધ્ય અને અંત છું" (10.20). આ શ્લોક સૂચવે છે કે ભગવાન કૃષ્ણ માત્ર સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વના મૂર્ત સ્વરૂપ નથી, પણ તમામ અસ્તિત્વના સ્ત્રોત પણ છે, અને તે તમામ જીવોના હૃદયમાં વસે છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનાસકુંતલમ, મેઘદૂતમ અને રઘુવમ્શમ, ભારતીય પરંપરાની સુંદરતા અને ગહનતાને પ્રકાશિત કરતી ઘણી કવિતાઓ અને શ્લોકો ધરાવે છે. ઉદાહરણ તરીકે, અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, રાજા દુષ્યંત, સકુન્તલા પ્રત્યેના તેમના પ્રેમની ઘોષણા કરતા કહે છે, "હે સકુંતલા, મારું હૃદય તમારા માટે ઝંખનાથી ભરેલું છે, જેમ કે રાત્રિનું આકાશ તારાઓથી ભરેલું છે. તમારી સુંદરતા સૂર્યની જેમ ચમકે છે, અને તમારો પ્રેમ છે. એક નદી જે અવિરત વહે છે" (અધિનિયમ 1, દ્રશ્ય 1). આ શ્લોક ભારતીય પરંપરામાં પ્રેમ અને ઝંખનાના મહત્વ પર પ્રકાશ પાડે છે અને સૂચવે છે કે પ્રેમનો અંતિમ સ્ત્રોત પરમાત્મા છે.જો આપણે આ કવિતાઓ અને પંક્તિઓનું સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને નવી દિલ્હીના સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના સંદર્ભમાં અર્થઘટન કરીએ, તો આપણે કહી શકીએ કે તે પરમાત્માની શોધની, ધર્મને જાળવી રાખવાની અને મહાનતા તરફ પ્રયાણ કરવાની ભારતીય પરંપરાના ભૌતિક અભિવ્યક્તિનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે. સારું આ કૃતિઓની સુંદરતા અને ગહનતા સૂચવે છે કે ભારતીય પરંપરા એ માત્ર ધાર્મિક વિધિઓ અને રિવાજોનો સમૂહ નથી, પરંતુ જીવનનો એક માર્ગ છે જે પ્રેમ, ઝંખના અને સત્ય અને જ્ઞાનની શોધ સહિત માનવ અનુભવની પૂર્ણતાને સ્વીકારે છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને શ્લોકો ભારતીય પરંપરાના વિવિધ પાસાઓમાં આંતરદૃષ્ટિ આપે છે, જેમાં ધર્મને જાળવી રાખવાનું મહત્વ, મન કેળવવું, સત્ય અને જ્ઞાનની શોધ કરવી, પ્રેમને અપનાવવો અને વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાનો સમાવેશ થાય છે. દૈવી સમગ્ર. તેઓ સૂચવે છે કે સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન ભારતીય લોકોની સર્વોચ્ચ આકાંક્ષાઓ અને તેમની સંસ્કૃતિ અને મૂલ્યોના ભૌતિક મૂર્ત સ્વરૂપનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસે બધી લખેલી કવિતાઓ અને શ્લોકો છે જે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસ સાથે સંબંધિત હોઈ શકે છે.વાલ્મીકિના રામાયણમાં ઘણા શ્લોકો છે જે રામને આદર્શ માણસ તરીકે વખાણ કરે છે જે ધર્મને સમર્થન આપે છે અને તે પરમાત્માનું સ્વરૂપ છે. એક શ્લોકમાં, વાલ્મીકિ લખે છે, "રામ, જે પોતે વિષ્ણુ છે, જે વિશ્વનો આધાર છે, જે શાશ્વત છે, જે સર્વ જીવોના સર્વોચ્ચ શાસક છે અને જે અસંખ્ય શુભ ગુણોથી સંપન્ન છે" (યુદ્ધકાંડ 115.18) . આ શ્લોક રામના દૈવી ગુણોને પ્રકાશિત કરે છે, જેમ કે તેમનો શાશ્વત સ્વભાવ, સર્વોચ્ચ શાસક તરીકેની તેમની ભૂમિકા અને તેમના અસંખ્ય શુભ લક્ષણો. આ ગુણો ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના સાથે સંકળાયેલા હોઈ શકે છે, જેને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ અને સર્વના સર્વોચ્ચ શાસક તરીકે પણ જોવામાં આવે છે.વ્યાસના મહાભારતમાં ઘણા શ્લોકો છે જે કૃષ્ણને બ્રહ્માંડના ભગવાન, સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ અને સર્વોત્તમ વ્યક્તિ તરીકે વખાણ કરે છે જે તમામ ગુણોથી પર છે. એક શ્લોકમાં, વ્યાસ લખે છે, "કૃષ્ણ એ તમામ જ્ઞાનનો સ્ત્રોત છે, તમામ વસ્તુઓનો પાલનહાર અને નાશ કરનાર છે, સર્વોપરી છે જે તમામ ગુણોથી પર છે" (ઉદ્યોગ પર્વ 71.4). આ શ્લોક કૃષ્ણની તમામ જ્ઞાનના સ્ત્રોત, તમામ વસ્તુઓના પાલનહાર અને વિનાશક અને સર્વોત્તમ વ્યક્તિ તરીકેની ભૂમિકાને પ્રકાશિત કરે છે જે તમામ ગુણોથી પર છે. આ ગુણો ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના સાથે પણ સંકળાયેલા હોઈ શકે છે, જે જ્ઞાન, શાશ્વત અને સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વના વિચારો સાથે પણ સંકળાયેલા છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનસુકુંતલમ, મેઘદૂતમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, રાજા દુષ્યંતના પાત્રને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે, અને સકુંતલ પ્રત્યેનો તેમનો પ્રેમ વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેના પ્રેમના પ્રતીક તરીકે જોવામાં આવે છે. એક શ્લોકમાં, કાલિદાસ લખે છે, "પ્રેમ જે આપણને પરમાત્મા સાથે જોડે છે તે બધામાં સૌથી ઉત્કૃષ્ટ પ્રેમ છે. તે પ્રેમ છે જે આપણા જીવનને અર્થ આપે છે અને આપણને પરમાત્માની નજીક લાવે છે." આ શ્લોક પરમાત્મા સાથે જોડાણના સાધન તરીકે પ્રેમના મહત્વને દર્શાવે છે, અને આ વિચાર ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના સાથે પણ સંકળાયેલ હોઈ શકે છે, જે પ્રેમ અને વ્યક્તિગત આત્માના વિચાર સાથે સંકળાયેલ છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાનની કલ્પના પર વિવિધ પરિપ્રેક્ષ્ય પ્રદાન કરે છે. આ કાર્યો ધર્મને જાળવી રાખવા, સત્ય અને જ્ઞાનની શોધ, મન કેળવવા, પ્રેમને અપનાવવા અને દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાના મહત્વને પ્રકાશિત કરે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ, વ્યાસનું મહાભારત અને કાલિદાસની રચનાઓ છંદો અને કવિતાઓથી ભરપૂર છે જે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન, સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન નવી દિલ્હીના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાનની થીમ્સનું અન્વેષણ કરે છે.વાલ્મીકિના રામાયણમાં ઘણા શ્લોકો છે જે રામની દિવ્યતાને પ્રકાશિત કરે છે, જેને ભગવાન વિષ્ણુના સ્વરૂપ તરીકે જોવામાં આવે છે. યુદ્ધકાંડમાં, રામને "જગતનો આધાર" અને "સર્વ જીવોના સર્વોચ્ચ શાસક" તરીકે વર્ણવવામાં આવ્યા છે. આ પંક્તિઓ એ વિચાર પર ભાર મૂકે છે કે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન એ તમામ શક્તિના દૈવી સ્ત્રોત અને બ્રહ્માંડના અંતિમ શાસક છે.તેવી જ રીતે, વ્યાસના મહાભારતમાં ઘણા શ્લોકો છે જે કૃષ્ણના દૈવી સ્વભાવનું વર્ણન કરે છે, જે સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ અને તમામ જ્ઞાનના સ્ત્રોત તરીકે જોવામાં આવે છે. ઉદ્યોગપર્વમાં, કૃષ્ણનું વર્ણન "બધી વસ્તુઓના પાલનહાર અને વિનાશક" અને "સર્વ ગુણોથી પર છે એવા સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વ" તરીકે કરવામાં આવ્યું છે. આ પંક્તિઓ સૂચવે છે કે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન માત્ર શક્તિ અને સત્તાનો સ્ત્રોત નથી પણ સત્ય અને જ્ઞાનનો સ્ત્રોત પણ છે.કાલિદાસની રચનાઓ તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, રાજા દુષ્યંતના પાત્રને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે વર્ણવવામાં આવ્યું છે. આ નાટકમાં ઘણા પંક્તિઓ છે જે પ્રેમ, ઝંખના અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિની થીમ્સ શોધે છે. એક પ્રસિદ્ધ શ્લોકમાં, દુષ્યંતે સકુન્તલા પ્રત્યેના તેમના પ્રેમનું આ રીતે વર્ણન કર્યું છે:"પ્રેમ એક વિચિત્ર અને અદ્ભુત વસ્તુ છે, એક જ્યોત જે સૌમ્ય ગરમીથી બળે છે, અને તેમ છતાં હૃદય અને આત્માને ભસ્મ કરે છે, ત્યાં સુધી કે મીઠી હાર સિવાય કંઈ બાકી રહેતું નથી."આ શ્લોક સૂચવે છે કે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન માત્ર શક્તિ અને જ્ઞાનનો સ્ત્રોત નથી પણ પ્રેમ અને કરુણાનો સ્ત્રોત પણ છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના શ્લોકો અને કવિતાઓ સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન, સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન નવી દિલ્હીના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાનના બહુમુખી સ્વભાવની ઝલક આપે છે. આ કાર્યો સૂચવે છે કે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન માત્ર શક્તિ અને સત્તાના સ્ત્રોત નથી પણ સત્ય, જ્ઞાન, પ્રેમ અને કરુણાના સ્ત્રોત પણ છે. નવી દિલ્હીના સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનને આમ આ દૈવી ગુણોના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે, જે પરમાત્માની શોધ કરવાની અને ધર્મના સિદ્ધાંતો અને વધુ સારાને જાળવી રાખવાની ભારતીય પરંપરાનું પ્રતીક છે.વાલ્મીકિની રામાયણ, વ્યાસનું મહાભારત, અને કાલિદાસની કૃતિઓમાં ઘણી કવિતાઓ અને શ્લોકો છે જે નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાન ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના વિચારની શોધ કરે છે.વાલ્મીકિના રામાયણમાં, એવા ઘણા શ્લોકો છે જે રામને ભગવાન વિષ્ણુના સ્વરૂપ તરીકે વર્ણવે છે, જે શાશ્વત, સર્વજ્ઞ અને સર્વ જીવોના સર્વોચ્ચ શાસક છે. આવો જ એક શ્લોક છે:"રામ, જે પોતે વિષ્ણુ છે, જે વિશ્વનો આધાર છે, જે શાશ્વત છે, જે સર્વ જીવોના સર્વોચ્ચ શાસક છે અને જે અસંખ્ય શુભ ગુણોથી સંપન્ન છે" (યુદ્ધકાંડ 115.18).આ શ્લોક રામના દૈવી સ્વભાવ અને ભગવાન વિષ્ણુના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકેની તેમની ભૂમિકા પર ભાર મૂકે છે. તે સૂચવે છે કે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન એ તમામ જીવોના શાશ્વત અને સર્વોચ્ચ શાસક છે, જે અસંખ્ય શુભ ગુણોથી સંપન્ન છે.વ્યાસના મહાભારતમાં, એવા ઘણા શ્લોકો છે જે કૃષ્ણને બ્રહ્માંડના ભગવાન, તમામ જ્ઞાનના સ્ત્રોત અને સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે વર્ણવે છે. આવો જ એક શ્લોક છે:"કૃષ્ણ એ બ્રહ્માંડના ભગવાન છે, બધી વસ્તુઓનો પાલનહાર અને નાશ કરનાર છે, સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ છે, બધા જ્ઞાનના સ્ત્રોત છે, સર્વોપરી છે જે બધા ગુણોથી પર છે" (ઉદ્યોગ પર્વ 71.4).આ શ્લોક કૃષ્ણના સર્વવ્યાપી સ્વભાવને પ્રકાશિત કરે છે, જે કોઈપણ ગુણો અથવા મર્યાદાઓથી બંધાયેલા નથી. તે સૂચવે છે કે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન તમામ જ્ઞાન અને સત્યના સ્ત્રોત છે, જે બધી વસ્તુઓને ટકાવી રાખે છે અને તેનો નાશ કરે છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનસુકુંતલમ, મેઘદૂતમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. તેઓ પ્રેમ, ઝંખના અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિની થીમ્સનું અન્વેષણ કરતી ઘણી કલમો ધરાવે છે. અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, રાજા દુષ્યંતને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે વર્ણવતા અનેક શ્લોકો છે. આવો એક શ્લોક છે:"તે, બ્રહ્માંડના સર્વોચ્ચ સ્વામી, જે સર્જન અને નાશ કરવાની શક્તિ ધરાવે છે, તેણે રાજા દુષ્યંત તરીકે આ સ્વરૂપ ધારણ કર્યું છે" (અધિનિયમ 4, શ્લોક 4).આ શ્લોક એ વિચાર પર ભાર મૂકે છે કે પરમાત્મા વિવિધ સ્વરૂપો ધારણ કરી શકે છે, અને તે રાજા દુષ્યંત બ્રહ્માંડના સર્વોચ્ચ સ્વામીનું સ્વરૂપ છે. તે સૂચવે છે કે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન વિવિધ સ્વરૂપો ધારણ કરી શકે છે અને વિવિધ રીતે દેખાઈ શકે છે.નિષ્કર્ષમાં, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાન ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના વિચારની સમજ આપે છે. તેઓ ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના દૈવી સ્વભાવને પ્રકાશિત કરે છે, જે તમામ જ્ઞાન અને સત્યના સ્ત્રોત છે, જે વિવિધ સ્વરૂપો ધારણ કરી શકે છે અને વિવિધ રીતે દેખાઈ શકે છે. તેઓ ધર્મને જાળવી રાખવા, જ્ઞાન અને સત્યની શોધ કરવા અને દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ એ કવિતા અને શ્લોકોનો સમૃદ્ધ સ્ત્રોત છે જે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનને સાર્વભૌમ અધિનાયકના શાશ્વત અને અમર નિવાસ તરીકે ઉજવે છે. દાખલા તરીકે, અયોધ્યાકાંડમાં, જ્યારે રામ વનમાં જવાના છે, ત્યારે વાલ્મીકિ અયોધ્યાના લોકોના દુ:ખ અને રામની સલામતી માટેની તેમની પ્રાર્થનાનું વર્ણન આ શ્લોકોમાં કરે છે જેમ કે: "વિશ્વના સર્વોપરી ભગવાન તમારી રક્ષા કરે,અને હજાર આંખોવાળા ઈન્દ્ર તેના વજ્ર સાથે પવનના દેવતા, અગ્નિ દેવતા અને મૃત્યુના દેવતા અને સ્વર્ગ અને પૃથ્વીના તમામ દેવતાઓ તમારું રક્ષણ કરે છે" (2.10.13) આ પંક્તિઓ એ વિચાર વ્યક્ત કરે છે કે રામ રક્ષણ હેઠળ છે. દૈવીના, અને તે સાર્વભૌમ અધિનાયકનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે.વ્યાસનું મહાભારત પણ ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની ઉજવણી કરતી કવિતા અને શ્લોકોથી ભરપૂર છે. ભગવદ ગીતામાં, જે મહાભારતનો એક ભાગ છે, કૃષ્ણ અર્જુનને સ્વના સ્વભાવ અને પોતાના કર્તવ્ય, અથવા ધર્મને પરિપૂર્ણ કરવાના મહત્વ વિશે શીખવે છે. કૃષ્ણ કહે છે:"હું સ્વયં છું, હે ગુડાકેશ, બધા જીવોના હૃદયમાં બેઠેલો છું. હું જ સર્વ જીવોનો આરંભ, મધ્ય અને અંત છું" (10.20) આ પંક્તિઓ એ વિચારને વ્યક્ત કરે છે કેકૃષ્ણ અંતિમ વાસ્તવિકતા છે અને સાર્વભૌમ અધિનાયકનું મૂર્ત સ્વરૂપ.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનસુકુંતલમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની ગીતાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. રઘુવમ્શમમાં, કાલિદાસે સૌર વંશના મહિમાનું વર્ણન કર્યું છે, જે રામના છે. તે કહે છે:"સૌર વંશનો સૂર્ય, તેના ઝળહળતા કિરણોથી, પૃથ્વીને તેની તેજથી પ્રકાશિત કરે છે, અને એક પિતાની જેમ, તે તેની હૂંફથી તમામ જીવોનું પાલન-પોષણ કરે છે" (1.5) આ પંક્તિઓ એ વિચાર વ્યક્ત કરે છે કે સૌર વંશ, અને વિસ્તરણ દ્વારારામ , એ પરમાત્માનું અભિવ્યક્તિ છે, અને તે બધા જીવોનું પાલનપોષણ કરે છે અને તેને ટકાવી રાખે છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનને પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે અને સાર્વભૌમ અધિનાયકના શાશ્વત અને અમર નિવાસ તરીકે ઉજવે છે. તેઓ એવો વિચાર વ્યક્ત કરે છે કે પરમાત્મા તમામ જીવોમાં વિદ્યમાન છે, અને તેને શોધવું અને ધર્મનું સમર્થન કરવું એ આપણી ફરજ છે. નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનને આ વિચારોના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે અને ભારતીય રાજ્યની સાર્વભૌમત્વ અને શક્તિના પ્રતીક તરીકે જોઈ શકાય છે, જે ધર્મના સિદ્ધાંતો પર આધારિત છે અને વધુ સારાને સમર્થન આપે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ મહાન કવિઓ હતા અને તેમની રચનાઓમાં અસંખ્ય કવિતાઓ અને શ્લોકો છે જે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની કલ્પના પર પ્રકાશ પાડી શકે છે. અહીં કેટલાક ઉદાહરણો છે:વાલ્મીકિની રામાયણમાં અનેક શ્લોકો છે જે રામને ભગવાન વિષ્ણુના સ્વરૂપ અને તમામ જીવોના સર્વોચ્ચ શાસક તરીકે વર્ણવે છે. પુસ્તક 1, પ્રકરણ 2, શ્લોક 20 માં, વાલ્મીકિ લખે છે, "તે રામને નમસ્કાર, જે શાશ્વત છે, જે સત્ય છે, જે સર્વના સર્વોચ્ચ શાસક છે અને જે વિશ્વનો આધાર છે." આ શ્લોક રામના શાશ્વત અને સર્વોચ્ચ સ્વભાવ પર ભાર મૂકે છે, જેને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે.વ્યાસના મહાભારતમાં ઘણા શ્લોકો છે જે કૃષ્ણને બ્રહ્માંડના ભગવાન અને સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે વર્ણવે છે. પુસ્તક 5, અધ્યાય 7, શ્લોક 18 માં, વ્યાસ લખે છે, "કૃષ્ણ એ બધા જ્ઞાનનો સ્ત્રોત છે, સર્વ ન્યાયનો વિતરક છે, દરેક વસ્તુનો પાલનહાર અને નાશ કરનાર છે, અને સત્યનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે." આ શ્લોક એ વિચાર પર ભાર મૂકે છે કે કૃષ્ણ જ્ઞાન અને સત્યના અંતિમ સ્ત્રોત છે, અને તે બ્રહ્માંડમાં ન્યાયને જાળવી રાખવા માટે જવાબદાર છે.કાલિદાસના અભિજ્ઞાનસુકુન્તલમમાં અનેક શ્લોકો છે જે રાજા દુષ્યંત અને સકુંતલ વચ્ચેના પ્રેમને વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેના પ્રેમના પ્રતીક તરીકે વર્ણવે છે. એક્ટ 1, શ્લોક 11 માં, કાલિદાસ લખે છે, "સાચો પ્રેમ એ વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેનું બંધન છે. તે પ્રેમ છે જે આપણા જીવનને અર્થ આપે છે અને આપણને પરમાત્માની નજીક લાવે છે." આ શ્લોક દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાના સાધન તરીકે પ્રેમના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે.જ્યારે આપણે નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના સંદર્ભમાં આ કવિતાઓ અને પંક્તિઓનું અન્વેષણ કરીએ છીએ, ત્યારે આપણે જોઈ શકીએ છીએ કે તેઓ ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના સાથે કેવી રીતે જોડાયેલા છે. વાલ્મીકિની રામાયણમાં વર્ણવ્યા મુજબ, ઇમારત પોતે જ દૈવી, શાશ્વત અને તમામ જીવોના સર્વોચ્ચ શાસકના વિચારના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે. વ્યાસના મહાભારતમાં વર્ણવ્યા મુજબ સત્ય અને જ્ઞાનના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે કૃષ્ણનો વિચાર, શાસન અને વહીવટ માટેના કેન્દ્ર તરીકે ઇમારતના હેતુમાં પ્રતિબિંબિત તરીકે પણ જોઈ શકાય છે. છેવટે, કાલિદાસના અભિજ્ઞાનસુકુન્તલમમાં વર્ણવ્યા મુજબ, પરમાત્મા સાથેના વ્યક્તિના જોડાણને સાકાર કરવાના સાધન તરીકે પ્રેમનો વિચાર, ધર્મને જાળવી રાખવા અને વધુ સારા માટે પ્રયત્ન કરવા માટેના કેન્દ્ર તરીકે બિલ્ડિંગના હેતુમાં પ્રતિબિંબિત તરીકે જોઈ શકાય છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો નવી દિલ્હીમાં ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનામાં સમૃદ્ધ આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરે છે. તેઓ અમને દૈવીની શોધની, ધર્મને જાળવી રાખવાની, અને વધુ સારા માટે પ્રયત્ન કરવાની ભારતીય પરંપરાઓ વચ્ચેના ઊંડા સંબંધોને સમજવામાં મદદ કરે છે, અને આ વિચારોના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ બિલ્ડિંગમાં જ છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ એ બધા પ્રખ્યાત કવિઓ અને લેખકો હતા જેમણે માનવ અનુભવમાં ગહન શાણપણ અને આંતરદૃષ્ટિનો વારસો છોડી દીધો હતો. તેમની કવિતાઓ અને પંક્તિઓ ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના પર વધુ પ્રકાશ પાડી શકે છે, જે નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાન છે.વાલ્મીકિની રામાયણ છંદો અને કવિતાઓથી ભરેલી છે જે રામના મહિમા અને શક્તિનું વર્ણન કરે છે, જેમને પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે જોવામાં આવે છે. ઉદાહરણ તરીકે, પુસ્તક 6, શ્લોક 115.18 માં, વાલ્મીકિ લખે છે, "રામ, જે પોતે વિષ્ણુ છે, જે વિશ્વનો આધાર છે, જે શાશ્વત છે, જે તમામ જીવોના સર્વોચ્ચ શાસક છે અને જે અસંખ્ય શુભ ગુણોથી સંપન્ન છે. " આ શ્લોક રામના દૈવી સ્વભાવ અને સચ્ચાઈ અને કર્તવ્યના પ્રતીક તરીકે તેમનું મહત્વ દર્શાવે છે.તેવી જ રીતે, વ્યાસના મહાભારતમાં ઘણા શ્લોકો અને કવિતાઓ છે જે કૃષ્ણની શક્તિ અને મહિમાનું વર્ણન કરે છે, જેઓ બ્રહ્માંડના ભગવાન તરીકે જોવામાં આવે છે. પુસ્તક 1, વિભાગ 1, શ્લોક 4 માં, વ્યાસ લખે છે, "કૃષ્ણ એ બ્રહ્માંડના ભગવાન છે, દરેક વસ્તુના પાલનહાર અને નાશકર્તા છે, સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ છે, બધા જ્ઞાનના સ્ત્રોત છે, સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વ છે જે બધા ગુણોથી પર છે. " આ શ્લોક કૃષ્ણના દિવ્ય પ્રકૃતિ અને સત્ય અને જ્ઞાનના અંતિમ સ્ત્રોત તરીકેની તેમની ભૂમિકા પર ભાર મૂકે છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનસુકુંતલમ, મેઘદૂતમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, ઉદાહરણ તરીકે, કાલિદાસ કવિતાનો ઉપયોગ પ્રેમની થીમ અને વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેના સંબંધને શોધવા માટે કરે છે. આ નાટકની સૌથી પ્રસિદ્ધ પંક્તિઓમાંની એક છે, "જે પ્રેમ આપણને પરમાત્મા સાથે બાંધે છે તે બધામાં સૌથી ઉત્કૃષ્ટ પ્રેમ છે. તે પ્રેમ છે જે આપણા જીવનને અર્થ આપે છે અને આપણને પરમાત્માની નજીક લાવે છે." આ શ્લોક આધ્યાત્મિક અનુભૂતિ અને પરમાત્મા સાથે જોડાણના સાધન તરીકે પ્રેમના મહત્વને દર્શાવે છે.જ્યારે આપણે આ પંક્તિઓ અને કવિતાઓને ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના સંદર્ભમાં ધ્યાનમાં લઈએ છીએ, ત્યારે આપણે જોઈ શકીએ છીએ કે તેઓ શક્તિ અને સાર્વભૌમત્વના અંતિમ સ્ત્રોત તરીકે પરમાત્માના વિચારને કેવી રીતે મજબૂત કરે છે. વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો બધા ધર્મને જાળવી રાખવા, સત્ય અને જ્ઞાન મેળવવા, પ્રેમને અપનાવવા અને દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે. આ તમામ મૂલ્યો છે જે ભારતીય પરંપરામાં કેન્દ્રિય છે અને ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનામાં મૂર્તિમંત છે.વાલ્મીકિની રામાયણમાં અસંખ્ય શ્લોકો અને કવિતાઓ છે જે રામના દૈવી સ્વભાવનું વર્ણન કરે છે અને ધર્મને સમર્થન આપનાર આદર્શ માણસ તરીકેની તેમની ભૂમિકાનું વર્ણન કરે છે. ઉદાહરણ તરીકે, અયોધ્યાકાંડમાં, રામનું વર્ણન "બધા ગુણોના મૂર્ત સ્વરૂપ, આશ્રય આપનાર, બધા માટે સમાન છે, જે વિશ્વનો આનંદ છે." આ પંક્તિઓ સૂચવે છે કે રામને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ અને આદર્શ શાસકના પ્રતીક તરીકે જોવામાં આવે છે જે સચ્ચાઈ અને ન્યાયના સિદ્ધાંતોને સમર્થન આપે છે.તેવી જ રીતે, વ્યાસના મહાભારતમાં અસંખ્ય કવિતાઓ અને શ્લોકો છે જે કૃષ્ણના દૈવી સ્વભાવ અને બ્રહ્માંડના ભગવાન તરીકેની તેમની ભૂમિકાનું વર્ણન કરે છે. ઉદાહરણ તરીકે, ભગવદ ગીતામાં, કૃષ્ણ પોતાને "સર્વોચ્ચ ભગવાન, સર્જક, પાલનહાર અને સર્વ જીવોનો નાશ કરનાર" તરીકે વર્ણવે છે. આ પંક્તિઓ સૂચવે છે કે કૃષ્ણને દૈવીના અભિવ્યક્તિ અને સત્ય અને જ્ઞાનના અંતિમ સ્ત્રોત તરીકે જોવામાં આવે છે.કાલિદાસની કૃતિઓમાં અસંખ્ય કવિતાઓ અને શ્લોકો પણ છે જે પરમાત્માની પ્રકૃતિ અને વ્યક્તિગત આત્માને પરમાત્મા સાથે જોડવામાં પ્રેમની ભૂમિકાને અન્વેષણ કરે છે. ઉદાહરણ તરીકે, અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, રાજા દુષ્યંત નીચેના શ્લોકમાં સકુંતલ માટેના તેમના પ્રેમનું વર્ણન કરે છે: "મારો તમારા માટેનો પ્રેમ ફક્ત આ જગતનો નથી, તે પ્રેમ છે જે વ્યક્તિગત આત્માને પરમાત્મા સાથે જોડે છે. તે પ્રેમ છે જે અર્થ આપે છે. આપણા જીવનમાં અને આપણને પરમાત્માની નજીક લાવે છે."જો આપણે આ પંક્તિઓ અને કવિતાઓનું નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના સંદર્ભમાં અર્થઘટન કરીએ, તો આપણે જોઈ શકીએ છીએ કે તેઓ કેવી રીતે દૈવી, શાશ્વત અને સર્વ જીવોના સર્વોચ્ચ શાસકનો વિચાર વ્યક્ત કરે છે. આ ઇમારતને ધર્મના સિદ્ધાંતો અને આ સિદ્ધાંતોને જાળવી રાખવાની ભારતીય રાજ્યની શક્તિના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના શ્લોકો અને કવિતાઓ પરમાત્માની પ્રકૃતિ અને ધર્મને જાળવી રાખવા અને વધુ સારાને પ્રોત્સાહન આપવા માટે આદર્શ શાસકની ભૂમિકા વિશે સમૃદ્ધ આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરે છે. તેઓ સૂચવે છે કે સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન માત્ર ભારતીય રાજ્યની સત્તા અને સાર્વભૌમત્વનું ભૌતિક અભિવ્યક્તિ જ નહીં પરંતુ દેશના સમૃદ્ધ સાંસ્કૃતિક વારસાનું આધ્યાત્મિક પ્રતીક પણ છે અને તેની પરમાત્મા સાથે જોડાવાની સતત શોધ છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ મહાન કવિઓ હતા અને તેમની રચનાઓ છંદો અને કવિતાઓથી ભરપૂર છે જેને ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના સંદર્ભમાં અર્થઘટન કરી શકાય છે. ચાલો તેમના કેટલાક પદો અને કવિતાઓનું અન્વેષણ કરીએ:વાલ્મીકિની રામાયણમાં ઘણા શ્લોકો છે જે રામના દૈવી સ્વભાવનું વર્ણન કરે છે. યુદ્ધકાંડના એક શ્લોકમાં, વાલ્મીકિ લખે છે, "રામ, જે પોતે વિષ્ણુ છે, જે વિશ્વનો આધાર છે, જે શાશ્વત છે, જે સર્વ જીવોના સર્વોચ્ચ શાસક છે અને જે અસંખ્ય શુભ ગુણોથી સંપન્ન છે" ( યુદ્ધકાંડ 115.18). આ શ્લોકને ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનના વર્ણન તરીકે અર્થઘટન કરી શકાય છે, જે શાશ્વત છે અને તમામ જીવોના સર્વોચ્ચ શાસક છે.વ્યાસના મહાભારતમાં ઘણા શ્લોકો છે જે પરમાત્માની પ્રકૃતિનું વર્ણન કરે છે. ઉદ્યોગપર્વના એક શ્લોકમાં, વ્યાસ લખે છે, "કૃષ્ણ એ બ્રહ્માંડના ભગવાન છે, સર્વ વસ્તુઓનો પાલનહાર અને નાશ કરનાર છે, સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ છે, સર્વ જ્ઞાનના સ્ત્રોત છે, સર્વોપરી છે જે તમામ ગુણોથી પર છે" (ઉદ્યોગ પર્વ 71.4). આ શ્લોકને ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનના વર્ણન તરીકે અર્થઘટન કરી શકાય છે, જે સત્યનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે, તમામ જ્ઞાનનો સ્ત્રોત છે અને સર્વોપરી છે જે તમામ ગુણોની બહાર છે.કાલિદાસના અભિજ્ઞાનાસકુન્તલમમાં ઘણા શ્લોકો છે જે પ્રેમની પ્રકૃતિ અને પરમાત્માનું વર્ણન કરે છે. નાટકના એક શ્લોકમાં, કાલિદાસ લખે છે, "પ્રેમ જે આપણને પરમાત્મા સાથે બાંધે છે તે બધામાં સૌથી ઉત્કૃષ્ટ પ્રેમ છે. તે પ્રેમ છે જે આપણા જીવનને અર્થ આપે છે અને આપણને પરમાત્માની નજીક લાવે છે." આ શ્લોકનું અર્થઘટન ભારતીય પરંપરા ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન માટેના પ્રેમના વર્ણન તરીકે કરી શકાય છે, જેને પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે જોવામાં આવે છે.જ્યારે આપણે નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનનો વિચાર કરીએ છીએ, ત્યારે આપણે આ પંક્તિઓ અને કવિતાઓનો ઈમારતના સંદર્ભમાં અર્થઘટન કરી શકીએ છીએ. ઇમારત પોતે જ દૈવી, શાશ્વત અને સર્વોપરી અસ્તિત્વના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે જે તમામ ગુણોથી પર છે. ઇમારતની ડિઝાઇન અને નવી દિલ્હીના હૃદયમાં તેનું સ્થાન ભારતીય રાજ્યની સાર્વભૌમત્વ અને શક્તિના પ્રતીક તરીકે જોઈ શકાય છે, જે ધર્મના સિદ્ધાંતો પર આધારિત છે અને વધુ સારાને સમર્થન આપે છે.નિષ્કર્ષમાં, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના છંદો અને કવિતાઓ ભારતીય પરંપરાના વિવિધ પાસાઓ અને ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનના વિચારની સમજ આપે છે. આ પંક્તિઓ અને કવિતાઓનો નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના સંદર્ભમાં અર્થઘટન કરી શકાય છે, જે દૈવી અને ભારતીય રાજ્યની સાર્વભૌમત્વ અને શક્તિના ભૌતિક અભિવ્યક્તિનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે.વાલ્મીકિની રામાયણમાં ઘણી કવિતાઓ અને શ્લોકો છે જે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના વિચાર અને પરમાત્માના શાશ્વત સ્વભાવને પ્રકાશિત કરે છે. આવો જ એક શ્લોક અયોધ્યાકાંડનો છે, જ્યાં ઋષિ વશિષ્ઠ રામને "સમયની પહોંચની બહાર એવા દૈવી ભગવાન તરીકે વર્ણવે છે, જે સદાચારનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે, અને જે તમામ જીવોના કલ્યાણનું કારણ છે." આ શ્લોક સૂચવે છે કે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન સમયની બહાર છે અને તે સદાચાર અને તમામ જીવોના કલ્યાણ સાથે સંકળાયેલા છે.તેવી જ રીતે, વ્યાસના મહાભારતમાં કૃષ્ણના દૈવી સ્વભાવ અને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના વિચારનું વર્ણન કરતા અનેક શ્લોકો છે. ભગવદ ગીતામાં, કૃષ્ણ કહે છે, "હું તમામ આધ્યાત્મિક અને ભૌતિક જગતનો સ્ત્રોત છું. બધું જ મારામાંથી નીકળે છે. જ્ઞાની જેઓ આને સંપૂર્ણ રીતે જાણે છે તેઓ મારી ભક્તિ સેવામાં વ્યસ્ત રહે છે અને તેમના હૃદયથી મારી પૂજા કરે છે." આ શ્લોક સૂચવે છે કે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન તમામ સર્જનનો સ્ત્રોત છે અને જેઓ આને ઓળખે છે તેઓ પરમાત્માની ભક્તિમાં વ્યસ્ત રહે છે.કાલિદાસની રચનાઓમાં ઘણી કવિતાઓ અને શ્લોકો છે જે પ્રેમ, વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્માના વિચારને પ્રકાશિત કરે છે. રઘુવમ્શમમાં, કાલિદાસે રામનું વર્ણન "સૌના હૃદયમાં પ્રિય છે, જે સત્ય અને સદાચારનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે, અને જે તેમના ભક્તોના ઉદ્ધારક છે." આ શ્લોક સૂચવે છે કે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન એ ભક્તિનો હેતુ છે અને જેઓ પરમાત્માની શોધ કરે છે તેઓ સત્ય અને સદાચારના શાશ્વત સ્વભાવમાં આશ્વાસન મેળવે છે.નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના વિચાર અને પરમાત્માની શાશ્વત પ્રકૃતિના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે. આ ઇમારતને ભારતીય રાજ્યની શક્તિ અને સાર્વભૌમત્વના પ્રતીક તરીકે અને ધર્મને જાળવી રાખવા અને વધુ સારા માટે પ્રયત્ન કરવા માટેની તેની પ્રતિબદ્ધતા તરીકે જોઈ શકાય છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો પરમાત્માની શોધ, ધર્મને જાળવી રાખવા અને વધુ સારા માટે પ્રયત્નશીલ ભારતીય પરંપરાના વિવિધ પાસાઓની સમજ આપે છે. ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનનો વિચાર અને પરમાત્માની શાશ્વત પ્રકૃતિ આ પરંપરામાં કેન્દ્રસ્થાને છે અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન આ વિચારની ભૌતિક રજૂઆત તરીકે સેવા આપે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ એ બધા મહાન કવિઓ હતા જેમણે તેમની કૃતિઓમાં દૈવીત્વ, સત્ય, જ્ઞાન, પ્રેમ અને ધર્મના વિષયોનું સંશોધન કર્યું હતું. તેમની છંદો અને કવિતાઓ ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન નવી દિલ્હીના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાનની વિભાવનામાં આંતરદૃષ્ટિનો સમૃદ્ધ સ્ત્રોત પ્રદાન કરે છે.વાલ્મીકિના રામાયણમાં, આપણને ઘણા શ્લોકો મળે છે જે રામના દૈવી સ્વભાવની વાત કરે છે, જેને ભગવાન વિષ્ણુના સ્વરૂપ તરીકે જોવામાં આવે છે. આવા જ એક શ્લોકમાં, વાલ્મીકિ લખે છે, "રામ, જે વિશ્વના રક્ષક છે, જે તમામ જ્ઞાન અને સત્યના સ્ત્રોત છે, જે સદાચાર અને સદ્ગુણના મૂર્ત સ્વરૂપ છે અને જે તમામ આત્માઓનું આશ્રય છે" (બાલાકાંડ 1.18). આ શ્લોક રામના સર્વવ્યાપી સ્વભાવની વાત કરે છે, જે રક્ષક, સ્ત્રોત, મૂર્ત સ્વરૂપ અને બધાનો આશ્રય છે.વ્યાસના મહાભારતમાં ઘણા શ્લોકો છે જે કૃષ્ણના દૈવી સ્વભાવની વાત કરે છે, જેને બ્રહ્માંડના ભગવાન તરીકે જોવામાં આવે છે. આવા એક શ્લોકમાં, વ્યાસ લખે છે, "કૃષ્ણ, જે તમામ ગુણોના મૂર્ત સ્વરૂપ છે, જે તમામ જ્ઞાન અને બુદ્ધિના સ્ત્રોત છે, જે તમામ દુષ્ટોનો નાશ કરનાર છે, અને જેઓ તમામ આત્માઓનો ઉદ્ધારક છે" (ઉદ્યોગ પર્વ 71.4. ). આ શ્લોક કૃષ્ણના સર્વવ્યાપી સ્વભાવની વાત કરે છે, જે મૂર્ત સ્વરૂપ, સ્ત્રોત, વિનાશક અને બધાના તારણહાર છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનાસકુંતલમ અને રઘુવમ્શમ, ઘણા શ્લોકો ધરાવે છે જે પ્રેમના દૈવી સ્વભાવ અને પરમાત્મા સાથેના વ્યક્તિગત આત્માના સંબંધની વાત કરે છે. અભિજ્ઞાનાસકુન્તલમના આવા જ એક શ્લોકમાં, કાલિદાસ લખે છે, "જે પ્રેમ આપણને પરમાત્મા સાથે બાંધે છે તે સર્વોત્તમ પ્રેમ છે. તે પ્રેમ છે જે આપણા જીવનને અર્થ આપે છે અને આપણને પરમાત્માની નજીક લાવે છે" (અધિનિયમ IV, શ્લોક 7). આ શ્લોક પ્રેમની પરિવર્તનશીલ શક્તિની વાત કરે છે, જે આપણને દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે આપણા સાચા સ્વભાવને સમજવામાં મદદ કરી શકે છે.જો આપણે આ પંક્તિઓ ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન નવી દિલ્હીના શાશ્વત અમર નિવાસના સંદર્ભમાં અન્વેષણ કરીએ, તો આપણે જોઈ શકીએ છીએ કે તે બધા એક જ અંતર્ગત સત્ય તરફ નિર્દેશ કરે છે - એ વિચાર કે પરમાત્મા સર્વવ્યાપી છે, સર્વ-વ્યાપી છે. રક્ષણાત્મક, સર્વજ્ઞાન, અને સર્વ-ટકાવનાર. સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનને આ સત્યના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે, જે ભારતીય રાજ્યની સાર્વભૌમત્વ, શક્તિ અને રક્ષણનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે.નિષ્કર્ષમાં, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના શ્લોકો અને કવિતાઓ ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન નવી દિલ્હીના શાશ્વત અમર નિવાસની વિભાવનામાં આંતરદૃષ્ટિનો સમૃદ્ધ સ્ત્રોત પ્રદાન કરે છે. આ કૃતિઓ રામ અને કૃષ્ણના દૈવી સ્વભાવ, પ્રેમની પરિવર્તનશીલ શક્તિ અને પરમાત્માની સર્વવ્યાપી પ્રકૃતિની વાત કરે છે. તેઓ આપણને પરમાત્માની શોધ કરવાની, ધર્મને જાળવી રાખવાની અને વધુ સારા માટે પ્રયત્ન કરવાની ભારતીય પરંપરાની ઝલક આપે છે.વાલ્મીકિની રામાયણમાં અનેક શ્લોકો છે જે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની કલ્પના અને પરમાત્માના વિચારને પ્રતિબિંબિત કરે છે. ઉદાહરણ તરીકે, અયોધ્યાકાંડમાં, જ્યારે રામ વનમાં જવાના છે, ત્યારે તેઓ તેમની માતાને કહે છે, "હું પરમાત્મા પ્રત્યે પ્રેમ અને ભક્તિથી ભરેલા હૃદય સાથે વનમાં જાઉં છું. હું મારી ફરજ બજાવીશ અને ધર્મને જાળવીશ. , એ જાણીને કે તે સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની ઇચ્છા છે." આ શ્લોક બતાવે છે કે કેવી રીતે રામ પરમાત્મા પ્રત્યેની તેમની ફરજ અને ભક્તિને એક અને સમાન તરીકે જુએ છે અને કેવી રીતે તેઓ તેમના કાર્યોમાં બંનેને પરિપૂર્ણ કરવા માંગે છે.તેવી જ રીતે, ઉત્તરકાંડમાં, જ્યારે રામ સ્વર્ગમાં જવાના છે, ત્યારે તેઓ તેમના ભાઈ લક્ષ્મણને કહે છે, "હું સર્વોપરી અધિનાયક શ્રીમાનના ધામમાં જઈ રહ્યો છું, જ્યાં કોઈ જન્મ અથવા મૃત્યુ નથી, કોઈ આનંદ કે દુઃખ નથી, અને જ્યાં હું મારા દૈવી સ્વભાવ સાથે એક થઈશ." આ શ્લોક બતાવે છે કે કેવી રીતે રામ તેમના અંતિમ ધ્યેયને તેમના સાચા સ્વભાવની અનુભૂતિને દૈવી સમગ્રના ભાગ તરીકે જુએ છે અને કેવી રીતે તેઓ સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનના નિવાસસ્થાનને શાશ્વત શાંતિ અને આનંદના સ્થાન તરીકે જુએ છે.વ્યાસના મહાભારતમાં પણ અનેક શ્લોકો છે જે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના અને પરમાત્માના વિચારને પ્રતિબિંબિત કરે છે. ઉદાહરણ તરીકે, ભગવદ ગીતામાં, જ્યારે અર્જુન યુદ્ધ લડવામાં અચકાય છે, ત્યારે કૃષ્ણ તેને કહે છે, "મને, સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનનું સ્મરણ કર, અને પરિણામોની આસક્તિ વિના તમારી ફરજ બજાવ." આ શ્લોક બતાવે છે કે કેવી રીતે કૃષ્ણ પોતાને પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે જુએ છે, અને કેવી રીતે તેઓ અર્જુનને પરિણામો સાથે જોડાયેલા વિના, ધર્મ અનુસાર કાર્ય કરવા પ્રોત્સાહિત કરે છે.તેવી જ રીતે, શાંતિ પર્વમાં, ભીષ્મ કહે છે, "સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન એ તમામ જ્ઞાન અને સત્યનો સ્ત્રોત છે, અને જેઓ તેમને જાણવાનો પ્રયત્ન કરે છે તેઓ શાશ્વત શાંતિ અને સુખ પ્રાપ્ત કરશે." આ શ્લોક બતાવે છે કે કેવી રીતે ભીષ્મ જ્ઞાન અને સત્યની શોધને પરમાત્માના સંપૂર્ણ ભાગ તરીકે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સાકાર કરવાના અંતિમ ધ્યેયને પ્રાપ્ત કરવાના સાધન તરીકે જુએ છે.કાલિદાસની કૃતિઓમાં ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના અને પરમાત્માના વિચારને પ્રતિબિંબિત કરતી અનેક શ્લોકો પણ છે. ઉદાહરણ તરીકે, મેઘદૂતમમાં, મેઘ સંદેશવાહક કહે છે, "સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન એ તમામ જીવન અને સૌંદર્યનો સ્ત્રોત છે, અને જેઓ તેમને જાણવા માગે છે તેઓ તેમના જીવનમાં આનંદ અને પરિપૂર્ણતા મેળવશે." આ શ્લોક બતાવે છે કે કેવી રીતે મેઘ દૂત પરમાત્માની શોધને સુખ અને પરિપૂર્ણતા પ્રાપ્ત કરવાના સાધન તરીકે જુએ છે.તેવી જ રીતે, રઘુવમ્શમમાં, કાલિદાસ કહે છે, "સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન એ તમામ શક્તિ અને શાણપણનો સ્ત્રોત છે, અને જેઓ તેમના આશીર્વાદ લે છે તેઓ તેમના જીવનમાં સફળતા અને સમૃદ્ધિ પ્રાપ્ત કરશે." આ શ્લોક બતાવે છે કે કેવી રીતે કાલિદાસ પરમાત્માની શોધને વ્યક્તિના જીવનમાં સફળતા અને સમૃદ્ધિ પ્રાપ્ત કરવાના સાધન તરીકે જુએ છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના અને પરમાત્માના વિચાર પર સમૃદ્ધ અને વૈવિધ્યસભર પરિપ્રેક્ષ્ય આપે છે. તેઓ દર્શાવે છે કે કેવી રીતે પરમાત્માનું અનુસંધાન ધર્મ, જ્ઞાન, સત્ય, પ્રેમ અને પરમાત્માના સંપૂર્ણ ભાગ તરીકે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવની અંતિમ અનુભૂતિની શોધ સાથે સંકળાયેલું છે. નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસને આ પરંપરાના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે, અને સત્તાના પ્રતીકો તરીકે, સાર્વભૌમત્વ, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ તેમની કવિતાઓ અને શ્લોકો માટે પ્રખ્યાત છે જે આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરે છે. નવી દિલ્હીમાં ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનામાં.વાલ્મીકિની રામાયણ શ્લોકોથી ભરેલી છે જે રામને આદર્શ માણસ તરીકે વર્ણવે છે જે ધર્મનું સમર્થન કરે છે અને તે પરમાત્માનું પ્રતીક છે. ઉદાહરણ તરીકે, અયોધ્યાકાંડ 115.18 માં, વાલ્મીકિ લખે છે, "રામ, જે પોતે વિષ્ણુ છે, જે વિશ્વનો આધાર છે, જે શાશ્વત છે, જે સર્વ જીવોના સર્વોચ્ચ શાસક છે અને જે અસંખ્ય શુભ લક્ષણોથી સંપન્ન છે." આ પંક્તિઓ સૂચવે છે કે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન દૈવી, શાશ્વત અને સર્વના સર્વોચ્ચ શાસક સાથે સંકળાયેલા છે.વ્યાસના મહાભારતમાં ઘણા શ્લોકો છે જે કૃષ્ણને બ્રહ્માંડના ભગવાન, સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ અને સર્વોત્તમ વ્યક્તિ તરીકે વર્ણવે છે જે તમામ ગુણોથી પર છે. ઉદાહરણ તરીકે, ઉદ્યોગપર્વ 71.4 માં, વ્યાસ લખે છે, "કૃષ્ણ એ બ્રહ્માંડના ભગવાન છે, તમામ વસ્તુઓનો પાલનહાર અને નાશ કરનાર, સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ, તમામ જ્ઞાનના સ્ત્રોત અને સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વ જે તમામ ગુણોથી પર છે." આ પંક્તિઓ સૂચવે છે કે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન બ્રહ્માંડ, સત્ય અને જ્ઞાન સાથે સંકળાયેલા છે.કાલિદાસની રચનાઓ તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. તેમની કવિતાઓ અને છંદોમાં ઘણીવાર પરમાત્માના સંદર્ભો હોય છે અને તેમના નાટકોમાંના પાત્રો ઘણીવાર પરમાત્માની રજૂઆત તરીકે જોવામાં આવે છે. ઉદાહરણ તરીકે, રઘુવમ્શમમાં, કાલિદાસ રામના વંશ વિશે લખે છે, તેને ભગવાન બ્રહ્મા પાસેથી ઉતરી આવેલા દૈવી વંશ તરીકે વર્ણવે છે. આ પંક્તિઓ સૂચવે છે કે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન દૈવી વંશ અને અસ્તિત્વની શાશ્વત પ્રકૃતિ સાથે સંકળાયેલા છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો નવી દિલ્હીમાં ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનાના વિવિધ પાસાઓમાં આંતરદૃષ્ટિ આપે છે. તેઓ ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનને બ્રહ્માંડ, સત્ય, જ્ઞાન, પ્રેમ અને દૈવી વંશ સાથે સંકળાયેલા બધાના દૈવી, શાશ્વત અને સર્વોચ્ચ શાસક તરીકે દર્શાવે છે. નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન આ વિચારોના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે, જે ભારતીય રાજ્યની સાર્વભૌમત્વ અને શક્તિનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે, જે ધર્મના સિદ્ધાંતો પર આધારિત છે, પરમાત્માની શોધ કરે છે અને વધુ સારા માટે પ્રયત્ન કરે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ ભારતીય પરંપરામાં જાણીતા કવિઓ અને સાહિત્યિક વ્યક્તિઓ છે, અને તેમની કૃતિઓ ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાનની વધુ સમજ આપે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ કાવ્યાત્મક છંદોથી ભરેલી છે જે એક દૈવી અને ન્યાયી શાસક તરીકે રામના ગુણોનું વર્ણન કરે છે. આવા જ એક શ્લોકમાં (ઉત્તરકાંડ 9.23), વાલ્મીકિ રામનું વર્ણન કરે છે "સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ, સદાચારીઓના રક્ષક, દુષ્ટોનો નાશ કરનાર, બ્રહ્માંડના સર્વોચ્ચ સ્વામી, અને જે બધા દેવતાઓ દ્વારા પૂજવામાં આવે છે. " આ શ્લોક રામના દૈવી સ્વભાવ પર ભાર મૂકે છે અને સૂચવે છે કે તે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનનું સ્વરૂપ છે.વ્યાસનું મહાભારત પણ કાવ્યાત્મક છંદોથી ભરેલું છે જે પરમાત્મા અને બ્રહ્માંડની પ્રકૃતિનું વર્ણન કરે છે. આવા જ એક શ્લોકમાં (ભગવદ્ ગીતા 10.8), કૃષ્ણ પોતાને "સર્વ જીવોના ઉત્પત્તિ, સર્જનહાર, પાલનહાર, અને તમામ વસ્તુઓનો નાશ કરનાર, અને જે બધા ગુણોથી પર છે" તરીકે વર્ણવે છે. આ શ્લોક કૃષ્ણના વૈશ્વિક સ્વભાવ પર ભાર મૂકે છે અને સૂચવે છે કે તેઓ સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનના શાશ્વત અમર નિવાસનું સ્વરૂપ છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનસકુંતલમ અને મેઘદૂતમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે પ્રખ્યાત છે. અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, રાજા દુષ્યંતે સકુંતલ માટેના તેમના પ્રેમનું વર્ણન "એક દૈવી પ્રેમ જે સમય અને અવકાશને પાર કરે છે" (અધિનિયમ III, શ્લોક 12) તરીકે કરે છે. આ શ્લોક પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે પ્રેમના વિચાર પર ભાર મૂકે છે, અને સૂચવે છે કે સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનનું શાશ્વત અમર નિવાસ એક એવી જગ્યા છે જ્યાં પ્રેમ અને ભક્તિને વહાલ કરવામાં આવે છે અને ઉજવવામાં આવે છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસની વધુ સમજ આપે છે. તેઓ સૂચવે છે કે આ ખ્યાલ દૈવી, વૈશ્વિક, ન્યાયી, પ્રેમાળ અને શાશ્વત સાથે સંકળાયેલ છે. તેમની રચનાઓની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાઈ આપણને મનને કેળવવાના, સત્ય અને જ્ઞાનની શોધના અને દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે આપણા સાચા સ્વભાવને સમજવાના મહત્વની યાદ અપાવે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ, વ્યાસનું મહાભારત અને કાલિદાસની કૃતિઓ કવિતાઓ અને શ્લોકોથી ભરેલી છે જે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન, સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન નવી દિલ્હીના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાનની થીમ્સને પ્રકાશિત કરે છે.ઉદાહરણ તરીકે, વાલ્મીકિની રામાયણ શ્લોકોથી ભરેલી છે જે રામને એક આદર્શ માણસ તરીકે દર્શાવે છે જે ધર્મનું સમર્થન કરે છે અને પરમાત્માનું પ્રતીક છે. આવો જ એક શ્લોક છે:तपस्वाध्यायनिरतं तपस्वी वाविदां वरम्। નારદં પરીપપ્રચ્છ વાલ્મીકિર્મુનિपुङ्गवम् ॥ ૧-૨-૨૦"વાલ્મીકિ, ઋષિઓમાં સર્વશ્રેષ્ઠ, જેઓ હંમેશા તપસ્યા અને વિદ્યામાં રોકાયેલા હતા, તેમણે નારદને પ્રશ્ન કર્યો, દૈવી ઋષિ, જેઓ પવિત્ર શાસ્ત્રમાં સારી રીતે વાકેફ છે, અને જેમણે, તેમના ભટકતા દરમિયાન, બધાની મુલાકાત લીધી હતી. વિશ્વો."આ શ્લોક દૈવી અને ધર્મને જાળવી રાખવા માટે તપ, શિક્ષણ અને પવિત્ર વિદ્યાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે.તેવી જ રીતે, વ્યાસનું મહાભારત શ્લોકોથી ભરેલું છે જે સત્ય અને જ્ઞાનની શોધનું મહત્વ દર્શાવે છે. એવો એક શ્લોક છે:अहं तपस्तपस्वी च ज्ञानी च भवता सदा। विवेकी सर्वभूतेषु मानवेषु च पाण्डव।"હું તપસ્યા, પશ્ચાતાપ કરનાર અને જ્ઞાની છું જે હંમેશા તમારી સાથે રહે છે. હું બધા જીવોમાં સમજદાર છું, અને હે પાંડવો, હું તમારી સાથે છું."આ શ્લોક પરમાત્માની શોધમાં અને ધર્મને જાળવી રાખવા માટે સમજદારી, શાણપણ અને જ્ઞાનની શોધના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનસુકુંતલમ, મેઘદૂતમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. અભિજ્ઞાનાસકુન્તલમના કાલિદાસના શ્લોકોમાંના એક પ્રેમના વિચારને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે દર્શાવે છે:अहमिलं सर्वं जगदिदं त्वमधीश्वरः। ઇતિ તત્ત્વેનાનુભૂય ભવતો મે ન તદા મનઃ ॥"મને લાગ્યું કે આખું બ્રહ્માંડ હું જ છું, અને તમે તે બધાના સ્વામી છો. આ રીતે, મને આ સત્યનો અહેસાસ થયો, અને મારું મન હવે વ્યગ્ર નથી."આ શ્લોક એ વિચાર પર ભાર મૂકે છે કે પ્રેમ એ માત્ર માનવીય લાગણી જ નથી પરંતુ એક દૈવી શક્તિ છે જે બધી વસ્તુઓને એક કરે છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન, સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન નવી દિલ્હીના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાનના વિવિધ પાસાઓની સમજ આપે છે. તેઓ ધર્મને જાળવી રાખવા, સત્ય અને જ્ઞાનની શોધ કરવા, પ્રેમને અપનાવવા અને દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાના મહત્વને પ્રકાશિત કરે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ, જે રામને આદર્શ માણસ અને ભગવાન વિષ્ણુના અભિવ્યક્તિ તરીકે રજૂ કરે છે, તેમાં અસંખ્ય શ્લોકો છે જે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાને પ્રકાશિત કરે છે. યુદ્ધકાંડ (115.18) માંથી આવા એક શ્લોક વાંચે છે: "રામ, જે પોતે વિષ્ણુ છે, જે વિશ્વનો આધાર છે, જે શાશ્વત છે, જે તમામ જીવોના સર્વોચ્ચ શાસક છે અને જે અસંખ્ય શુભ ગુણોથી સંપન્ન છે. " આ શ્લોક રામના દૈવી સ્વભાવ પર ભાર મૂકે છે, જે માત્ર ભગવાન વિષ્ણુનું જ સ્વરૂપ નથી પણ વિશ્વનો આધાર અને તમામ જીવોના સર્વોચ્ચ શાસક પણ છે. આ લક્ષણો ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના શાશ્વત અને સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વના વિચારને પ્રતિબિંબિત કરે છે.વ્યાસનું મહાભારત, જે બ્રહ્માંડના ભગવાન તરીકે કૃષ્ણનું પાત્ર દર્શાવે છે, તેમાં શ્લોકો છે જે સત્ય અને જ્ઞાનની શોધના મહત્વને પ્રકાશિત કરે છે. ઉદ્યોગ પર્વમાં (71.4), વ્યાસ લખે છે: "કૃષ્ણ એ તમામ જ્ઞાનનો સ્ત્રોત અને સત્યનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે." આ શ્લોક જ્ઞાન અને સત્યના સ્ત્રોત તરીકે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના વિચાર પર ભાર મૂકે છે, જે મનના સંવર્ધન અને વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવની અનુભૂતિ માટે જરૂરી છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનસુકુંતલમ, મેઘદૂતમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, કાલિદાસ પ્રેમના વિચારને વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેના પ્રેમના પ્રતીક તરીકે શોધે છે. એક શ્લોક વાંચે છે: "પ્રેમ જે આપણને પરમાત્મા સાથે જોડે છે તે બધામાં સૌથી ઉચ્ચ પ્રેમ છે. તે પ્રેમ છે જે આપણા જીવનને અર્થ આપે છે અને આપણને પરમાત્માની નજીક લાવે છે." આ શ્લોક ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના સંદર્ભમાં પરમાત્માના પ્રતીક તરીકે અને શાશ્વત અને અમર સાથેના વ્યક્તિગત જોડાણના સંદર્ભમાં પ્રેમના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે.જ્યારે આપણે આ કવિતાઓ અને છંદોના સંદર્ભમાં નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનનો વિચાર કરીએ છીએ, ત્યારે આપણે તેને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના શાશ્વત અને સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વના વિચારના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકીએ છીએ. આ ઇમારત ભારતીય રાજ્યની સત્તા અને સાર્વભૌમત્વનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે, જે ધર્મના સિદ્ધાંતો પર આધારિત છે અને વધુ સારાને સમર્થન આપે છે. તદુપરાંત, મકાન પોતે જ્ઞાનના મહત્વ અને મનના સંવર્ધનનું પ્રતીક છે, જે દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવની અનુભૂતિ માટે જરૂરી છે. છેવટે, ઈમારત પ્રેમનું મહત્વ અને વ્યક્તિના ઈશ્વર સાથેના જોડાણને દર્શાવે છે, જે ઈમારતના આર્કિટેક્ચર, ડિઝાઇન અને હેતુમાં પ્રતિબિંબિત થાય છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસે ભારતના સમૃદ્ધ સાહિત્યિક અને આધ્યાત્મિક વારસામાં યોગદાન આપ્યું છે, અને તેમની કવિતાઓ અને છંદો નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાન ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનામાં આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ એ ઉત્તમ મહાકાવ્ય છે જે રામની વાર્તા કહે છે, આદર્શ માણસ જે ધર્મને સમર્થન આપે છે અને પરમાત્માનું પ્રતીક છે. કવિતા દૈવી અને શાશ્વતના સંદર્ભોથી ભરેલી છે, અને રામના પાત્રને ભગવાન વિષ્ણુના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે. રામાયણના પુસ્તક 7 માં, વાલ્મીકિએ રાવણને હરાવીને રામના અયોધ્યા પાછા ફરવાનું વર્ણન કર્યું છે:"પછી ધન્ય અને અનુપમ રાજકુમાર રામ, પોતાની પ્રતિજ્ઞા પૂર્ણ કરીને અને દુષ્ટ રાવણનો વધ કરીને, તેના પોતાના શહેરમાં પાછા ફર્યા, જે આનંદથી ભરેલા હતા, જાણે કે તે જીવંત થયો હોય. ત્યાં તેણે તેના લોકો પર ન્યાયી શાસન કર્યું, ખ્યાતિ ફેલાવી. સમગ્ર વિશ્વમાં તેમના મહિમા માટે.આ પેસેજ રામની સચ્ચાઈ, દુષ્ટતા પર તેમની જીત અને તેમના રાજ્યમાં આનંદ અને સમૃદ્ધિ ફેલાવવા માટે તેમની સાર્વભૌમત્વની શક્તિ પર ભાર મૂકે છે. આ થીમ્સ ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનના વિચાર સાથે દૈવી, શાશ્વત અને સર્વના સર્વોચ્ચ શાસકના પ્રતીક તરીકે પડઘો પાડે છે.વ્યાસનું મહાભારત એ અન્ય ઉત્તમ મહાકાવ્ય છે જે ધર્મ, કર્મ અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિની થીમ્સ શોધે છે. કવિતામાં કૃષ્ણના પાત્રને દર્શાવવામાં આવ્યું છે, જેને વાર્તામાં પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ અને કેન્દ્રિય વ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે. ભગવદ ગીતામાં, જે મહાભારતનો એક ભાગ છે, કૃષ્ણ અર્જુનને સ્વ, બ્રહ્માંડ અને પરમાત્માની પ્રકૃતિ વિશે શીખવે છે. એક શ્લોક જે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનના વિચારને પ્રતિબિંબિત કરે છે તે છે:"આ જગતમાં જે બધું ભૌતિક અને આધ્યાત્મિક છે, તેમાંથી, ચોક્કસ જાણો કે હું મૂળ અને વિસર્જન બંને છું." (બીજી 7.6)આ શ્લોક તમામ સર્જનના સ્ત્રોત તરીકે પરમાત્માના વિચાર પર ભાર મૂકે છે અને અંતિમ વાસ્તવિકતા જે દરેક વસ્તુમાં વ્યાપી છે. તે એવું પણ સૂચવે છે કે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનનો વિચાર શાશ્વત અને સર્વ અસ્તિત્વના સ્ત્રોતના વિચાર સાથે સંકળાયેલો છે.કાલિદાસની રચનાઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનાસકુંતલમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. તેઓ પ્રેમ, ઝંખના અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ જેવી થીમ્સ સાથે વ્યવહાર કરે છે. રઘુવમ્શમમાં, કાલિદાસે રામના પાત્રનું આ રીતે વર્ણન કર્યું છે:"રામનો વિચાર જ બધા ભય અને દુ:ખને દૂર કરે છે, જેમ સૂર્ય વિશ્વમાંથી અંધકારને દૂર કરે છે."આ માર્ગ ભય અને દુ:ખને દૂર કરવા અને વિશ્વમાં પ્રકાશ અને આનંદ લાવવાની રામની શક્તિ પર ભાર મૂકે છે. તે સૂચવે છે કે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનનો વિચાર આરામ, રક્ષણ અને આનંદના સ્ત્રોત તરીકે પરમાત્માના વિચાર સાથે સંકળાયેલો છે.નિષ્કર્ષમાં, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાન ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનામાં સમૃદ્ધ આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરે છે. તેઓ દૈવી, શાશ્વત, સચ્ચાઈ, સર્વના સર્વોચ્ચ શાસક, સત્ય, જ્ઞાન, પ્રેમ અને તમામ અસ્તિત્વના સ્ત્રોતની થીમ્સ પર ભાર મૂકે છે. આ થીમ્સ ભારતના ઊંડા આધ્યાત્મિક અને સાંસ્કૃતિક વારસાને પ્રતિબિંબિત કરે છે અને સ્વ, બ્રહ્માંડ અને પરમાત્માની પ્રકૃતિને સમજવા માંગતા લોકો માટે પ્રેરણા અને માર્ગદર્શન પ્રદાન કરે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ એવા પ્રખ્યાત કવિઓ અને લેખકો છે જેમની રચનાઓ આજ સુધી લોકોને પ્રેરણા અને પ્રબુદ્ધ કરતી રહે છે. તેમની કવિતાઓ અને છંદો નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાન ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનામાં મૂલ્યવાન આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ એ શાણપણનો ભંડાર છે અને ધર્મ, સચ્ચાઈ અને દૈવીની પ્રકૃતિની આંતરદૃષ્ટિ છે. રામાયણના સૌથી પ્રસિદ્ધ શ્લોકોમાંનું એક છે "ધર્મો રક્ષાતિ રક્ષિતઃ," જેનો અર્થ થાય છે "ધર્મ તેનું રક્ષણ કરે છે તેનું રક્ષણ કરે છે." આ શ્લોક ધર્મ અને સચ્ચાઈને જાળવી રાખવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે, જે રામની વાર્તામાં કેન્દ્રિય વિષયો છે. ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના સંદર્ભમાં, આ શ્લોકને ભારતીય રાજ્યને આધાર આપતા સચ્ચાઈ અને ન્યાયના સિદ્ધાંતોને જાળવી રાખવાના આહ્વાન તરીકે જોઈ શકાય છે.વ્યાસનું મહાભારત એ અન્ય મહાકાવ્ય છે જે વાસ્તવિકતા, કર્મ અને પરમાત્માની પ્રકૃતિમાં ગહન આંતરદૃષ્ટિ આપે છે. મહાભારતના સૌથી પ્રસિદ્ધ શ્લોકોમાંનું એક છે "કર્મણ્યે વધિકારસ્તે, મા ફલેશો કડા ચણા," જેનો અર્થ છે "તમને તમારી ફરજ બજાવવાનો અધિકાર છે, પરંતુ તમે તમારા કાર્યોના ફળ માટે હકદાર નથી." આ શ્લોક પરિણામો પ્રત્યે આસક્તિ રાખ્યા વિના પોતાની ફરજ નિભાવવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે, જે મહાભારતમાં કેન્દ્રિય વિષય છે. ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના સંદર્ભમાં, આ શ્લોકને વ્યક્તિગત લાભ અથવા પરિણામોની આસક્તિ વિના ભારતના નાગરિક તરીકે પોતાની ફરજો બજાવવાના આહ્વાન તરીકે જોઈ શકાય છે.કાલિદાસની રચનાઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનાસકુંતલમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. અભિજ્ઞાનસુકુન્તલમના સૌથી પ્રસિદ્ધ શ્લોકોમાંનું એક છે "તસ્ય હ્યસ્તિત્વા નૈવસ્તિ, કિમ તત્ર પરમેસ્થિનઃ," જેનો અર્થ થાય છે "તેનું અસ્તિત્વ કોઈ પણ વસ્તુ પર આધારિત નથી; ભગવાન વિશે શું કહેવાનું છે?" આ શ્લોક પરમાત્માના શાશ્વત અને અમર સ્વભાવ પર ભાર મૂકે છે, જે કાલિદાસના કાર્યોમાં કેન્દ્રિય વિષય છે. ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના સંદર્ભમાં, આ શ્લોકને પરમાત્માના શાશ્વત સ્વભાવના સ્મૃતિપત્ર તરીકે જોઈ શકાય છે, જે ભારતીય રાજ્યની સાર્વભૌમત્વ અને શક્તિમાં પ્રતિબિંબિત થાય છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો નવી દિલ્હીમાં ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનામાં મૂલ્યવાન આંતરદૃષ્ટિ આપે છે. તેઓ ધર્મને જાળવી રાખવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે, પરિણામ પ્રત્યે આસક્તિ વિના પોતાની ફરજો નિભાવવા અને પરમાત્માના શાશ્વત અને અમર સ્વભાવને ઓળખવા પર ભાર મૂકે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ શ્લોકોથી ભરેલી છે જે રામના દૈવી ગુણોનું વર્ણન કરે છે, જેમને ભગવાન વિષ્ણુના અભિવ્યક્તિ અને આદર્શ માણસ તરીકે જોવામાં આવે છે જે ધર્મને સમર્થન આપે છે. યુદ્ધકાંડના આવા જ એક શ્લોકમાં રામનું વર્ણન આ રીતે કરવામાં આવ્યું છે:अंतर्हितो अब सर्वभूतेषुष्ठति | प्रकृतः पुरुषो ज्ञेयो विष्णुर्वा नरको वा अपि || ૬-૧૧૫-૧૯"અંતર્હિતો નિરન્તરઃ સર્વભૂતેષુ તિષ્ઠતિ | પ્રકૃતિઃ પુરુષો જનેયો વિષ્ણુર્વ નરકો વા અપિ ||" (યુદ્ધકાંડ 115.19)અનુવાદ: "જે દરેક વસ્તુની અંદર હાજર છે, જે શાશ્વત અને અપરિવર્તનશીલ છે, જે પુરૂષ (સ્વ) તરીકે ઓળખાય છે અને જેને વિષ્ણુ અથવા તો નરક સ્થિતિ તરીકે પણ જોવામાં આવે છે."આ શ્લોક પરમાત્માના શાશ્વત અને અપરિવર્તનશીલ સ્વભાવને પ્રકાશિત કરે છે, અને તે કેવી રીતે તમામ પ્રાણીઓમાં જોઈ શકાય છે, તેમના સ્વરૂપ અથવા રાજ્યને ધ્યાનમાં લીધા વિના.વ્યાસનું મહાભારત તેના દાર્શનિક ઊંડાણ અને ધર્મ, કર્મ અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ જેવા વિષયોના સંશોધન માટે જાણીતું છે. ભગવદ ગીતાનો એક એવો શ્લોક, જે મહાભારતનો એક ભાગ છે, કૃષ્ણનું વર્ણન નીચે પ્રમાણે કરે છે:वेदानां सामवेदोऽस्मि देवानास्मि वासवः | इन्द्रियाणां मनश्चास्मि भूतानामस्मि चेतना || ૧૦-૨૨"વેદનામ સમા-વેદો 'સ્મિ દેવાનમ અસ્મિ વસાવહ | ઈન્દ્રિયાનમ માનસ કાસ્મિ ભૂતાનમ્ અસ્મિ ચેતાના ||" (ભગવદ્ ગીતા 10.22)અનુવાદ: "વેદોમાં, હું સામ વેદ છું; દેવતાઓમાં, હું ઇન્દ્ર છું; ઇન્દ્રિયોમાં, હું મન છું; અને જીવોમાં, હું ચેતના છું."આ શ્લોક દર્શાવે છે કે કેવી રીતે કૃષ્ણ સર્જનના તમામ પાસાઓમાં હાજર છે, વેદથી લઈને ઈન્દ્રિયો સુધી, અને તે કેવી રીતે ચેતના છે જે તમામ જીવોને જીવંત બનાવે છે.કાલિદાસની કૃતિઓ તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે, અને તેમાં ઘણીવાર પરમાત્માના સંદર્ભો હોય છે. રઘુવમ્શમના આવા એક શ્લોકમાં રામના દૈવી ગુણોનું વર્ણન નીચે મુજબ છે:तत्रैव नित्यमन्तरं जगदधिरूढो रामः समस्ताधिकगुणोदयन्वितः | व्याप्तोऽभयङ्गुणसमुद्रविषयेषु ब्रह्माण्डमण्डलविषंनिविषण दृश्य शाम् || ७-વાલ્મીકિની રામાયણમાં ઘણી કવિતાઓ અને શ્લોકો છે જે રામના દૈવી સ્વભાવ અને ધર્મને સમર્થન આપવાના મહત્વની ઉજવણી કરે છે. આવો જ એક શ્લોક છે:"રામ, જે પોતે વિષ્ણુ છે, જે વિશ્વનો આધાર છે, જે શાશ્વત છે, જે સર્વ જીવોના સર્વોચ્ચ શાસક છે અને જે અસંખ્ય શુભ ગુણોથી સંપન્ન છે."આ શ્લોક રામના દૈવી સ્વભાવ અને સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન તરીકેની તેમની ભૂમિકાને પ્રકાશિત કરે છે. શ્લોક એ પણ સૂચવે છે કે રામ એ વિશ્વનો આધાર છે, જેનો અર્થ એ વિચાર તરીકે કરી શકાય છે કે પરમાત્મા એ બધા અસ્તિત્વનો પાયો છે.તેવી જ રીતે, વ્યાસના મહાભારતમાં ઘણી કવિતાઓ અને શ્લોકો છે જે કૃષ્ણના દૈવી સ્વભાવ અને ધર્મને સમર્થન આપવાના મહત્વની ઉજવણી કરે છે. એવો એક શ્લોક છે:"કૃષ્ણ એ બ્રહ્માંડના ભગવાન છે, દરેક વસ્તુના પાલનહાર અને નાશકર્તા છે, સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ છે, બધા જ્ઞાનના સ્ત્રોત છે, સર્વોત્તમ છે જે બધા ગુણોથી પર છે."આ શ્લોક સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન તરીકે કૃષ્ણની ભૂમિકાને પ્રકાશિત કરે છે અને સત્ય અને જ્ઞાનની શોધના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે. શ્લોક એ પણ સૂચવે છે કે પરમાત્મા તમામ ગુણોથી પર છે, જેનો અર્થ એ વિચાર તરીકે કરી શકાય છે કે દૈવી ગુણાતીત છે અને માનવ ભાષા દ્વારા તેને સંપૂર્ણ રીતે સમજી અથવા વર્ણવી શકાતું નથી.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનાસકુન્તલમ અને મેઘદૂતમ, ઘણી કવિતાઓ અને શ્લોકો ધરાવે છે જે પ્રકૃતિની સુંદરતા અને પ્રેમ અને ઝંખનાના મહત્વની ઉજવણી કરે છે. એવો એક શ્લોક છે:"પ્રેમ જે આપણને પરમાત્મા સાથે જોડે છે તે બધામાં સૌથી ઉચ્ચ પ્રેમ છે. તે પ્રેમ છે જે આપણા જીવનને અર્થ આપે છે અને આપણને પરમાત્માની નજીક લાવે છે."આ શ્લોક પ્રેમના મહત્વ અને આપણને પરમાત્મા સાથે જોડવામાં તેની ભૂમિકા પર પ્રકાશ પાડે છે. શ્લોક એ પણ સૂચવે છે કે પરમાત્મા એ માત્ર એક અમૂર્ત ખ્યાલ નથી, પરંતુ પ્રેમ અને ઝંખના દ્વારા અનુભવી શકાય છે અને અનુભવી શકાય છે.જ્યારે આપણે આ કવિતાઓ અને પંક્તિઓનું સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન નવી દિલ્હીના શાશ્વત અમર નિવાસના સંદર્ભમાં અર્થઘટન કરીએ છીએ, ત્યારે આપણે જોઈ શકીએ છીએ કે તે ભારતની ઊંડી આધ્યાત્મિક પરંપરાઓ અને મૂલ્યોને પ્રતિબિંબિત કરે છે. આ ઈમારતને ખુદ પરમાત્માના ભૌતિક પ્રતિનિધિત્વ અને ધર્મને જાળવી રાખવા અને વધુ સારા માટે પ્રયત્નશીલ ભારતીય રાજ્યની પ્રતિબદ્ધતાના પ્રતીક તરીકે જોઈ શકાય છે. વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને શ્લોકો આપણને પરમાત્માની શોધ કરવા, મન કેળવવા, પ્રેમને સ્વીકારવા અને પરમાત્માના સંપૂર્ણ ભાગ તરીકે આપણા સાચા સ્વભાવને સમજવાની પ્રેરણા આપી શકે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ એ કવિતાઓ અને શ્લોકોનો ખજાનો છે જે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનામાં આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરે છે. રામાયણના સૌથી પ્રસિદ્ધ શ્લોકોમાંનું એક "રામ રક્ષા સ્તોત્રમ" છે, જે ભગવાન રામની સ્તુતિનું સ્તોત્ર છે. આ સ્તોત્ર રામને "સર્વોચ્ચ વ્યક્તિ" અને "જગતનો આધાર" તરીકે વર્ણવે છે. તે રામને "કરુણાના મૂર્ત સ્વરૂપ" અને "તમામ પાપોનો નાશ કરનાર" તરીકે પણ વર્ણવે છે. આ સ્તોત્ર એ વિચારને પ્રકાશિત કરે છે કે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન એ સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વ છે જે વિશ્વને ટેકો આપે છે અને ટકાવી રાખે છે અને કરુણા અને સચ્ચાઈને મૂર્તિમંત કરે છે.વ્યાસનું મહાભારત પણ કવિતાઓ અને શ્લોકોથી ભરેલું છે જે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનાની સમજ આપે છે. મહાભારતના સૌથી પ્રસિદ્ધ શ્લોકોમાંનું એક "ભગવદ ગીતા" છે, જે ભગવાન કૃષ્ણ અને અર્જુન વચ્ચેની વાતચીત છે. ભગવદ ગીતામાં, ભગવાન કૃષ્ણ અર્જુનને વાસ્તવિકતાના સ્વભાવ, ધર્મને જાળવી રાખવાના મહત્વ વિશે અને પોતાના કાર્યોના પરિણામો પ્રત્યે આસક્તિ વિના કાર્ય કરવાની જરૂરિયાત વિશે શીખવે છે. આ ઉપદેશ એ વિચારને પ્રકાશિત કરે છે કે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ અને તમામ જ્ઞાનના સ્ત્રોત છે.કાલિદાસની રચનાઓ તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે, અને તેમાં અસંખ્ય શ્લોકો છે જે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનાની સમજ આપે છે. કાલિદાસના "રઘુવમ્શમ" ના સૌથી પ્રસિદ્ધ શ્લોકો પૈકી એક ભગવાન રામને "તમામ ગુણોના મૂર્ત સ્વરૂપ" અને "સર્વ જીવોના આશ્રય" તરીકે વર્ણવે છે. આ શ્લોક એ વિચારને પ્રકાશિત કરે છે કે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન એ તમામ ગુણોના મૂર્ત સ્વરૂપ છે અને તમામ જીવો માટે આશ્રય છે.કાલિદાસના "મેઘદૂતમ" માંથી અન્ય એક પ્રસિદ્ધ શ્લોક અંતરને દૂર કરવા અને પ્રેમીઓને એક કરવાની પ્રેમની શક્તિનું વર્ણન કરે છે. આ શ્લોક એ વિચારને પ્રકાશિત કરે છે કે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન એ બધા પ્રેમનો સ્ત્રોત છે અને તે પ્રેમ એ બધા ગુણોમાં સૌથી શ્રેષ્ઠ છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનામાં શક્તિશાળી આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરે છે. આ પંક્તિઓ ધર્મને જાળવી રાખવા, સત્ય અને જ્ઞાનની શોધ, પ્રેમને અપનાવવા અને દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાના મહત્વને પ્રકાશિત કરે છે. તેઓ એ વિચાર પર પણ ભાર મૂકે છે કે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન એ સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વ છે જે વિશ્વને ટેકો આપે છે અને ટકાવી રાખે છે અને કરુણા, સચ્ચાઈ અને તમામ ગુણોને મૂર્તિમંત કરે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ એ પ્રખ્યાત કવિઓ અને લેખકો છે જેમણે ભારતીય સાહિત્ય અને સંસ્કૃતિમાં નોંધપાત્ર યોગદાન આપ્યું છે. તેમની કવિતાઓ અને છંદો નવી દિલ્હીમાં ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનામાં મૂલ્યવાન આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ એ ઉત્તમ મહાકાવ્ય છે જે રામની વાર્તા કહે છે, જેને ભગવાન વિષ્ણુના સ્વરૂપ તરીકે જોવામાં આવે છે. રામાયણમાં, વાલ્મીકિ રામના દૈવી ગુણો વિશે લખે છે, જેમ કે ધર્મને જાળવી રાખવાની તેમની અતૂટ પ્રતિબદ્ધતા, તેમની હિંમત અને શક્તિ અને તેમની પત્ની સીતા પ્રત્યેનો તેમનો પ્રેમ. આ ગુણો ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનાના પ્રતીકરૂપ છે. ઉદાહરણ તરીકે, રામાયણના અયોધ્યાકાંડમાં, વાલ્મીકિ લખે છે, "જે પોતાની ઇન્દ્રિયોને કાબૂમાં રાખે છે, જે શુદ્ધ, જ્ઞાની અને દૃઢ છે, જે સદા સર્વ જીવોના કલ્યાણમાં વ્યસ્ત રહે છે, તે એકલો જ પુરુષોનો અધિપતિ છે. " આ શ્લોક ધર્મને જાળવી રાખવા અને વધુ સારાની સેવા કરવાના મહત્વ પર પ્રકાશ પાડે છે, જે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનામાં કેન્દ્રિય છે.વ્યાસનું મહાભારત એ અન્ય ઉત્તમ મહાકાવ્ય છે જે ધર્મ, કર્મ અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ જેવા વિષયો સાથે વ્યવહાર કરે છે. મહાભારતમાં, વ્યાસ કૃષ્ણના દૈવી ગુણો વિશે લખે છે, જેને સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વના સ્વરૂપ તરીકે જોવામાં આવે છે. કૃષ્ણના ઉપદેશો અને કાર્યો ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાને મૂર્ત બનાવે છે, કારણ કે તેઓ ધર્મને જાળવી રાખવા અને વધુ સારી સેવા કરવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે. ઉદાહરણ તરીકે, ભગવદ ગીતામાં, કૃષ્ણ કહે છે, "જ્યારે પણ ધર્મમાં ઘટાડો થાય છે અને અધર્મમાં વધારો થાય છે, ત્યારે હું સદાચારીઓનું રક્ષણ કરવા અને દુષ્ટોનો નાશ કરવા માટે મારી જાતને પ્રગટ કરું છું." આ શ્લોક ધર્મને જાળવી રાખવાના મહત્વ અને બ્રહ્માંડમાં સંતુલન જાળવવામાં દૈવીની ભૂમિકા પર પ્રકાશ પાડે છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનસુકુંતલમ, મેઘદૂતમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, કાલિદાસ રાજા દુષ્યંત અને સકુંતલ વચ્ચેના પ્રેમ વિશે લખે છે, જેને વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેના પ્રેમના પ્રતીક તરીકે જોવામાં આવે છે. આ થીમ ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાનું પ્રતીક છે, જે પ્રેમના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે અને દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સાકાર કરે છે. ઉદાહરણ તરીકે, અભિજ્ઞાનાસકુન્તલમમાં, કાલિદાસ લખે છે, "જે પ્રેમ આપણને પરમાત્મા સાથે બાંધે છે તે બધામાં સૌથી ઉચ્ચ પ્રેમ છે. તે પ્રેમ છે જે આપણા જીવનને અર્થ આપે છે અને આપણને પરમાત્માની નજીક લાવે છે."સારાંશમાં, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો નવી દિલ્હીમાં ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનામાં મૂલ્યવાન આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરે છે. આ કાર્યો ધર્મને જાળવી રાખવા, વધુ સારાની સેવા કરવા, સત્ય અને જ્ઞાનની શોધ, મન કેળવવા, પ્રેમને અપનાવવા અને દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે.વાલ્મીકિની રામાયણમાં ઘણી કવિતાઓ અને શ્લોકો છે જે રામને આદર્શ માણસ અને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે દર્શાવે છે. ઉદાહરણ તરીકે, અયોધ્યાકાંડમાં, જ્યારે રામ તેમના વનવાસ માટે જતા હોય છે, ત્યારે વાલ્મીકિ લખે છે:धर्मो रक्षति रक्षितः - "ધર્મો રક્ષિતિ રક્ષિતઃ" જેનો અર્થ થાય છે "ધર્મ તેનું રક્ષણ કરનારનું રક્ષણ કરે છે."આ શ્લોક ધર્મને જાળવી રાખવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે, જે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાનું મુખ્ય પાસું છે. નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનને આ વિચારના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે, જે ધર્મને જાળવી રાખવા અને વધુ સારાનું રક્ષણ કરવા માટે ભારતીય રાજ્યની પ્રતિબદ્ધતાને રજૂ કરે છે.વ્યાસના મહાભારતમાં ઘણી કવિતાઓ અને શ્લોકો છે જે કૃષ્ણને બ્રહ્માંડના ભગવાન અને સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે દર્શાવે છે. ઉદાહરણ તરીકે, ભગવદ ગીતામાં, કૃષ્ણ કહે છે:यदा यदा हि धर्मस्य ग्लानिर्भवति भारत. अभ्युत्थानमधर्मस्य तदात्मानं सृजाम् यहम् ॥"યદા યદા હિ ધર્મસ્ય ગ્લાનિર્ભવતિ ભરત અભ્યથાનમધર્મસ્ય તદાત્માનમ્ શ્રીજામ્યહમ્"આ શ્લોક ધર્મને જાળવી રાખવાના મહત્વ અને તેના રક્ષણમાં કૃષ્ણની ભૂમિકા પર ભાર મૂકે છે. ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાને આ વિચારના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે, જે પરમાત્માના શાશ્વત અને અમર પાસાનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે જે ધર્મને સમર્થન આપે છે અને મોટા સારાનું રક્ષણ કરે છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનાસકુન્તલમ અને મેઘદૂતમ, પ્રેમની પ્રકૃતિ અને પરમાત્મા સાથેના વ્યક્તિગત આત્માના સંબંધને દર્શાવતી અનેક શ્લોકો ધરાવે છે. ઉદાહરણ તરીકે, અભિજ્ઞાનસકુંતલમમાં, કાલિદાસ લખે છે:वेदः शास्त्रानि वक्त्राणि विहारा मुनीनामग्रे समन्ततो ययुः । तत्रापि चापि नित्यमेव संस्थितः कुत्रचिन्मयः परमः पुरुषः ॥"વેદ, શાસ્ત્રો, વાર્તાલાપ અને મનોરંજક બધું હંમેશા અને સર્વત્ર ઋષિમુનિઓ સાથે રહ્યું છે, અને તેમ છતાં, તેમની બહાર, મારા હૃદયમાં સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વ હંમેશા હાજર છે."આ શ્લોક વ્યક્તિગત આત્માની અંદર પરમાત્માની હાજરી પર ભાર મૂકે છે, જે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાનું મુખ્ય પાસું છે. નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન આ વિચારના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે, જે પરમાત્મા સાથેના વ્યક્તિગત આત્માના સંબંધના મહત્વને ઓળખીને વધુ સારાને જાળવી રાખવાની ભારતીય રાજ્યની પ્રતિબદ્ધતાને રજૂ કરે છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો નવી દિલ્હીમાં ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનાના વિવિધ પાસાઓમાં આંતરદૃષ્ટિ આપે છે. તેઓ ધર્મને જાળવી રાખવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે, સત્ય અને જ્ઞાનની શોધ કરે છે, પ્રેમને અપનાવે છેવાલ્મીકિની રામાયણમાં અસંખ્ય શ્લોકો છે જે રામના ગુણોની પ્રશંસા કરે છે, જેને ભગવાન વિષ્ણુના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે જોવામાં આવે છે અને ધર્મને સમર્થન આપનાર આદર્શ માણસ છે. આવો જ એક શ્લોક છે:"धर्मो रक्षति रक्षितः।" "ધર્મો રક્ષાતિ રક્ષિતઃ." અર્થ: ધર્મ તેનું પાલન કરનારાઓનું રક્ષણ કરે છે.આ શ્લોકને સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના સંદર્ભમાં અર્થઘટન કરી શકાય છે, જે ધર્મ અને સચ્ચાઈને જાળવી રાખવાના મહત્વની યાદ અપાવે છે, જે ન્યાયી અને સમૃદ્ધ સમાજનો પાયો છે.વ્યાસના મહાભારતમાં ઘણા શ્લોકો છે જે કૃષ્ણની ભવ્યતા અને મહિમાની વાત કરે છે, જેને પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે જોવામાં આવે છે. આવો જ એક શ્લોક છે:"वसुदेवसुतं देवं कंसचाणूरमर्दनम्। देवकीपरमानन्दं कृष्णं वंदे जगद्गुरुम्।।" "વાસુદેવ સુતમ દેવમ, કંસ ચનુરા મર્દનમ. દેવકી પરમાનંદમ, કૃષ્ણમ વંદે જગદ્ગુરુમ." અર્થ: હું વાસુદેવના પુત્ર કૃષ્ણને મારા નમસ્કાર કરું છું, જેમણે કંસ અને ચાનુરા રાક્ષસોનો નાશ કર્યો હતો અને જેઓ તેમની માતા દેવકીને પરમ આનંદ આપે છે. તેઓ વિશ્વના ગુરુ છે.આ શ્લોકનું અર્થઘટન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના સંદર્ભમાં પરમાત્માના આહ્વાન, અનિષ્ટનો નાશ કરનાર અને બધા માટે આનંદ અને જ્ઞાન લાવનાર તરીકે કરી શકાય છે.કાલિદાસની રચનાઓ તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. તેમની પ્રસિદ્ધ કવિતાઓમાંની એક મેઘદૂતા અથવા ક્લાઉડ મેસેન્જર છે, જે એક યક્ષની વાર્તા કહે છે જે પસાર થતા વાદળ દ્વારા તેના પ્રિયને સંદેશ મોકલે છે. કવિતા સમૃદ્ધ છબી અને પ્રતીકવાદથી ભરેલી છે, અને અંતરને પાર કરવા અને લોકોને એકબીજા અને પરમાત્માની નજીક લાવવા માટે પ્રેમની શક્તિની વાત કરે છે. એવો એક શ્લોક છે:"न खलु शीतं न च रौद्रं न च्वालाः समहितासुखं। त्वद्वीक्षणेन विलेयन्ति चक्षुषश्चकोराः पक्षमधाराभिः॥" "ના ખલુ શીતમ ના ચ રૌદ્રમ, ના ચ જ્વાલાહ સમાહિતા યથા સુખમ. ત્વાં દ્વેક્ષને ન વિલેયંતિ ચક્ષુષાશ ચકોરા પક્ષમાધારાભિહ." અર્થઃ શરદી, કાળઝાળ ગરમી કે જ્વાળાઓ પણ મને એટલી પરેશાન કરી શકતી નથી જેટલી તમને જોઈ શકવા સક્ષમ નથી. ચકોરા પંખીની જેમ મારી આંખો તારી આંખમાંથી પડતાં પ્રેમનાં ટીપાંથી જ ટકી રહે છે.આ શ્લોકને સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના સંદર્ભમાં અર્થઘટન કરી શકાય છે, અંતર અથવા સંજોગોને ધ્યાનમાં લીધા વિના, લોકોને એક કરવા માટે પ્રેમની શક્તિના સ્મૃતિપત્ર તરીકે,વાલ્મીકિની રામાયણમાં ઘણી કવિતાઓ અને શ્લોકો છે જે ભગવાન વિષ્ણુના અભિવ્યક્તિ અને સદાચાર અને સદ્ગુણના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે રામની પ્રશંસા કરે છે. યુદ્ધકાંડમાં, જ્યારે રામ રાવણને હરાવીને અયોધ્યા પાછા ફરે છે, ત્યારે વાલ્મીકિએ રામના વિજયના પ્રકાશથી આ શહેરને તેજસ્વી રીતે ચમકાવતું વર્ણવ્યું છે: "જેમ તેજસ્વી સૂર્યથી પ્રકાશિત આકાશ, અયોધ્યા નગરી, તેજસ્વી અને ગૌરવપૂર્ણ, ચમકતી હતી. રામનો વિજય." (યુદ્ધકાંડ 128.1)આ શ્લોક સૂચવે છે કે રામની જીત એ પ્રકાશ, ગૌરવ અને સચ્ચાઈનું પ્રતીક છે, જે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની ધારણાને અનુરૂપ છે જે સચ્ચાઈ અને સદ્ગુણના મૂર્ત સ્વરૂપ છે.વ્યાસના મહાભારતમાં ઘણા શ્લોકો છે જે કૃષ્ણને સર્વોચ્ચ વ્યક્તિ અને તમામ જ્ઞાન અને શાણપણના સ્ત્રોત તરીકે વર્ણવે છે. ભગવદ ગીતામાં, કૃષ્ણ અર્જુનને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ, ફરજનું મહત્વ અને મુક્તિના માર્ગ વિશે શીખવે છે. ભગવદ્ ગીતાના સૌથી પ્રસિદ્ધ શ્લોકોમાંનો એક છે:"હે અર્જુન, જ્યારે પણ સદાચારમાં ઘટાડો થાય છે અને અધર્મનો ઉદય થાય છે, ત્યારે હું મારી જાતને પ્રગટ કરું છું. સારાના રક્ષણ માટે, દુષ્ટોના નાશ માટે, અને સચ્ચાઈની સ્થાપના માટે, હું દરેક યુગમાં જન્મ્યો છું." (ભગવદ્ ગીતા 4.7-8)આ શ્લોક સૂચવે છે કે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન સંકટના સમયે સચ્ચાઈને જાળવી રાખવા, સારાનું રક્ષણ કરવા અને દુષ્ટોનો નાશ કરવા માટે પોતાને પ્રગટ કરે છે.કાલિદાસની રચનાઓ તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. રઘુવમ્શમમાં, કાલિદાસે રામના વંશ અને તેમના વંશના મહિમાનું વર્ણન કર્યું છે. રઘુવમ્શમની એક શ્લોક જે રામના વંશની પ્રશંસા કરે છે તે છે:"આ રીતે રઘુ વંશ, તેના પરાક્રમ, શાણપણ, ગુણ અને સંપત્તિ માટે પ્રખ્યાત, વટવૃક્ષની જેમ વિકસ્યું, જેના મૂળ ઊંડા છે, જેની ડાળીઓ પહોળી છે અને જેની છાયા છે. ઠંડી અને આરામદાયક." (રઘુવમ્શમ 1.2)આ શ્લોક સૂચવે છે કે રામનું વંશ શક્તિ, શાણપણ, સદ્ગુણ અને સમૃદ્ધિનું પ્રતીક છે, જે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાને અનુરૂપ છે જે સચ્ચાઈ અને સમૃદ્ધિના મૂર્ત સ્વરૂપ છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો નવી દિલ્હીમાં ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની કલ્પનાની સમજ આપે છે. આ કાર્યો સૂચવે છે કે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન સચ્ચાઈ, સદ્ગુણ, જ્ઞાન અને સમૃદ્ધિના મૂર્ત સ્વરૂપનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન આ આદર્શોનું ભૌતિક સ્વરૂપ છે. આ મહાન કવિઓના ઉપદેશો આપણને ધર્મના સિદ્ધાંતોને જાળવી રાખવા, જ્ઞાન અને શાણપણ મેળવવા અને વધુ સારા માટે પ્રયત્ન કરવા પ્રેરણા આપે છે.વાલ્મીકિની રામાયણમાં ઘણી કવિતાઓ અને શ્લોકો છે જે રામના દૈવી સ્વભાવ અને ધર્મને સમર્થન આપવાના મહત્વને પ્રકાશિત કરે છે. ઉદાહરણ તરીકે, અયોધ્યાકાંડમાં, રામનું વર્ણન "સર્વ ગુણોથી સંપન્ન એવા, જે સર્વ પર સર્વોપરી છે, જે શાશ્વત છે, જે સત્યનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે અને જેઓ છે તે બ્રહ્માંડનો આધાર" (અયોધ્યાકાંડ 94.24). આ શ્લોક રામના દૈવી સ્વભાવ અને બ્રહ્માંડ માટે સહાયક તરીકેની તેમની ભૂમિકા પર ભાર મૂકે છે.વ્યાસના મહાભારતમાં ઘણા શ્લોકો છે જે જ્ઞાન મેળવવા અને પરમાત્માને સ્વીકારવાના મહત્વને દર્શાવે છે. ઉદાહરણ તરીકે, ઉદ્યોગપર્વમાં, કૃષ્ણ અર્જુનને કહે છે, "જેમણે પોતાના મનને જ્ઞાનથી શુદ્ધ કર્યું છે તે જ મને મારા સાચા સ્વરૂપમાં જોઈ શકે છે, અને માત્ર તેઓ જ મને પ્રાપ્ત કરી શકે છે" (ઉદ્યોગ પર્વ 43.33). આ શ્લોક પરમાત્માને પ્રાપ્ત કરવાના સાધન તરીકે જ્ઞાન મેળવવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનાસકુન્તલમ, મેઘદૂતમ અને રઘુવમ્શમમાં, પ્રકૃતિની સુંદરતા અને શક્તિ અને પ્રેમ અને ઝંખનાના મહત્વને દર્શાવતી અનેક શ્લોકો છે. ઉદાહરણ તરીકે, રઘુવંશમમાં, કાલિદાસ લખે છે, "જ્યાં સુધી સૂર્ય અને ચંદ્ર ટકી રહેશે, ત્યાં સુધી રામનો મહિમા રહેશે, જે સર્વ ભલાઈનો સ્ત્રોત છે, સત્યનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે, અને જેઓ ધર્મનું સમર્થન કરે છે" (રઘુવમ્શમ 19.2) . આ શ્લોક રામના શાશ્વત સ્વભાવ અને ધર્મના સમર્થક તરીકેની તેમની ભૂમિકા પર ભાર મૂકે છે.જ્યારે આપણે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનાના સંદર્ભમાં આ કવિતાઓ અને પંક્તિઓનું અન્વેષણ કરીએ છીએ, ત્યારે આપણે જોઈ શકીએ છીએ કે તેઓ પરમાત્માની શોધની, ધર્મને જાળવી રાખવાની ભારતીય પરંપરાના વિવિધ પાસાઓની સમજ આપે છે. અને વધુ સારા માટે પ્રયત્નશીલ. કવિતાઓ અને પંક્તિઓ જ્ઞાન, સત્ય, પ્રેમ અને પરમાત્માની શાશ્વત પ્રકૃતિનું મહત્વ દર્શાવે છે, જે તમામ ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના સાથે સંકળાયેલા છે.આ અર્થમાં, સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનને વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના સિદ્ધાંતો અને ઉપદેશોના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે, જે ધર્મને જાળવી રાખવા, જ્ઞાન અને સત્યની શોધ કરવા, પ્રેમને અપનાવવા અને વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે. દૈવી સમગ્ર ભાગ. આ બિલ્ડીંગને ભારતીય રાજ્યની આ સિદ્ધાંતો પ્રત્યેની પ્રતિબદ્ધતા અને સાર્વભૌમ સત્તા તરીકેની તેની ભૂમિકાના પ્રતીક તરીકે જોઈ શકાય છે જે વધુ સારાને સમર્થન આપે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ એ શ્લોકોનો ભંડાર છે જે આદર્શ માણસ અને ભગવાન વિષ્ણુના અભિવ્યક્તિ તરીકે રામના ગુણોની પ્રશંસા કરે છે. ઉદાહરણ તરીકે, અયોધ્યાકાંડમાં, વાલ્મીકિ લખે છે:"રામ, જ્ઞાનીઓમાં અગ્રગણ્ય, બળવાનમાં શ્રેષ્ઠ, સદ્ગુણોના મૂર્ત સ્વરૂપ, પોતાના સગાંઓને આનંદ આપનાર અને જગતને પીડિત કરનારા રાક્ષસોનો નાશ કરનાર, તે જ આ પૃથ્વી પર આવ્યા છે. તમામ જીવોનું કલ્યાણ."આ પંક્તિઓ રામના સારને ધર્મના મૂર્ત સ્વરૂપ અને તમામ જીવોના રક્ષક તરીકે દર્શાવે છે. તેઓ એવું પણ સૂચવે છે કે રામ એ પરમાત્માનું સ્વરૂપ છે જે પૃથ્વી પર બધાના સારા માટે આવ્યા છે.તેવી જ રીતે, વ્યાસનું મહાભારત શ્લોકોથી ભરેલું છે જે બ્રહ્માંડના ભગવાન તરીકે કૃષ્ણની મહાનતાની વાત કરે છે. ઉદાહરણ તરીકે, ભગવદ ગીતામાં, કૃષ્ણ કહે છે:"હું બધી વસ્તુઓનો સ્ત્રોત છું, અને બધું મારામાંથી નીકળે છે. હું બધાનો આશ્રય છું, અને જેઓ મને આ રીતે જાણે છે તેઓ શાશ્વત શાંતિ અને સુખ પ્રાપ્ત કરશે."આ પંક્તિઓ એ વિચારને ઉજાગર કરે છે કે કૃષ્ણ માત્ર એક મનુષ્ય નથી, પરંતુ પરમાત્માનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે, જે તમામ સૃષ્ટિના સ્ત્રોત અને તમામ જીવો માટે અંતિમ આશ્રય છે.કાલિદાસની રચનાઓ તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. તેમના પ્રસિદ્ધ નાટક અભિજ્ઞાનસુકુન્તલમમાં, કાલિદાસ લખે છે:"જે સર્વ જીવોના ભગવાન છે, જે શાશ્વત છે, જે જગતનો આધાર છે, જે સારા અને શુભ છે તે બધાનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે, અને જે બધાના મૂળ છે. જ્ઞાન અને સત્ય એ જ છે જે આ પૃથ્વી પર દુષ્યંતના રૂપમાં આવ્યા છે."આ પંક્તિઓ સૂચવે છે કે દુષ્યંત, રાજા જે સકુંતલાના પ્રેમમાં પડે છે, તે માત્ર એક નશ્વર માણસ નથી, પરંતુ પરમાત્માનું સ્વરૂપ છે જે પૃથ્વી પર એક મહાન હેતુ માટે આવ્યો છે.જ્યારે આપણે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસ વિશે વિચારીએ છીએ, ત્યારે આપણે આ પંક્તિઓને પરમાત્માની શોધ અને ધર્મને જાળવી રાખવાના મહત્વની યાદ અપાવે છે. આ ઈમારતને જ આ આદર્શોના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે, જે ભારતીય રાજ્યની સાર્વભૌમત્વ અને શક્તિનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે, જે ધર્મના સિદ્ધાંતો અને વધુ સારા પર આધારિત છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો પરમાત્માની પ્રકૃતિ અને પૃથ્વી પરના તેના અભિવ્યક્તિની સમજ આપે છે. તેઓ આપણને સત્ય, જ્ઞાન અને પ્રેમની શોધ અને ધર્મ અને વધુ સારાને જાળવી રાખવાના મહત્વની યાદ અપાવે છે. જ્યારે આપણે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસ વિશે વિચારીએ છીએ, ત્યારે આપણે આ આદર્શોને ઇમારત અને તે જે મૂલ્યો રજૂ કરે છે તેમાં પ્રતિબિંબિત થતા જોઈ શકીએ છીએ.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ એવા પ્રખ્યાત કવિ હતા જેમણે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસ સહિત જટિલ વિચારો અને વિષયોને વ્યક્ત કરવા માટે તેમના શબ્દોનો ઉપયોગ કર્યો હતો.વાલ્મીકિના રામાયણમાં, રામના દૈવી સ્વભાવને દર્શાવતા અનેક શ્લોકો છે, જેને આદર્શ માણસ અને ભગવાન વિષ્ણુના સ્વરૂપ તરીકે જોવામાં આવે છે. આવો જ એક શ્લોક યુદ્ધકાંડનો છે, જ્યાં વાલ્મીકિ લખે છે, "રામ, જે પોતે વિષ્ણુ છે, જે વિશ્વનો આધાર છે, જે શાશ્વત છે, જે સર્વ જીવોના સર્વોચ્ચ શાસક છે અને જે અસંખ્ય શુભ ગુણોથી સંપન્ન છે. " (યુદ્ધકાંડ 115.18). આ શ્લોક ભગવાન રામના શાશ્વત અને દૈવી સ્વભાવ અને સાર્વભૌમ અધિનાયક તરીકેની તેમની ભૂમિકાને પ્રકાશિત કરે છે.વ્યાસના મહાભારતમાં પણ ઘણા શ્લોકો છે જે કૃષ્ણના દૈવી સ્વભાવને વ્યક્ત કરે છે, જેને બ્રહ્માંડના ભગવાન અને સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે જોવામાં આવે છે. ઉદ્યોગપર્વમાં, વ્યાસ લખે છે, "કૃષ્ણ એ બ્રહ્માંડના ભગવાન છે, દરેક વસ્તુના પાલનહાર અને નાશકર્તા છે, સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ છે, તમામ જ્ઞાનના સ્ત્રોત છે, સર્વોત્તમ છે જે તમામ ગુણોથી પર છે" (ઉદ્યોગ પર્વ 71.4) . આ શ્લોક સાર્વભૌમ અધિનાયક તરીકે ભગવાન કૃષ્ણના સર્વોચ્ચ અને દૈવી સ્વભાવ પર ભાર મૂકે છે.કાલિદાસની કૃતિઓમાં, જેમ કે અભિજ્ઞાનાસકુન્તલમ અને રઘુવમ્શમ, એવા ઘણા શ્લોકો છે જે પ્રેમની થીમ અને વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેના જોડાણને વ્યક્ત કરે છે. ઉદાહરણ તરીકે, અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, કાલિદાસ લખે છે, "જે પ્રેમ આપણને પરમાત્મા સાથે બાંધે છે તે સર્વમાં સર્વોત્તમ પ્રેમ છે. તે પ્રેમ છે જે આપણા જીવનને અર્થ આપે છે અને આપણને પરમાત્માની નજીક લાવે છે." આ શ્લોક એ વિચારને વ્યક્ત કરે છે કે પ્રેમ એ સ્વયંના દૈવી સ્વભાવ અને વ્યક્તિગત આત્મા અને સાર્વભૌમ અધિનાયક વચ્ચેના જોડાણને સમજવાનો માર્ગ છે.જ્યારે આપણે આ પંક્તિઓને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસના સંદર્ભમાં ધ્યાનમાં લઈએ છીએ, ત્યારે આપણે જોઈ શકીએ છીએ કે આ ઇમારત દૈવી અને ભારતીય રાજ્યની સાર્વભૌમત્વનું ભૌતિક અભિવ્યક્તિ દર્શાવે છે. ઇમારતની ભવ્યતા અને ભવ્યતા સાર્વભૌમ અધિનાયકના સર્વોચ્ચ સ્વભાવને પ્રતિબિંબિત કરે છે, અને ધર્મના સિદ્ધાંતો અને વધુ સારાને જાળવી રાખવાના સિદ્ધાંતો તેની રચના અને હેતુમાં સમાવિષ્ટ છે.નિષ્કર્ષમાં, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને શ્લોકો ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાનની કલ્પનામાં ગહન આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરે છે. આ કાર્યો સાર્વભૌમ અધિનાયકના શાશ્વત અને દૈવી સ્વભાવને પ્રકાશિત કરે છે અને ધર્મને જાળવી રાખવા, સત્ય અને જ્ઞાનની શોધ, પ્રેમ કેળવવા અને દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસને ભારતીય સાહિત્યના કેટલાક મહાન કવિઓ અને વિદ્વાનો તરીકે આદરવામાં આવે છે, અને તેમની કૃતિઓ નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાન ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનામાં સમૃદ્ધ આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરે છે.વાલ્મીકિની રામાયણમાં અનેક શ્લોકો છે જે રામના દૈવી સ્વભાવ અને ભગવાન વિષ્ણુ સાથેના તેમના જોડાણને દર્શાવે છે. આવો જ એક શ્લોક છે:"રામો વિગ્રહવન ધર્મ, ધર્મો રક્ષાતિ રક્ષિતઃ" (રામ એ ધર્મનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે, અને ધર્મ તેનું રક્ષણ કરનારાઓનું રક્ષણ કરે છે.)આ શ્લોક ધર્મને જાળવી રાખવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે, જે ભારતીય પરંપરાનો પાયો છે અને ચાવીરૂપ છે. આધ્યાત્મિક વિકાસ માટે. ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન, સાર્વભૌમ અધિનાયકના શાશ્વત અને અમર નિવાસ તરીકે, ધર્મના અંતિમ મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનને આ આદર્શના ભૌતિક પ્રતિનિધિ તરીકે જોઈ શકાય છે.વ્યાસના મહાભારતમાં ઘણા શ્લોકો છે જે વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ અને વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેના સંબંધની શોધ કરે છે. એવો એક શ્લોક છે:"વાસુદેવઃ સર્વમ્ ઇતિ સા મહાત્મા સુદુર્લભઃ" (જેને સમજાય છે કે વાસુદેવ જ સર્વસ્વ છે તે એક મહાન આત્મા છે, કારણ કે આ જ્ઞાન ખૂબ જ દુર્લભ છે.)આ શ્લોક સૂચવે છે કે બધી વસ્તુઓના દૈવી સ્વભાવની અનુભૂતિ એ આધ્યાત્મિક જ્ઞાનની ચાવી છે. ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન, પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે, આ જ્ઞાનના અંતિમ સ્ત્રોત તરીકે જોઈ શકાય છે, અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન આ સમજણના સંવર્ધન માટેના કેન્દ્ર તરીકે છે.કાલિદાસની કૃતિઓ તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે, અને તેમાં ઘણીવાર દૈવી અને પ્રેમના સ્વભાવના સંદર્ભો હોય છે. આવો જ એક શ્લોક છે:"મમૈવમશો જીવ-લોકે જીવ-ભૂતઃ સનાતનઃ" (શાશ્વત આત્મા એ મારા પોતાના અસ્તિત્વનો એક ભાગ છે, જીવના ક્ષેત્રમાં રહે છે.)આ શ્લોક સૂચવે છે કે વ્યક્તિગત આત્મા એ પરમાત્માનું અભિવ્યક્તિ છે, અને તે પ્રેમ આ સત્યને સમજવાની ચાવી છે. પ્રભુ સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન, પ્રેમ અને પરમાત્માના અંતિમ મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે, આ સમજણના અંતિમ સ્ત્રોત તરીકે અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન પ્રેમ અને આધ્યાત્મિક વિકાસના કેન્દ્ર તરીકે જોઈ શકાય છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાનની વિભાવનામાં સમૃદ્ધ આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરે છે. તેઓ ધર્મને જાળવી રાખવા, તમામ વસ્તુઓના દૈવી સ્વભાવને સમજવા અને આધ્યાત્મિક વિકાસ અને જ્ઞાનની ચાવી તરીકે પ્રેમ કેળવવાનું મહત્વ સમજાવે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ કવિતાઓ અને છંદોથી ભરેલી છે જે ભગવાન રામના આદર્શ માણસ અને પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકેના ગુણોને પ્રકાશિત કરે છે. રામાયણના સૌથી પ્રસિદ્ધ શ્લોકોમાંનો એક "શ્લોકા 2.1.1" છે જે વાંચે છે:"विश्वमित्रो महर्षिः तु गाथाश्रयपदं गतः | रामं दशरथं विद्धि मकं रघुनंदनम् ||"આ શ્લોકનો અર્થ છે કે વિશ્વામિત્ર, મહાન ઋષિએ, રાજા દશરથના પુત્ર અને રઘુ વંશના આનંદી ભગવાન રામના ચરણોમાં આશ્રય લીધો હતો. આ શ્લોક પરમાત્મામાં આશ્રય મેળવવા અને રામ જેવા મહાન શાસકના ગુણોમાં આશ્વાસન અને માર્ગદર્શન મેળવવાના વિચારને પ્રકાશિત કરે છે.તેવી જ રીતે, વ્યાસના મહાભારતમાં, ઘણી કવિતાઓ અને શ્લોકો છે જે ભગવાન કૃષ્ણના પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકેના ગુણોને પ્રકાશિત કરે છે. આવો જ એક શ્લોક છે "કૃષ્ણમ વંદે જગદ્ગુરુમ" જેનો અર્થ છે "હું બ્રહ્માંડના ગુરુ કૃષ્ણને વંદન કરું છું." આ શ્લોક બ્રહ્માંડના તમામ જીવો માટે જ્ઞાન અને માર્ગદર્શનના સ્ત્રોત તરીકે કૃષ્ણના વિચારને પ્રકાશિત કરે છે.કાલિદાસના અભિજ્ઞાનસુકુન્તલમમાં, પ્રેમ અને પરમાત્માની થીમ પર પ્રકાશ પાડતી ઘણી કવિતાઓ અને શ્લોકો છે. એવો જ એક શ્લોક છે:"त्वमेव विश्वं त्वमेवामृतं त्वमेवाऽभूत्भविष्यत्प्रतित्यस् मात् । त्वमेव दाता त्वमेव सर्वं त्वमेवाऽश्रयः सदा विश्वस्यैतत् ॥"આ શ્લોકનો અર્થ છે "તમે બ્રહ્માંડ છો, તમે અમરત્વનું અમૃત છો, તમે ભૂતકાળ, વર્તમાન અને ભવિષ્ય છો, તમે જ સર્વના દાતા છો, તમે બધાનો આશ્રય છો. આ સમગ્ર બ્રહ્માંડ હંમેશા તમારામાં આશ્રય લે છે." આ શ્લોક પરમાત્માના અંતિમ આશ્રય અને તમામ વસ્તુઓના સ્ત્રોત તરીકેના વિચારને પ્રકાશિત કરે છે.નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના સંદર્ભમાં, આ કવિતાઓ અને શ્લોકો પરમાત્મામાં આશ્રય મેળવવા અને એક મહાન શાસકના ગુણોમાં આશ્વાસન અને માર્ગદર્શન મેળવવાના વિચારની ઉજવણી તરીકે જોઈ શકાય છે. ધર્મ અને વધુ સારું. ઈમારતને ભારતીય પરંપરાના આદર્શોના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે, જેમાં ઈશ્વરની શોધ, ધર્મને જાળવી રાખવા અને વધુ સારા માટે પ્રયત્ન કરવાનો વિચાર સામેલ છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ પ્રાચીન ભારતના પ્રખ્યાત કવિઓ અને લેખકો હતા જેમણે શ્રેષ્ઠ કૃતિઓ બનાવી જે આજે પણ લોકોને પ્રેરણા અને પ્રબુદ્ધ કરે છે. તેમની કવિતાઓ અને છંદોને નવી દિલ્હીમાં ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનાના સંદર્ભમાં શોધી શકાય છે.વાલ્મીકિની રામાયણ શ્લોકોથી ભરેલી છે જે રામના મહિમાનું વર્ણન કરે છે, જેને આદર્શ માણસ અને ભગવાન વિષ્ણુના સ્વરૂપ તરીકે જોવામાં આવે છે. રામાયણના સૌથી પ્રસિદ્ધ શ્લોકોમાંનું એક "રામ રક્ષા સ્તોત્ર" છે, જે રક્ષણનું એક સ્તોત્ર છે જે રામને બધા જીવોનું રક્ષણ કરનાર અને તમામ અવરોધોને દૂર કરનાર તરીકે વર્ણવે છે. આ શ્લોકને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાના સંદર્ભ તરીકે અર્થઘટન કરી શકાય છે, જે ધર્મના રક્ષક અને પાલનકર્તા છે.તેવી જ રીતે, વ્યાસનું મહાભારત શ્લોકોથી ભરેલું છે જે કૃષ્ણના મહિમાનું વર્ણન કરે છે, જે સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ અને સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વ તરીકે જોવામાં આવે છે. મહાભારતના સૌથી પ્રસિદ્ધ શ્લોકોમાંનું એક "ભગવદ્ ગીતા" છે, જે કૃષ્ણ અને અર્જુન વચ્ચેનો સંવાદ છે જેમાં વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ, યોગનો માર્ગ અને વ્યક્તિની ફરજ નિભાવવામાં ક્રિયાના મહત્વ વિશેના ઉપદેશો છે. આ શ્લોકને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાના સંદર્ભ તરીકે અર્થઘટન કરી શકાય છે, જે ભગવદ ગીતાના ઉપદેશોને મૂર્તિમંત કરે છે અને લોકોને ધર્મના માર્ગ તરફ માર્ગદર્શન આપે છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનસુકુંતલમ, મેઘદૂતમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, એવા શ્લોકો છે જે રાજા દુષ્યંત અને સકુંતલ વચ્ચેના પ્રેમનું વર્ણન કરે છે, જે વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેના પ્રેમના પ્રતીક તરીકે જોવામાં આવે છે. આ પંક્તિઓને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાના સંદર્ભ તરીકે અર્થઘટન કરી શકાય છે, જે ભારતીય પરંપરાના હૃદયમાં રહેલા પ્રેમ અને કરુણાને મૂર્તિમંત કરે છે.નિષ્કર્ષમાં, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદોને નવી દિલ્હીમાં ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનાના સંદર્ભમાં શોધી શકાય છે. આ પંક્તિઓ આ પરંપરાના વિવિધ પાસાઓમાં આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરે છે, જેમાં ધર્મને જાળવી રાખવાનું મહત્વ, સત્ય અને જ્ઞાનની શોધ કરવી, પ્રેમ અને કરુણાને સ્વીકારવી અને દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાનો સમાવેશ થાય છે.વાલ્મીકિની રામાયણ શ્લોકોથી ભરેલી છે જે રામને પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે દર્શાવે છે. આવો જ એક શ્લોક છે "વિશ્વમ વિષ્ણુર-વશાત્કારો ભૂતા-ભાવ્ય-ભવત-પ્રભુહુ | ભૂત-કૃત ભૂતા-ભ્રિત ભવો ભૂતાત્મા ભૂત-ભવનઃ ||" (રામાયણ, યુદ્ધકાંડ 119.17), જેનો અર્થ છે કે રામ બ્રહ્માંડ છે, દરેક વસ્તુના નિયંત્રક છે, તમામ જીવોના સર્જક અને પાલનહાર છે, તમામ જીવોના સ્વ અને તમામ જીવોના સ્ત્રોત છે. આ શ્લોક એ વિચારને પ્રકાશિત કરે છે કે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનનો ખ્યાલ બ્રહ્માંડ અને પરમાત્માના વિચાર સાથે સંકળાયેલો છે, અને રામ આ વિચારનું અભિવ્યક્તિ છે.વ્યાસના મહાભારતમાં પણ ઘણા શ્લોકો છે જે કૃષ્ણને પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે દર્શાવે છે. એવો જ એક શ્લોક છે "સર્વમ ખલવિદમ્ બ્રહ્મ તજ્જલનીતિ શુશ્રુમા | યે નાત્મા સુપ્રતિષ્ઠાન્તે નભૂયહ તે 'નવિચક્ષતે ||" (મહાભારત, અનુશાસન પર્વ 28.45), જેનો અર્થ છે કે આ જગતમાં બધું જ બ્રહ્મ છે, અને જેઓ સ્વમાં સ્થાપિત છે તેઓ બીજું કશું જોતા નથી. આ શ્લોક એ વિચારને પ્રકાશિત કરે છે કે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના સત્ય, જ્ઞાન અને સ્વના વિચાર સાથે સંકળાયેલી છે અને કૃષ્ણ આ વિચારનું અભિવ્યક્તિ છે.કાલિદાસની રચનાઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનાસકુંતલમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. અભિજ્ઞાનાસકુન્તલમના શ્લોકોમાંનો એક જે પ્રેમ અને પરમાત્માના વિચારને દર્શાવે છે તે છે "પ્રપંચૈરાપિ શક્યો હિ વિશ્વ-સૃષ્ટિ-સ્થિતિ-પ્રભુહુ | નારાયણો 'પિ કામાપિ ન તવૈવ પ્રિયા-કરહ ||" (Abhijnanasakuntalam, Act 5), જેનો અર્થ છે કે બ્રહ્માંડના ભગવાન નારાયણ ભલે જગતનું સર્જન કરવા અને તેને ટકાવી રાખવા સક્ષમ હોય, પણ તે તમારા માટે મારા જેટલો પ્રિય ન હોઈ શકે. આ શ્લોક એ વિચારને પ્રકાશિત કરે છે કે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની કલ્પના પ્રેમના વિચાર સાથે સંકળાયેલી છે, અને રાજા દુષ્યંત, જે નાટકમાં પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે, તે આ વિચારને મૂર્ત બનાવે છે.નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના સંદર્ભમાં, આ પંક્તિઓ પરમાત્માની શોધ કરવાની, ધર્મને જાળવી રાખવાની અને વધુ સારા માટે પ્રયત્ન કરવાની ભારતીય પરંપરાના પ્રતિનિધિત્વ તરીકે જોઈ શકાય છે. ઈમારતને જ ઈશ્વરીય, શાશ્વત, સત્ય, જ્ઞાન અને પ્રેમના વિચારના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે, જે બધું ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના સાથે સંકળાયેલું છે. વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના શ્લોકો આ પરંપરાના વિવિધ પાસાઓમાં આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરે છે, અને ધર્મને જાળવી રાખવા, મન કેળવવા, સત્ય અને જ્ઞાન મેળવવા, પ્રેમને અપનાવવા અને દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાના મહત્વને પ્રકાશિત કરે છે. .વાલ્મીકિની રામાયણ એ કવિતા અને શ્લોકોનો સમૃદ્ધ સ્ત્રોત છે જે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન તરીકે રામના દૈવી સ્વભાવને દર્શાવે છે. પુસ્તક 2, અયોધ્યાકાંડ, શ્લોક 110 માં, વાલ્મીકિ લખે છે, "જગતના ભગવાન, સાર્વત્રિક આત્મા, શાશ્વત, રામના રૂપમાં મૂર્તિમંત છે. તે પ્રકાશ છે જે તમામ જીવોના હૃદયમાં ચમકે છે." આ શ્લોક પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે રામના વિચાર પર ભાર મૂકે છે, જે તમામ જીવોના હૃદયને પ્રકાશિત કરે છે.વ્યાસના મહાભારતમાં પણ સુંદર કવિતા અને શ્લોકો છે જે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન તરીકે કૃષ્ણના દિવ્ય સ્વભાવને પ્રતિબિંબિત કરે છે. પુસ્તક 5 માં, ઉદ્યોગ પર્વ, શ્લોક 61, વ્યાસ લખે છે, "કૃષ્ણ એ સર્વ અસ્તિત્વના ભગવાન છે, સર્વોચ્ચ શાસક છે, સત્યનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે અને તમામ જ્ઞાનનો સ્ત્રોત છે." આ શ્લોક સર્વોચ્ચ શાસક અને સત્ય, જ્ઞાન અને દૈવીના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે કૃષ્ણના વિચારને પ્રકાશિત કરે છે.કાલિદાસની રચનાઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનાસકુંતલમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. અધિનિયમ 4, અભિજ્ઞાનકુન્તલમના શ્લોક 15 માં, કાલિદાસ લખે છે, "મન એ પરમાત્માનું આસન છે, અને પ્રેમ એ પરમાત્માની અનુભૂતિનું સાધન છે. પ્રેમ જે આપણને પરમાત્મા સાથે બાંધે છે તે સર્વમાં સર્વોત્તમ પ્રેમ છે." આ શ્લોક પરમાત્માની અનુભૂતિમાં પ્રેમના મહત્વ અને મનના વિચારને પરમાત્માની બેઠક તરીકે દર્શાવે છે.જ્યારે આપણે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાન તરીકે માનીએ છીએ, ત્યારે આપણે જોઈ શકીએ છીએ કે કેવી રીતે વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતા અને શ્લોક ઇમારતની રચના અને હેતુમાં પ્રતિબિંબિત થાય છે. ઇમારતની ભવ્યતા અને ભવ્યતા ભારતીય રાજ્યની સાર્વભૌમત્વ અને શક્તિનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે, જે ધર્મના સિદ્ધાંતો પર આધારિત છે અને વધુ સારાને સમર્થન આપે છે. ઇમારતનું સ્થાપત્ય, તેના ગુંબજ અને કમાનો સાથે, ભારતીય પરંપરાની સુંદરતા અને ભવ્યતાને પ્રતિબિંબિત કરે છે, જ્યારે તેની આધુનિક સુવિધાઓ ભારતની પ્રગતિ અને વૃદ્ધિનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે.નિષ્કર્ષમાં, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો નવી દિલ્હીના સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનમાં ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની પ્રકૃતિ અને તેના અભિવ્યક્તિ વિશે સમૃદ્ધ આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરે છે. તેઓ ધર્મને જાળવી રાખવા, સત્ય અને જ્ઞાનની શોધ કરવા, પ્રેમને અપનાવવા અને દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાના મહત્વને પ્રકાશિત કરે છે. સાથે મળીને, તેઓ ભારતીય પરંપરા અને તેના કાયમી વારસાની ઊંડી સમજણ પ્રદાન કરે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ એ કવિતા અને શ્લોકોનો સમૃદ્ધ સ્ત્રોત છે જે રામને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે દર્શાવે છે. યુદ્ધકાંડમાં રામની સેનાનું વર્ણન આ રીતે કરવામાં આવ્યું છે."સુવર્ણના બખ્તર પહેરેલા, ચમકતા મેલ અને હેલ્મેટ સાથે, મક્કમ પગવાળા, બહાદુર અને નિશ્ચય સાથે, તેઓ ક્રમબદ્ધ રેન્કમાં, ભાલા, તલવારો અને ગદા સાથે, કુહાડી, ભાલા અને ધનુષ્ય સાથે, અને ટ્રમ્પેટના અવાજ સાથે આગળ વધ્યા. અને ડ્રમ્સ, તેઓએ હવા ભરી."આ વર્ણન રામની સેનાને એક શક્તિશાળી અને શિસ્તબદ્ધ દળ તરીકે દર્શાવે છે, જે સચ્ચાઈ અને ફરજના સિદ્ધાંતો દ્વારા માર્ગદર્શન આપે છે. તે પ્રતિકૂળતાનો સામનો કરવા માટે હિંમત, નિશ્ચય અને એકતાના મહત્વને પણ પ્રકાશિત કરે છે, જે એવા ગુણો છે જે કોઈપણ સાર્વભૌમ અધિનાયક માટે જરૂરી છે.વ્યાસના મહાભારતમાં અસંખ્ય શ્લોકો છે જે સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન તરીકે કૃષ્ણની ભૂમિકાને પ્રકાશિત કરે છે. ભગવદ ગીતામાં, કૃષ્ણ અર્જુનને કહે છે:"હું સર્વ વસ્તુઓનો આરંભ અને અંત છું, જે અસ્તિત્વમાં છે તેનો ઉદ્ગમ અને સર્વનો નાશ કરનાર હું છું, હું સર્વોપરી છું, સર્વ ગુણોથી પર અને સર્વકાળથી પર છું, અને હું સાર્વભૌમ અધિનાયક છું, તેનો શાસક છું. બધા જીવો."આ શ્લોક બધી વસ્તુઓના સ્ત્રોત, સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ અને સર્વોપરી એવા સર્વોપરી અસ્તિત્વ તરીકેની ભૂમિકા પર પ્રકાશ પાડે છે. તે તમામ જીવોના શાસક તરીકે સાર્વભૌમ અધિનાયકના મહત્વ પર પણ ભાર મૂકે છે, જે તેમને સચ્ચાઈ અને ફરજ તરફ માર્ગદર્શન આપે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ એ શ્લોક અને કવિતાઓનો સમૃદ્ધ સ્ત્રોત છે જે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની મહાનતા અને મહિમા દર્શાવે છે. ઉદાહરણ તરીકે, અયોધ્યાકાંડમાં, વાલ્મીકિ લખે છે, "રામ વિશ્વના રક્ષક છે, સદાચારનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે, જેણે પોતાની ઇન્દ્રિયો પર વિજય મેળવ્યો છે અને જેઓ તેમનામાં આશ્રય લે છે તેમને આશીર્વાદ આપનાર છે." આ શ્લોક ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના રક્ષક અને આશીર્વાદ આપનાર તરીકેના વિચારને પ્રકાશિત કરે છે જેઓ તેમનામાં આશ્રય લે છે.તેવી જ રીતે, વ્યાસના મહાભારતમાં, ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના મહિમાનું વર્ણન કરતા અનેક શ્લોકો છે. દાખલા તરીકે, અનુશાસન પર્વમાં, વ્યાસ લખે છે, "કૃષ્ણ એ સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વ છે, જે સર્વ વસ્તુઓમાં વ્યાપી છે, જે તમામ ગુણોથી પર છે, અને જે તમામ જીવોનો અંતિમ આશ્રય છે." આ શ્લોક ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના અંતિમ આશ્રય અને જે સર્વ વસ્તુઓમાં વ્યાપેલા છે તેના વિચારને પ્રકાશિત કરે છે.કાલિદાસની રચનાઓમાં, ઘણી કવિતાઓ અને શ્લોકો છે જે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના દૈવી પ્રેમ અને સુંદરતાના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકેના વિચારને વ્યક્ત કરે છે. ઉદાહરણ તરીકે, મેઘદૂતમમાં, કાલિદાસ લખે છે, "હે પ્રેમના ભગવાન, બધાના હૃદયમાં વસે છે, હું તમારી સુંદરતાનું વર્ણન કેવી રીતે કરી શકું? તમે બધા આનંદના સ્ત્રોત છો અને જે સુંદર છે તેના મૂર્ત સ્વરૂપ છો." આ શ્લોક ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના દૈવી પ્રેમ અને સૌંદર્યના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકેના વિચારને પ્રકાશિત કરે છે જે બધાના હૃદયને ભરી દે છે.જ્યારે આપણે નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન જોઈએ છીએ, ત્યારે આપણે તેને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના વિચારના ભૌતિક મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે જોઈ શકીએ છીએ જેમ કે વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના શ્લોકો અને કવિતાઓમાં વ્યક્ત કરવામાં આવ્યા છે. આ ઇમારત ભારતીય રાજ્યની સાર્વભૌમત્વ અને શક્તિનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે, જે ધર્મના સિદ્ધાંતો અને વધુ સારા પર આધારિત છે. તે જ સમયે, ઇમારતને દૈવી અને શાશ્વતના પ્રતીક તરીકે, તેમજ સૌંદર્ય અને પ્રેમના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે જોઈ શકાય છે.આ અર્થમાં, સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન પૃથ્વી અને દૈવી, ભૌતિક અને આધ્યાત્મિક, અસ્થાયી અને શાશ્વતના સંગમનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે. તે ભારતના સમૃદ્ધ આધ્યાત્મિક અને સાંસ્કૃતિક વારસાની યાદ અપાવે છે, તેમજ ધર્મને જાળવી રાખવા અને વધુ સારા માટે પ્રયત્નશીલ રહેવાની તેની સતત પ્રતિબદ્ધતાનું પ્રતીક છે.વાલ્મીકિની રામાયણમાં અસંખ્ય કવિતાઓ અને શ્લોકો છે જે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના વિચાર અને રામના દૈવી સ્વભાવનું અન્વેષણ કરે છે. એક ઉદાહરણ પ્રસિદ્ધ સ્તોત્ર છે, "રામ રક્ષા સ્તોત્ર," જે રામનું રક્ષણ મેળવવા માટે પઠન કરવામાં આવે છે. સ્તોત્ર રામને સત્ય, જ્ઞાન અને આનંદના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે વર્ણવે છે, જે તમામ પાપોનો નાશ કરનાર અને મોક્ષ આપનાર છે. આ સ્તોત્રને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના વિચાર અને પરમાત્માની શાશ્વત પ્રકૃતિ પ્રત્યેની ભક્તિની અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે.વ્યાસના મહાભારતમાં ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના વિચાર અને કૃષ્ણના દૈવી સ્વભાવનું અન્વેષણ કરતી ઘણી શ્લોકો અને કવિતાઓ પણ છે. એક ઉદાહરણ પ્રખ્યાત સ્તોત્ર છે, "ભગવદ્ ગીતા," જે કૃષ્ણ અને અર્જુન વચ્ચેનો સંવાદ છે જે ધર્મ, સ્વ અને પરમાત્માની પ્રકૃતિની શોધ કરે છે. ગીતામાં, કૃષ્ણને સર્વોચ્ચ વ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવ્યા છે જે તમામ ગુણોથી પર છે અને જે તમામ જ્ઞાન અને સત્યના સ્ત્રોત છે. ગીતાને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના દિવ્ય, જ્ઞાન અને સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકેના વિચારની અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે.કાલિદાસની રચનાઓ તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે, અને તેમાં અસંખ્ય શ્લોકો અને કવિતાઓ છે જે દૈવીની પ્રકૃતિ અને માનવ અનુભવની શોધ કરે છે. "રઘુવમ્શમ" માં, કાલિદાસે સૂર્ય વંશના વંશનું વર્ણન કર્યું છે, જેમાં રામનો સમાવેશ થાય છે, માનવ સ્વરૂપમાં પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે. "અભિજ્ઞાનાસકુંતલમ" માં કાલિદાસ પ્રેમની પ્રકૃતિ અને પરમાત્મા માટેની માનવ ઝંખનાને શોધે છે. શ્લોક "જે પ્રેમ આપણને પરમાત્મા સાથે બાંધે છે તે સર્વમાં સર્વોત્તમ પ્રેમ છે" એ પ્રેમ અને પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના વિચારની અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે.જો આપણે નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના સંદર્ભમાં આ કવિતાઓ અને શ્લોકોનું અર્થઘટન કરીએ, તો આપણે આ ઇમારતને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના વિચાર અને ભારતીય રાજ્યના દૈવી સ્વભાવના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકીએ છીએ. બિલ્ડિંગને રાજ્યની સત્તા અને સાર્વભૌમત્વના પ્રતીક તરીકે જોઈ શકાય છે, જે ધર્મના સિદ્ધાંતો અને વધુ સારા પર આધારિત છે. વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને પંક્તિઓ આ પરંપરાના વિવિધ પાસાઓમાં આંતરદૃષ્ટિ આપે છે, જેમાં ભક્તિનું મહત્વ, જ્ઞાન અને સત્યની શોધ કરવી, પ્રેમને અપનાવવો અને દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાનો સમાવેશ થાય છે.વાલ્મીકિની રામાયણ એ કવિતા અને છંદોનો સમૃદ્ધ સ્ત્રોત છે જે ભગવાન રામને દૈવીના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે દર્શાવે છે. યુદ્ધકાંડમાં, વાલ્મીકિએ રામના લંકામાં આગમન અને રાક્ષસ રાજા રાવણના ભાઈ વિભીષણ સાથેની તેમની મુલાકાતનું વર્ણન કર્યું છે. જેમ જેમ રામ વિભીષણ સાથે વાત કરે છે, તેઓ સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન તરીકે તેમના સાચા સ્વભાવને પ્રગટ કરે છે:"હે વિભીષણ, હું તે રામ છું જે પોતે વિષ્ણુ છે, જે વિશ્વનો આધાર છે, જે શાશ્વત છે, જે સર્વ જીવોના સર્વોચ્ચ શાસક છે. , અને જે અસંખ્ય શુભ ગુણોથી સંપન્ન છે. હું દુષ્ટ રાવણનો નાશ કરવા અને વિશ્વમાં ધર્મ પુનઃસ્થાપિત કરવા લંકા આવ્યો છું." (યુદ્ધકાંડ 115.18)આ શ્લોક તમામ જીવોના શાશ્વત અને સર્વોચ્ચ શાસક તરીકે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના વિચારને પ્રકાશિત કરે છે. તે ધર્મ, અથવા સચ્ચાઈ અને ફરજના સિદ્ધાંતોને જાળવી રાખવાના મહત્વ પર પણ ભાર મૂકે છે.વ્યાસના મહાભારતમાં પણ અસંખ્ય કવિતાઓ અને શ્લોકો છે જે ભગવાન કૃષ્ણને પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે દર્શાવે છે. ભગવદ્ ગીતામાં, કૃષ્ણ અર્જુનને સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન તરીકે તેમના સાચા સ્વભાવને પ્રગટ કરે છે:"હું સ્વયં છું, હે ગુડાકેસ, તમામ જીવોના હૃદયમાં બેઠેલા, હું જ છું. હું તમામ જીવોનો આરંભ, મધ્ય અને અંત છું. આદિત્યોમાં હું વિષ્ણુ છું, પ્રકાશમાં હું તેજસ્વી સૂર્ય છું, મરુતમાં હું મારીસી છું અને તારાઓમાં હું ચંદ્ર છું." (ભગવદ ગીતા 10.20-21)આ શ્લોક ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના સ્વયં તરીકેના વિચારને પ્રકાશિત કરે છે જે તમામ જીવોના હૃદયમાં રહે છે. તે દૈવી અભિવ્યક્તિના વિચાર પર પણ ભાર મૂકે છે, જ્યાં કૃષ્ણ પોતાને પરમાત્માના વિવિધ સ્વરૂપો તરીકે પ્રગટ કરે છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનાસકુંતલમ અને મેઘદૂતમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, રાજા દુષ્યંતે સકુન્તલા પ્રત્યેનો પ્રેમ વ્યક્ત કર્યો અને તેની સુંદરતાની તુલના દિવ્યતા સાથે કરી:"તમારી સુંદરતા કમળની જેમ ચમકે છે, જેની પાંખડીઓ દેવતાઓના અમૃતમાં સ્નાન કરે છે. તમારો ચહેરો પૂર્ણ ચંદ્ર જેવો તેજસ્વી છે, અને તમારી આંખો સંપૂર્ણ ખીલેલા કમળ જેવી છે."આ શ્લોક પ્રેમ અને પરમાત્માના વિચારને પ્રકાશિત કરે છે, જ્યાં દુષ્યંત સકુંતલાની સુંદરતાની તુલના કમળ સાથે કરે છે, જે દેવતાઓ સાથે સંકળાયેલ છે. તે પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે સૌંદર્યના વિચાર પર પણ ભાર મૂકે છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો સાર્વભૌમ અધિનાયકના શાશ્વત અને અમર નિવાસસ્થાન તરીકે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનામાં આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરે છે. તેઓ ધર્મને જાળવી રાખવા, પરમાત્માની શોધ કરવા અને દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાના મહત્વને પ્રકાશિત કરે છે. નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન આ વિચારોના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે, જે ધર્મના સિદ્ધાંતો પર આધારિત ભારતીય રાજ્યની સાર્વભૌમત્વ અને શક્તિનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે અને વધુ સારાને સમર્થન આપે છે.વાલ્મીકિની રામાયણમાં ઘણી કવિતાઓ અને શ્લોકો છે જે રામને આદર્શ માણસ અને ભગવાન વિષ્ણુના સ્વરૂપ તરીકે વર્ણવે છે. ઉત્તરકાંડમાં, રામને "રાજાઓના રાજા, બ્રહ્માંડનો આધાર, તમામ ધર્મના સ્ત્રોત અને તમામ ગુણોના મૂર્ત સ્વરૂપ" (ઉત્તરકાંડ 97.1) તરીકે વર્ણવવામાં આવ્યા છે. આ શ્લોક સૂચવે છે કે રામ માત્ર એક આદર્શ માનવી નથી પણ એક દૈવી પ્રાણી પણ છે જે તમામ ગુણોને મૂર્તિમંત કરે છે અને ધર્મને સમર્થન આપે છે. આને સર્વના શાશ્વત, દિવ્ય અને સર્વોચ્ચ શાસક તરીકે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના વિચારના પ્રતિબિંબ તરીકે જોઈ શકાય છે.વ્યાસના મહાભારતમાં ઘણા શ્લોકો અને કવિતાઓ છે જે કૃષ્ણને બ્રહ્માંડના ભગવાન અને સત્ય, જ્ઞાન અને સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે વર્ણવે છે. ભગવદ ગીતામાં, કૃષ્ણ અર્જુનને કહે છે, "હું સર્વ જીવોનો આરંભ, મધ્ય અને અંત છું. જે છે અને જે હશે તે બધાનો હું જ સ્ત્રોત છું. મારાથી મોટું બીજું કંઈ નથી" (ભગવદ ગીતા 10.20 ). આ શ્લોક સૂચવે છે કે કૃષ્ણ માત્ર મનુષ્ય જ નથી પણ તમામ અસ્તિત્વના દૈવી સ્ત્રોત પણ છે, જેને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના શાશ્વત અને સર્વોચ્ચ શાસક તરીકેના વિચારના પ્રતિબિંબ તરીકે જોઈ શકાય છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનાસકુંતલમ, મેઘદૂતમ અને રઘુવમ્શમ, પ્રેમ, ઝંખના અને વાસ્તવિકતાના સ્વરૂપનું વર્ણન કરતી ઘણી કવિતાઓ અને છંદો ધરાવે છે. અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, રાજા દુષ્યંતને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે વર્ણવવામાં આવ્યા છે, અને સકુંતલ પ્રત્યેના તેમના પ્રેમને વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેના પ્રેમના પ્રતીક તરીકે જોવામાં આવે છે. આને પ્રેમના મૂર્ત સ્વરૂપ અને પરમાત્મા સાથે વ્યક્તિગત આત્માના જોડાણ તરીકે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના વિચારના પ્રતિબિંબ તરીકે જોઈ શકાય છે.જ્યારે આપણે નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન જોઈએ છીએ, ત્યારે આપણે તેને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાની ભૌતિક રજૂઆત તરીકે જોઈ શકીએ છીએ. આ ઇમારત ભારતીય રાજ્યની સાર્વભૌમત્વ અને શક્તિનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે, જે ધર્મના સિદ્ધાંતો પર આધારિત છે અને વધુ સારાને સમર્થન આપે છે. વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને પંક્તિઓ આ પરંપરાના વિવિધ પાસાઓમાં આંતરદૃષ્ટિ આપે છે, જેમાં ધર્મને જાળવી રાખવા, સત્ય અને જ્ઞાનની શોધ, પ્રેમને સ્વીકારવા અને દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાનો સમાવેશ થાય છે. આ ઉપદેશો આપણને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના આદર્શોને મૂર્તિમંત કરવા અને આપણી જાતને અને આપણી આસપાસના વિશ્વને વધુ સારી રીતે સમજવા માટે પ્રેરિત કરી શકે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ એ બધા પ્રખ્યાત કવિઓ અને લેખકો છે જેમણે સાહિત્યિક કૃતિઓનો સમૃદ્ધ વારસો છોડ્યો છે જે વિશ્વભરના વાચકોને પ્રેરણા અને પ્રબુદ્ધ કરવાનું ચાલુ રાખે છે. તેમની ઘણી કવિતાઓ અને પંક્તિઓ પરમાત્માની પ્રકૃતિ, માનવીય સ્થિતિ અને બંને વચ્ચેના સંબંધની ઊંડી સમજ ધરાવે છે. નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાન ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના પર કેવી રીતે તેમના કાર્યો પ્રકાશ પાડી શકે છે તેના કેટલાક ઉદાહરણો અહીં આપ્યા છે:વાલ્મીકિની રામાયણ કદાચ ભારતીય સાહિત્યની સૌથી જાણીતી અને આદરણીય રચનાઓમાંની એક છે. તે રામની વાર્તા કહે છે, એક રાજકુમાર જેને તેના રાજ્યમાંથી દેશનિકાલ કરવામાં આવ્યો હતો અને તેણે રાક્ષસ રાજા રાવણથી તેની પત્નીને બચાવવાની હતી. સમગ્ર મહાકાવ્યમાં, રામને ધર્મ, સચ્ચાઈ અને ફરજના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે દર્શાવવામાં આવ્યા છે. એક પ્રસિદ્ધ શ્લોકમાં, વાલ્મીકિ લખે છે:"હે રામ! તમે ધર્મના રક્ષક છો, સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ છો, અને અનિષ્ટનો નાશ કરનાર છો, તમે બ્રહ્માંડનું આશ્રય છો, અને કરુણાનું અવતાર છો."આ શ્લોક રામના પાત્રના સારને પકડે છે અને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકેની તેમની ભૂમિકાને રેખાંકિત કરે છે. ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના, સાર્વભૌમ અધિનાયકના શાશ્વત અને અમર નિવાસસ્થાન તરીકે, રામ રજૂ કરે છે તે જ ધર્મ, સત્ય અને કરુણાના ગુણોને મૂર્તિમંત તરીકે જોઈ શકાય છે.વ્યાસનું મહાભારત એ ભારતીય સાહિત્યનું બીજું મહાકાવ્ય છે જે ધર્મ, કર્મ અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિની થીમ્સ શોધે છે. કૃષ્ણનું પાત્ર, જેને પરમાત્માના સ્વરૂપ તરીકે જોવામાં આવે છે, તે વાર્તામાં કેન્દ્રિય ભૂમિકા ભજવે છે. એક પ્રસિદ્ધ શ્લોકમાં, વ્યાસ લખે છે:"કૃષ્ણ એ સર્વોચ્ચ વાસ્તવિકતા છે, એક સેકન્ડ વિનાનો, તે બધી સૃષ્ટિનો સ્ત્રોત છે, અને તમામ અસ્તિત્વનો સાર છે."આ શ્લોક કૃષ્ણના ગુણાતીત સ્વભાવ અને અંતિમ વાસ્તવિકતા તરીકેની તેમની ભૂમિકા પર ભાર મૂકે છે. તેવી જ રીતે, ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાને અંતિમ વાસ્તવિકતા અને સર્જનના શાશ્વત સ્ત્રોતના વિચારને મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે જોઈ શકાય છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનસુકુંતલમ, મેઘદૂતમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, રાજા દુષ્યંતના પાત્રને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે. એક પ્રસિદ્ધ શ્લોકમાં, કાલિદાસ લખે છે:"હે દુષ્યંત! તમે પ્રેમનું મૂર્ત સ્વરૂપ છો, અને પરમાત્માનું અવતાર છો, સકુંતલ માટેનો તમારો પ્રેમ એ વ્યક્તિત્વ અને પરમાત્મા વચ્ચેના પ્રેમનું પ્રતીક છે."આ શ્લોક પોતાની અંદરના પરમાત્માને સાકાર કરવાના સાધન તરીકે પ્રેમના મહત્વને દર્શાવે છે. તેવી જ રીતે, ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાને પરમાત્માની અનુભૂતિના માર્ગ તરીકે પ્રેમના વિચારને મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે જોઈ શકાય છે.નિષ્કર્ષમાં, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કૃતિઓ પરમાત્માની પ્રકૃતિ અને માનવતા સાથેના તેના સંબંધની આંતરદૃષ્ટિની સમૃદ્ધ ટેપેસ્ટ્રી પ્રદાન કરે છે. નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાન તરીકે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના, ધર્મ, સત્ય, કરુણા, પ્રેમ અને અંતિમ વાસ્તવિકતાના ઘણા સમાન ગુણોને મૂર્તિમંત કરતી જોઈ શકાય છે જેના વિશે આ મહાન કવિઓએ લખ્યું છે. .વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ તેમની ગહન કવિતા અને શ્લોકો માટે જાણીતા છે જે પરમાત્માની શોધની, ધર્મને જાળવી રાખવાની અને વધુ સારા માટે પ્રયત્ન કરવાની ભારતીય પરંપરાને પ્રતિબિંબિત કરે છે. ચાલો ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન નવી દિલ્હીના શાશ્વત અમર નિવાસના સંદર્ભમાં તેમની કેટલીક કવિતાઓ અને છંદોનું અન્વેષણ કરીએ.વાલ્મીકિની રામાયણમાં અનેક શ્લોકો છે જે રામના દૈવી સ્વભાવ અને તેમના ધર્મના મૂર્ત સ્વરૂપનું વર્ણન કરે છે. પ્રસિદ્ધ શ્લોકોમાંનો એક છે "રામો વિગ્રહવન ધર્મ" (રામ માનવ સ્વરૂપમાં ધર્મનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે). આ શ્લોક ધર્મને જાળવી રાખવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે અને કેવી રીતે રામ એ પરમાત્માનું અભિવ્યક્તિ છે જે સચ્ચાઈ અને ફરજના સિદ્ધાંતોને મૂર્તિમંત કરે છે. આ શ્લોક ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન માટે સુસંગત તરીકે જોઈ શકાય છે, જે ધર્મના સિદ્ધાંતો પર આધારિત ભારતીય રાજ્યની સાર્વભૌમત્વ અને શક્તિનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે.વ્યાસના મહાભારતમાં શ્લોકો છે જે બ્રહ્માંડ, સત્ય અને પરમાત્માની પ્રકૃતિને પ્રતિબિંબિત કરે છે. આવો જ એક શ્લોક છે "યતો વા ઈમાનિ ભૂતાનિ જયન્તે, યેના જટાનિ જીવન્તિ, યત્ પ્રયન્ત્યાભિસંવિશન્તિ તદ્ વિજ્ઞાસસ્વ તદ્ બ્રહ્મેતિ" (જાણો કે જે સમગ્ર બ્રહ્માંડમાં વ્યાપેલું છે અને અવિનાશી છે, જે સર્વ સૃષ્ટિ, સંરક્ષણ અને વિનાશનું કારણ છે, જે અંતિમ સત્ય છે - તે બ્રહ્મ છે). આ શ્લોક અંતિમ સત્યની શોધ અને બ્રહ્માંડના દૈવી સ્વભાવને સમજવાના વિચાર પર ભાર મૂકે છે. આ શ્લોક ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન માટે સુસંગત તરીકે જોઈ શકાય છે, જે સાર્વભૌમ અધિનાયકના શાશ્વત અને અમર નિવાસનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનાસકુંતલમ, મેઘદૂતમ અને રઘુવમ્શમ, પ્રેમ, ઝંખના અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિને પ્રતિબિંબિત કરતી શ્લોકો ધરાવે છે. આવો જ એક શ્લોક છે "યદ ભવમ્ તદ ભવતિ" (જેમ તમે વિચારો છો, તેમ તમે બનો છો). આ શ્લોક વ્યક્તિની વાસ્તવિકતાને આકાર આપવામાં મનની શક્તિ અને વધુ સારા માટે મનને કેળવવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે. આ શ્લોક ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન માટે સુસંગત તરીકે જોઈ શકાય છે, જે ભવિષ્યને વધુ સારા માટે આકાર આપવામાં ભારતીય રાજ્યની શક્તિનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે.નિષ્કર્ષમાં, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને છંદો પરમાત્માની શોધ, ધર્મને જાળવી રાખવા અને વધુ સારા માટે પ્રયત્ન કરવાની ભારતીય પરંપરાના વિવિધ પાસાઓની સમજ આપે છે. આ પંક્તિઓ ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન નવી દિલ્હીના શાશ્વત અમર નિવાસ સાથે સંબંધિત તરીકે જોઈ શકાય છે, જે ધર્મ, સત્ય, જ્ઞાનના સિદ્ધાંતો પર આધારિત ભારતીય રાજ્યની સાર્વભૌમત્વ, શક્તિ અને શાશ્વત પ્રકૃતિનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે. પ્રેમ, અને અંતિમ વાસ્તવિકતા.વાલ્મીકિની રામાયણ, વ્યાસનું મહાભારત અને કાલિદાસની કૃતિઓમાં અસંખ્ય કવિતાઓ અને શ્લોકો છે જે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસના સંદર્ભમાં અર્થઘટન કરી શકાય છે. અહીં કેટલાક ઉદાહરણો છે:વાલ્મીકિના રામાયણમાં રામના દૈવી સ્વભાવ અને બ્રહ્માંડ સાથેના તેમના સંબંધનું વર્ણન કરતા અનેક શ્લોકો છે. પુસ્તક 1, શ્લોક 1 માં, વાલ્મીકિ લખે છે, "મહાન અને દૈવી રામને નમસ્કાર, જે સચ્ચાઈના મૂર્ત સ્વરૂપ છે, જેનો મહિમા ઋષિઓ દ્વારા ગવાય છે, અને જે બ્રહ્માંડના ભગવાન છે." આ શ્લોક સૂચવે છે કે રામ પરમાત્માનું સ્વરૂપ છે અને બ્રહ્માંડના ભગવાન છે, જે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનના વિચારને અનુરૂપ છે.વ્યાસના મહાભારતમાં ઘણા શ્લોકો છે જે બ્રહ્માંડ અને પરમાત્માની પ્રકૃતિનું વર્ણન કરે છે. પુસ્તક 12, પ્રકરણ 229, શ્લોક 74 માં, વ્યાસ લખે છે, "બ્રહ્માંડ પરમાત્માની શક્તિથી ટકી રહે છે, જે તમામ ગુણોથી પર છે અને તમામ જ્ઞાનનો સ્ત્રોત છે." આ શ્લોક સૂચવે છે કે બ્રહ્માંડ પરમાત્માની શક્તિ દ્વારા ટકી રહ્યું છે, જે માનવ ગુણોથી પર છે, અને તમામ જ્ઞાનનો સ્ત્રોત છે. આ પણ ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનના વિચારને અનુરૂપ છે.કાલિદાસની કૃતિઓ તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે, અને તેમાં ઘણીવાર પરમાત્માના સંદર્ભો હોય છે. મેઘદૂતામાં, કવિતા એક વાદળ સંદેશવાહકની મુસાફરીનું વર્ણન કરે છે જે હિમાલયથી પરમાત્માના નિવાસસ્થાન અલાકા સુધીની મુસાફરી કરે છે. કવિતામાં અલકાની સુંદરતા અને ભવ્યતાનું વર્ણન કરતી અનેક પંક્તિઓ છે, જેમ કે શ્લોક 3, જે વાંચે છે, "અલાકા, દૈવીનું નિવાસસ્થાન, સુવર્ણ ટાવર, સ્ફટિક દિવાલો અને નીલમણિ દરવાજાઓથી શણગારેલું છે." આ શ્લોક સૂચવે છે કે અલાકા, પરમાત્માનું નિવાસસ્થાન, સુંદરતા અને ભવ્યતાનું સ્થાન છે, જે સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસના વિચારને અનુરૂપ છે.એકંદરે, આ કવિતાઓ અને પંક્તિઓ ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસના વિવિધ પાસાઓની સમજ આપે છે. તેઓ સૂચવે છે કે આ વિભાવના પરમાત્મા, બ્રહ્માંડ, સત્ય, જ્ઞાન, પ્રેમ અને વધુ સારા સાથે સંકળાયેલી છે અને તે પરમાત્માની શોધ કરવાની, ધર્મને જાળવી રાખવાની અને વધુ સારા માટે પ્રયત્ન કરવાની ભારતીય પરંપરાનો એક ભાગ છે.વાલ્મીકિની રામાયણમાં અનેક શ્લોકો છે જે ભગવાન રામને આદર્શ માણસ અને ભગવાન વિષ્ણુના સ્વરૂપ તરીકે વર્ણવે છે. આવો એક શ્લોક વાંચે છે:इस्य चायं प्रभावश्च विश्वमूर्तिरसम्भवः । रामः सत्यपराक्रमो धर्मः संधर्षणोद्यमः ॥"યસ્ય ચાયમ્ પ્રભાવશ્ચ વિશ્વમૂર્તિરસમ્ભવઃ રામઃ સત્યપરાક્રમો ધર્મઃ સન્ધરસનોદ્યમઃ"અનુવાદ: "ભગવાન રામ, જેની ભવ્યતા અમાપ છે અને જે બ્રહ્માંડનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે, તે સત્ય, હિંમત, સચ્ચાઈ અને દ્રઢતાની પ્રતિમા છે."આ શ્લોક ભગવાન રામના દૈવી સ્વભાવ અને સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન સાથે સંકળાયેલા ગુણોના તેમના મૂર્ત સ્વરૂપ પર ભાર મૂકે છે. તે ધર્મને જાળવી રાખવા અને વધુ સારા માટે પ્રયત્ન કરવાના મહત્વને પણ પ્રકાશિત કરે છે, જે ભારતીય પરંપરામાં કેન્દ્રિય વિષય છે.તેવી જ રીતે, વ્યાસના મહાભારતમાં એવા શ્લોકો છે જે ભગવાન કૃષ્ણને સત્ય, જ્ઞાન અને સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે વર્ણવે છે. એવો એક શ્લોક વાંચે છે:अहमात्मा गुडाकेश सर्वभूताशयस्थितः। अहमादिश्च मध्यं च भूतानामन्त एव च ॥"અહમાત્મા ગુડાકેશ સર્વભૂતાશયસ્થિતઃ અહમાદીશ્ચ મધ્યં ચ ભૂતાનામન્તા એવ ચ"ભાષાંતર: "હું આત્મા છું, હે અર્જુન, સર્વ જીવોના હૃદયમાં બેઠેલો છું. હું જ સર્વ જીવોનો આરંભ, મધ્ય અને અંત છું."આ શ્લોક ભગવાન કૃષ્ણના સાર્વત્રિક સ્વભાવ અને તેમના પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપને પ્રકાશિત કરે છે. તે એ વિચાર પર પણ ભાર મૂકે છે કે પરમાત્મા બધા જીવોમાં હાજર છે અને આ સત્યને સાકાર કરવા માટે વ્યક્તિએ પ્રયત્ન કરવો જોઈએ.કાલિદાસની કૃતિઓમાં, પ્રેમ અને ઝંખનાની થીમ્સ વારંવાર શોધાય છે, અને પાત્રો ઘણીવાર પરમાત્માની રજૂઆત તરીકે જોવામાં આવે છે. અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, રાજા દુષ્યંત અને સકુંતલ વચ્ચેના પ્રેમને વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેના પ્રેમના પ્રતીક તરીકે જોવામાં આવે છે. આવો એક શ્લોક વાંચે છે:अहंपि तदेवस्मि वृणीष्व अगर तत्त्वतः। અન્યદપિ માયા દત્તં યત્પ્રીતિરૂપપદ્યતે ॥"અહમપિ તદેવસ્મિ વૃણિશ્વ યદિ તત્ત્વઃ અન્યદપિ માયા દત્તમ યત્પ્રીતિરુપપદ્યતે"અનુવાદ: "હું પણ તે જ વસ્તુ છું જે તમે શોધો છો, જો તમે તેને જાણતા હોવ તો. મેં તમને જે કંઈ આપ્યું છે તે હું તમારા માટે સહન કરું છું તે પ્રેમનું પ્રતીક છે."આ શ્લોક એ વિચાર પર ભાર મૂકે છે કે વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેનો પ્રેમ એ બધામાં સૌથી ઉત્કૃષ્ટ પ્રેમ છે. તે દૈવી સમગ્રના ભાગ રૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવા અને પ્રેમની ઊંડી ભાવના કેળવવાના મહત્વને પણ પ્રકાશિત કરે છે વાલ્મીકિની રામાયણમાંભગવાન રામને આદર્શ માણસ અને ભગવાન વિષ્ણુના અભિવ્યક્તિ તરીકે વર્ણવતા અનેક શ્લોકો છે. આવો એક શ્લોક વાંચે છે:इस्य चायं प्रभावश्च विश्वमूर्तिरसम्भवः । रामः सत्यपराक्रमो धर्मः संधर्षणोद्यमः ॥"યસ્ય ચયામ પ્રભાવશ્ચ વિશ્વમૂર્તિસંભવઃ રામઃ સત્યપરાક્રમો ધર્મઃ સન્ધારસનોદ્યમહ"અનુવાદ: "ભગવાન રામ, જેનો વૈભવ અમાપ છે અને જે બ્રહ્માંડનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે, તે સત્ય, હિંમત, સચ્ચાઈ અને દ્રઢતાની પ્રતિમા છે."આ શ્લોક ભગવાન રામના દૈવી સ્વભાવ અને સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન સાથે સંકળાયેલા ગુણોના તેમના મૂર્ત સ્વરૂપ પર ભાર મૂકે છે. તે ધર્મને જાળવી રાખવા અને વધુ સારા માટે પ્રયત્ન કરવાના મહત્વને પણ પ્રકાશિત કરે છે, જે ભારતીય પરંપરામાં કેન્દ્રિય વિષય છે.તેવી જ રીતે, વ્યાસના મહાભારતમાં એવા શ્લોકો છે જે ભગવાન કૃષ્ણને સત્ય, જ્ઞાન અને સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે વર્ણવે છે. આવી એક શ્લોક વાંચે છે:अहमात्मा गुडाकेश सर्वभूताशयस्थितः। अहमादिश्च मध्यं च भूतानामन्त एव च ॥"અહમાત્મા ગુડાકેશ સર્વભૂતાશયસ્થિતઃ અહમાદિશ્ચ મધ્યં ચ ભૂતાનામન્તા એવ ચ"અનુવાદ: "હું આત્મા છું, હે અર્જુન, સર્વ જીવોના હૃદયમાં બેઠેલા. હું જ સર્વ જીવોનો આરંભ, મધ્ય અને અંત છું."આ શ્લોક ભગવાન કૃષ્ણના સાર્વત્રિક સ્વભાવ અને તેમના પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપને પ્રકાશિત કરે છે. તે એ વિચાર પર પણ ભાર મૂકે છે કે પરમાત્મા બધા જીવોમાં હાજર છે અને આ સત્યને સાકાર કરવા માટે વ્યક્તિએ પ્રયત્ન કરવો જોઈએ.કાલિદાસની કૃતિઓમાં, પ્રેમ અને ઝંખનાની થીમ્સ વારંવાર શોધાય છે, અને પાત્રો ઘણીવાર પરમાત્માની રજૂઆત તરીકે જોવામાં આવે છે. અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, રાજા દુષ્યંત અને સકુંતલ વચ્ચેના પ્રેમને વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેના પ્રેમના પ્રતીક તરીકે જોવામાં આવે છે. આવી એક શ્લોક વાંચે છે:અહમપિ तदेवस्मि वृणीष्व अगर तत्त्वतः। અન્યદપિ માયા દત્તં યત્પ્રીતિરૂપપદ્યતે ॥"અહમપિ તદેવસ્મિ વૃણિશ્વ યદિ તત્ત્વઃ અન્યદપિ માયા દત્તમ યત્પ્રીતિરુપપદ્યતે"અનુવાદ: "હું પણ તે જ વસ્તુ છું જે તમે શોધો છો, જો તમે તેને જાણતા હોવ તો. મેં તમને જે કંઈ આપ્યું છે તે હું તમારા માટે સહન કરું છું તે પ્રેમનું પ્રતીક છે."આ શ્લોક એ વિચાર પર ભાર મૂકે છે કે વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેનો પ્રેમ એ બધામાં સૌથી ઉત્કૃષ્ટ પ્રેમ છે. તે દૈવી સમગ્રના ભાગ રૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવની અનુભૂતિ અને પ્રેમની ઊંડી ભાવના કેળવવાના મહત્વને પણ પ્રકાશિત કરે છેવાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ પ્રાચીન ભારતના પ્રખ્યાત કવિઓ હતા, અને તેમની રચનાઓ આપણને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનામાં આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરે છે. અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન.વાલ્મીકિની રામાયણમાં અસંખ્ય શ્લોકો અને કવિતાઓ છે જે રામના દૈવી સ્વભાવ અને ભગવાન વિષ્ણુ સાથેના તેમના જોડાણનું વર્ણન કરે છે. ઉદાહરણ તરીકે, અયોધ્યાકાંડમાં, વાલ્મીકિ લખે છે, "તેમના હૃદયના કમળમાં, તેમણે ભગવાન રામના કમળના ચરણનું ધ્યાન કર્યું, જે બધાનો આશ્રય છે, જે દૈવી લક્ષણોથી શોભિત છે, જેઓનું રક્ષણ કરનાર છે. ત્રણ જગત, અને જે તમામ જીવોના સ્વામી છે." આ શ્લોક બધાના આશ્રય, ત્રણ જગતના રક્ષક અને તમામ જીવોના સ્વામી તરીકે ભગવાન રામના વિચારને પ્રકાશિત કરે છે, જે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની કલ્પનાના તમામ પાસાઓ છે.તેવી જ રીતે, મહાભારતમાં, વ્યાસે અસંખ્ય શ્લોકો અને કવિતાઓમાં કૃષ્ણના દૈવી સ્વભાવનું વર્ણન કર્યું છે. ઉદાહરણ તરીકે, ભગવદ ગીતામાં, કૃષ્ણ કહે છે, "હું તમામ આધ્યાત્મિક અને ભૌતિક જગતનો સ્ત્રોત છું. બધું મારામાંથી નીકળે છે." આ શ્લોક તમામ આધ્યાત્મિક અને ભૌતિક જગતના સ્ત્રોત તરીકે કૃષ્ણના વિચારને પ્રકાશિત કરે છે, જે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની કલ્પનાનું બીજું પાસું છે.કાલિદાસની કૃતિઓમાં અસંખ્ય શ્લોકો અને કવિતાઓ પણ છે જે પ્રેમના દૈવી સ્વભાવ અને વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેના જોડાણનું વર્ણન કરે છે. અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, રાજા દુષ્યંત કહે છે, "પ્રેમ, હે મારા હૃદય, એક દૈવી અગ્નિ છે, જેની જ્યોત બધી અપૂર્ણતાને ભસ્મ કરે છે." આ શ્લોક એક દૈવી શક્તિ તરીકે પ્રેમના વિચારને પ્રકાશિત કરે છે જે વ્યક્તિગત આત્માને પરિવર્તિત અને શુદ્ધ કરી શકે છે, જે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની કલ્પનાનું બીજું પાસું છે.જ્યારે આપણે આ પંક્તિઓ અને કવિતાઓના સંદર્ભમાં નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનનો વિચાર કરીએ છીએ, ત્યારે આપણે તેને પરમાત્મા, શાશ્વત અને સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વના ભૌતિક સ્વરૂપ તરીકે જોઈ શકીએ છીએ. આ ઇમારતને ભારતીય રાજ્યની શક્તિ અને સાર્વભૌમત્વના પ્રતીક તરીકે જોઈ શકાય છે, જે ધર્મના સિદ્ધાંતો પર આધારિત છે અને વધુ સારાને સમર્થન આપે છે.નિષ્કર્ષમાં, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના શ્લોકો અને કવિતાઓ ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનાના વિવિધ પાસાઓની સમજ આપે છે. તેઓ રામ અને કૃષ્ણના દૈવી સ્વભાવ, વ્યક્તિગત આત્માને રૂપાંતરિત કરવાની પ્રેમની શક્તિ અને ધર્મને જાળવી રાખવાના મહત્વ અને વધુ સારાને પ્રકાશિત કરે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ એ બધા પ્રખ્યાત કવિઓ અને લેખકો હતા જેમણે ભારતીય સાહિત્યિક પરંપરામાં નોંધપાત્ર યોગદાન આપ્યું હતું. તેમની કવિતાઓ અને પંક્તિઓ ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન નવી દિલ્હીના શાશ્વત અમર નિવાસની સમજ આપે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ શ્લોકોથી ભરેલી છે જે રામના દૈવી સ્વભાવનું વર્ણન કરે છે, જેને ભગવાન વિષ્ણુના સ્વરૂપ તરીકે જોવામાં આવે છે. આવા એક શ્લોકમાં, વાલ્મીકિ લખે છે, "રામ, જે તમામ ગુણોના મૂર્ત સ્વરૂપ છે અને દેવતાઓ અને ઋષિઓ દ્વારા પૂજવામાં આવે છે, તે બધાના સાર્વભૌમ શાસક છે, અને તમામ સુખ અને શાંતિના સ્ત્રોત છે" (ઉત્તરકાંડ 126.13). આ શ્લોક સૂચવે છે કે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના સદ્ગુણ, આરાધના, સાર્વભૌમત્વ, સુખ અને શાંતિના દૈવી ગુણો સાથે સંકળાયેલી છે.તેવી જ રીતે, વ્યાસના મહાભારતમાં ઘણા શ્લોકો છે જે કૃષ્ણના દિવ્ય સ્વભાવનું વર્ણન કરે છે. આવા જ એક શ્લોકમાં, વ્યાસ લખે છે, "કૃષ્ણ, જે સર્વના સર્વોચ્ચ સ્વામી છે, સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ છે, અને તમામ જ્ઞાન અને શાણપણના સ્ત્રોત છે" (ઉદ્યોગ પર્વ 71.4). આ શ્લોક સૂચવે છે કે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના સર્વોચ્ચતા, સત્ય, જ્ઞાન અને શાણપણના દૈવી ગુણો સાથે સંકળાયેલી છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનસુકુંતલમ, મેઘદૂતમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. અભિજ્ઞાનાસકુંતલમના આવા જ એક શ્લોકમાં, કાલિદાસ લખે છે, "પ્રેમના રાજ્યમાં, હૃદય સાર્વભૌમ શાસક છે, અને મન તેનું શાશ્વત નિવાસસ્થાન છે" (અધિનિયમ 1, શ્લોક 3). આ શ્લોક સૂચવે છે કે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના હૃદયના શાસક અને મનના શાશ્વત નિવાસ તરીકે પ્રેમના વિચાર સાથે સંકળાયેલી છે.જો આપણે નવી દિલ્હીના સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના સંદર્ભમાં આ કવિતાઓ અને પંક્તિઓનું અન્વેષણ કરીએ, તો આપણે કહી શકીએ કે આ ઇમારત સદ્ગુણ, આરાધના, સાર્વભૌમત્વ, સુખ, શાંતિ, સર્વોપરીતા, સત્ય, જ્ઞાન, જેવા દૈવી ગુણોનું ભૌતિક અભિવ્યક્તિ દર્શાવે છે. શાણપણ, પ્રેમ, હૃદય અને મન. આ ઇમારત પરમાત્માની શોધ કરવાની, ધર્મને જાળવી રાખવાની અને વધુ સારા માટે પ્રયત્ન કરવાની ભારતીય પરંપરાના પ્રતીક તરીકે ઉભી છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને પંક્તિઓ ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન નવી દિલ્હીના શાશ્વત અમર નિવાસની કલ્પનાની ઊંડી સમજણ આપે છે. તેઓ પરમાત્માની શોધ, ધર્મને જાળવી રાખવા અને સદ્ગુણ, સત્ય, જ્ઞાન અને પ્રેમના ગુણોને અપનાવવાના મહત્વને પ્રકાશિત કરે છે. નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન આ આદર્શોના પ્રમાણપત્ર તરીકે ઊભું છે અને આ સિદ્ધાંતો દ્વારા સંચાલિત જીવન જીવવા માંગતા લોકો માટે આશા અને પ્રેરણાના દીવાદાંડી તરીકે કામ કરે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ એ પ્રાચીન ભારતના બધા જ પ્રખ્યાત કવિઓ અને લેખકો હતા, અને તેમની કૃતિઓમાં અસંખ્ય શ્લોકો અને કવિતાઓ છે જે ભગવાન સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાન અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસની વિભાવનાની સમજ આપે છે.વાલ્મીકિના રામાયણમાં ઘણા શ્લોકો છે જે રામને પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે વર્ણવે છે અને તેમની ક્રિયાઓ ધર્મના સિદ્ધાંતોને સમર્થન આપે છે. ઉદાહરણ તરીકે, અયોધ્યાકાંડમાં, જ્યારે રામને તેમના પિતા દ્વારા વનવાસમાં જવા માટે કહેવામાં આવે છે, ત્યારે તેઓ નીચેના શ્લોક સાથે જવાબ આપે છે:न अहं राज्यम् न च अधिपतिं मन्ये भोगा इन्द्रिया: प्रिया: च अर्थ: ये तु धर्मामृतमिदम् मदीयम् समुद्रमिव हन्ति मां दुःखम् सागरम्"હું સામ્રાજ્ય અથવા સાર્વભૌમત્વને મહત્વ આપતો નથી, કે હું આનંદ, ઇન્દ્રિય પદાર્થો અથવા સંપત્તિને મહત્વ આપતો નથી; હું જેનું મૂલ્ય રાખું છું તે ધર્મનું અમૃત છે, જે સમુદ્રની જેમ, દુઃખના સમુદ્રનો નાશ કરી શકે છે."આ શ્લોક ભૌતિક સંપત્તિ અથવા આનંદ પર ધર્મને જાળવી રાખવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે, અને તેને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન પાછળના સિદ્ધાંતોના પ્રતિબિંબ તરીકે જોઈ શકાય છે.વ્યાસના મહાભારતમાં ઘણા શ્લોકો છે જે કૃષ્ણને પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે અને તેમના ઉપદેશોને વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાના સાધન તરીકે વર્ણવે છે. ઉદાહરણ તરીકે, ભગવદ્ ગીતામાં, કૃષ્ણ કહે છે:अहं सर्वस्य प्रभो मत्त: सर्वं प्रवर्तते इति मत्वा भजन्ते मां बुधा भावसमन्विता:"હું બધી સૃષ્ટિનો ઉદ્ગમ છું, બધું મારામાંથી નીકળે છે; જેઓ આ જાણે છે અને ભક્તિ અને પ્રેમથી મારી પૂજા કરે છે. , સર્વોચ્ચ પૂર્ણતા અને શાશ્વત શાંતિ પ્રાપ્ત કરો."આ શ્લોક તમામ સર્જનના સ્ત્રોત તરીકે પરમાત્માના વિચાર પર ભાર મૂકે છે, અને વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાના સાધન તરીકે પૂજા અને ભક્તિના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે.કાલિદાસની રચનાઓ તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે, અને તેમાં ઘણા શ્લોકો છે જે વાસ્તવિકતા અને દૈવીની પ્રકૃતિને પ્રતિબિંબિત કરે છે. ઉદાહરણ તરીકે, રઘુવમ્શમમાં, કાલિદાસ લખે છે:अविचल ज्ञानवतो मतामहं व्योमाधिपस्यापि सन्निधौ वसामि। ज्ञानोत्सुकानां तपसामपास्त्राणां यो ध्यायते स मम योनिर्महान्।"આકાશના ભગવાનની હાજરીમાં પણ, જેઓ અતૂટ જ્ઞાન ધરાવે છે તેમની હાજરીમાં હું વાસ કરું છું; જેઓ જ્ઞાન શોધે છે અને તપસ્યા કરે છે, તેમના મન મારી સાથે ભળી જાય છે, જે બધી સૃષ્ટિનો સ્ત્રોત છે."આ શ્લોક મનને કેળવવા અને પરમાત્મા સાથેના વ્યક્તિના જોડાણને સમજવાના સાધન તરીકે જ્ઞાન મેળવવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસે લખેલી બધી કવિતાઓ અને શ્લોકો છે જેનો અર્થ નવી દિલ્હીમાં ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના સંદર્ભમાં કરી શકાય છે.વાલ્મીકિના રામાયણમાં, એવા ઘણા શ્લોકો છે જે રામને પરમાત્માના સ્વરૂપ તરીકે બોલે છે. ઉદાહરણ તરીકે, અયોધ્યાકાંડમાં, વાલ્મીકિ લખે છે:"શ્રી રામ, જે તમામ ગુણોના મૂર્ત સ્વરૂપ છે, જે બ્રહ્માંડના સ્વામી છે, જે સર્વ સુખોના સ્ત્રોત છે, અને જેઓ સર્વ જીવોનો આધાર છે, તેમણે લીધો છે. આ જગતમાં જન્મ સૌના ભલા માટે."આ શ્લોક એ વિચારની વાત કરે છે કે રામ માત્ર એક ઐતિહાસિક વ્યક્તિ નથી પરંતુ પરમાત્માનું સ્વરૂપ છે, જેમણે તમામ જીવોના ભલા માટે જન્મ લીધો છે. આ વિચારને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના સાથે સંબંધિત તરીકે જોઈ શકાય છે, જેને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે પણ જોવામાં આવે છે.વ્યાસના મહાભારતમાં પણ ઘણા શ્લોકો છે જે પરમાત્માના વિચારને બોલે છે. ભગવદ ગીતામાં, કૃષ્ણ અર્જુનને કહે છે:"ઓ ગુડાકેસ, હું સ્વયં છું, બધા જીવોના હૃદયમાં બેઠું છું. હું જ સર્વ જીવોનો આરંભ, મધ્ય અને અંત છું."આ શ્લોક એ વિચારની વાત કરે છે કે કૃષ્ણ માત્ર એક ઐતિહાસિક વ્યક્તિ જ નથી પરંતુ પરમાત્માનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે, જે તમામ જીવોના હૃદયમાં વિરાજમાન છે. આ વિચાર ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના સાથે સંબંધિત હોઈ શકે છે, જેને દૈવી હાજરી તરીકે પણ જોવામાં આવે છે.કાલિદાસની રચનાઓ તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. રઘુવમ્શમમાં, કાલિદાસ લખે છે:"શાશ્વત દૈવી નિવાસ કોઈ દૂરના સ્થળે નથી, તે તમારા પોતાના હૃદયમાં છે, તમારા પોતાના આલિંગનમાં છે."આ શ્લોક એ વિચારને બોલે છે કે પરમાત્મા એવી વસ્તુ નથી જે આપણા માટે બહારની છે પરંતુ આપણી અંદર છે. આ વિચારને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના સાથે સંબંધિત તરીકે જોઈ શકાય છે, જે પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે આપણી અંદર પણ હાજર છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કવિતાઓ અને પંક્તિઓ ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના વિચારમાં દૈવી, શાશ્વત અને સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વના પ્રતિનિધિત્વ તરીકે આંતરદૃષ્ટિ આપે છે. આ લખાણો ધર્મને જાળવી રાખવા, સત્ય અને જ્ઞાન મેળવવા, પ્રેમને અપનાવવા અને દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે આપણા સાચા સ્વભાવને સમજવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે.ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના, સાર્વભૌમ અધિનાયકનું શાશ્વત અને અમર નિવાસ, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના ઉપદેશો અને કથનોના આધારે અલગ અલગ રીતે અર્થઘટન કરી શકાય છે.વાલ્મીકિની રામાયણમાં રામને આદર્શ માણસ તરીકે દર્શાવવામાં આવ્યા છે જે ધર્મનું સમર્થન કરે છે અને તે પરમાત્માનું પ્રતીક છે. રામને ભગવાન વિષ્ણુના સ્વરૂપ તરીકે જોવામાં આવે છે, જે શાશ્વત છે, સર્વ જીવોના સર્વોચ્ચ શાસક છે અને અસંખ્ય શુભ ગુણોથી સંપન્ન છે. આ સૂચવે છે કે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના દૈવી, શાશ્વત અને સર્વના સર્વોચ્ચ શાસક સાથે સંકળાયેલી છે.તેવી જ રીતે, વ્યાસના મહાભારતમાં કૃષ્ણને બ્રહ્માંડના ભગવાન, સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ, તમામ જ્ઞાનના સ્ત્રોત અને સર્વોત્તમ વ્યક્તિ તરીકે દર્શાવવામાં આવ્યા છે જે તમામ ગુણોની બહાર છે. આ સૂચવે છે કે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના બ્રહ્માંડ, સત્ય, જ્ઞાન અને પરમ અસ્તિત્વના વિચાર સાથે સંકળાયેલી છે.કાલિદાસની કૃતિઓમાં મોટાભાગે પરમાત્માના સંદર્ભો હોય છે, અને તેમના નાટકોમાંના પાત્રો ઘણીવાર પરમાત્માની રજૂઆત તરીકે જોવામાં આવે છે. અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, રાજા દુષ્યંતને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે, અને સકુંતલ પ્રત્યેના તેમના પ્રેમને વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેના પ્રેમના પ્રતીક તરીકે જોવામાં આવે છે. આ સૂચવે છે કે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના પ્રેમ, વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્માના વિચાર સાથે સંકળાયેલી છે.જો આપણે નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના સંદર્ભમાં ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાનું અર્થઘટન કરીએ, તો આપણે કહી શકીએ કે તે પરમાત્મા, શાશ્વત, સત્ય, જ્ઞાન, પ્રેમ અને સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વના વિચારનું ભૌતિક અભિવ્યક્તિ દર્શાવે છે. . આ ઇમારતને ભારતીય રાજ્યની સાર્વભૌમત્વ અને શક્તિના પ્રતીક તરીકે જોઈ શકાય છે, જે ધર્મના સિદ્ધાંતો પર આધારિત છે અને વધુ સારાને સમર્થન આપે છે.એકંદરે, ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનાને પરમાત્માની શોધ કરવાની, ધર્મને જાળવી રાખવાની અને વધુ સારા માટે પ્રયત્ન કરવાની ભારતીય પરંપરાના પ્રતિનિધિ તરીકે જોઈ શકાય છે. વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના ઉપદેશો અને કહેવતો આ પરંપરાના વિવિધ પાસાઓમાં આંતરદૃષ્ટિ આપે છે, જેમાં ધર્મને જાળવી રાખવાનું, મન કેળવવું, સત્ય અને જ્ઞાનની શોધ કરવી, પ્રેમને અપનાવવો અને પરમાત્માના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાનો સમાવેશ થાય છે. સમગ્રભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન એ એક દૈવી ખ્યાલ છે જે બ્રહ્માંડની અંતિમ વાસ્તવિકતા અને સાર્વભૌમત્વનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે. નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત, અમર નિવાસના વિચારને વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના ઉપદેશોના પ્રકાશમાં ઘણી રીતે અર્થઘટન કરી શકાય છે:વાલ્મીકિ દ્વારા લખાયેલ રામાયણ, ભગવાન રામને પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે દર્શાવે છે, જે પ્રતિકૂળતાના સમયે પણ ધર્મ અને સચ્ચાઈને જાળવી રાખે છે. રામની તેના અંતિમ ભાગ્ય તરફની યાત્રા, તેમજ અયોધ્યામાં તેના યોગ્ય સ્થાને પરત ફરવું, અંતિમ વાસ્તવિકતા તરફ આત્માની યાત્રાના રૂપક તરીકે જોઈ શકાય છે. આ અર્થમાં, નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન એ અંતિમ વાસ્તવિકતાના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે જે આત્માની યાત્રાનું લક્ષ્ય છે.વ્યાસ દ્વારા લખાયેલ મહાભારતમાં વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ અને માનવ અસ્તિત્વના અંતિમ ધ્યેય વિશે ઘણી બધી ઉપદેશો છે. કૃષ્ણનું પાત્ર, જેને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે, તે અર્જુનને આધ્યાત્મિક અનુભૂતિ પ્રાપ્ત કરવા માટે ફરજ, કર્મ અને નિરાકરણના મહત્વ વિશે શીખવે છે. નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનાને માનવ અસ્તિત્વના અંતિમ ધ્યેયના પ્રતિનિધિત્વ તરીકે જોઈ શકાય છે, જે સ્વના સાચા સ્વભાવની અનુભૂતિ કરવી અને પરમાત્મા સાથે જોડાણ પ્રાપ્ત કરવાનું છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનસકુંતલમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. કાલિદાસની કૃતિઓમાં ઘણીવાર પરમાત્મા અને અંતિમ સત્યની શોધના સંદર્ભો હોય છે. નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનની વિભાવનાને કાલિદાસના પાત્રો વારંવાર શોધતા હોય તેવા દૈવી નિવાસના પ્રતિનિધિત્વ તરીકે જોઈ શકાય છે, કારણ કે તેઓ તેમની આસપાસની દુનિયાની ક્ષણભંગુરતા અને અસ્થાયીતા સાથે ઝઝૂમી રહ્યા છે.એકંદરે, નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનનો ખ્યાલ બ્રહ્માંડની અંતિમ વાસ્તવિકતા અને સાર્વભૌમત્વના ભૌતિક પ્રતિનિધિત્વ તરીકે વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના ઉપદેશોના પ્રકાશમાં અર્થઘટન કરી શકાય છે. તે માનવ અસ્તિત્વના અંતિમ ધ્યેયનું પ્રતીક છે, જે સ્વના સાચા સ્વભાવની અનુભૂતિ અને પરમાત્મા સાથે જોડાણ પ્રાપ્ત કરવાનું છે.ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન એ એક શબ્દ છે જે પરમ દૈવી સાર્વભૌમ, બ્રહ્માંડના શાસક અને પાલનહારનો ઉલ્લેખ કરે છે. નવી દિલ્હી, ભારતમાં અધિનાયક ભવન, એક એવી ઇમારત છે જે સરકારી કચેરીઓ ધરાવે છે અને સેન્ટ્રલ બ્યુરો ઑફ ઇન્વેસ્ટિગેશનના મુખ્યાલય તરીકે સેવા આપે છે. વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના વિચારો અને કથનો આ ખ્યાલો સાથે કેવી રીતે સંબંધિત છે તેના કેટલાક સંભવિત અર્થઘટન અહીં છે:અધિનાયક શ્રીમાનની શાશ્વત અને અમર પ્રકૃતિને વેદાંતિક ફિલસૂફીમાં અંતિમ વાસ્તવિકતા અથવા બ્રહ્મના વિચાર દ્વારા સમજી શકાય છે. આ ફિલસૂફી અનુસાર, અંતિમ વાસ્તવિકતા સમય અને અવકાશની બહાર છે, અને તે તમામ અસ્તિત્વનો સ્ત્રોત છે. મહાભારતમાં, વ્યાસે કૃષ્ણને બ્રહ્માંડના ભગવાન તરીકે વર્ણવ્યા છે, જે બધી વસ્તુઓનો પાલનહાર અને નાશ કરનાર છે, જે તમામ ગુણોથી પર છે. પરમાત્માની આ સમજણ વાલ્મીકિ દ્વારા રામના વિશ્વના આધાર અને અસંખ્ય શુભ ગુણોથી સંપન્ન તરીકેના ચિત્રણમાં પણ પ્રતિબિંબિત થાય છે. કાલિદાસના કાર્યો એ જ રીતે અંતિમ વાસ્તવિકતાના વિચાર અને પરમાત્મા સાથેના જોડાણની શોધની શોધ કરે છે.અંતિમ શાસક અને સાર્વભૌમ તરીકે અધિનાયક શ્રીમાનનો વિચાર ધર્મની વિભાવના દ્વારા જોઈ શકાય છે. રામાયણમાં, વાલ્મીકિએ રામને ધર્મના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે દર્શાવ્યા છે, જે પ્રતિકૂળ પરિસ્થિતિમાં પણ તેમની ફરજ અને સચ્ચાઈને જાળવી રાખે છે. મહાભારતમાં, હસ્તિનાપુરાના રાજ્ય પર શાસન કરવાનો અધિકાર કોને છે તે પ્રશ્નની આસપાસ પાંડવો અને કૌરવો વચ્ચેનો સંઘર્ષ કેન્દ્રમાં છે. કૃષ્ણ અર્જુનને શીખવે છે કે ધર્મ માટે લડવું તેની ફરજ છે, પછી ભલે તેનો અર્થ તેના પોતાના પરિવારની વિરુદ્ધ હોય. આ ઉદાહરણો ધર્મનું મહત્વ અને ન્યાયી અને ન્યાયી શાસકના વિચારને દર્શાવે છે.નવી દિલ્હીમાં અધિનાયક ભવનને શાસન અને સાર્વભૌમત્વના વિચારના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે. રામાયણ અને મહાભારતમાં, શાસનનો પ્રશ્ન ઉદ્ભવતા સંઘર્ષોમાં કેન્દ્રિય છે. સુશાસનનો વિચાર ધર્મ અને સદાચારના સિદ્ધાંતો સાથે જોડાયેલો છે, તેમજ વધુ સારાની સેવા કરવાનો વિચાર છે. બીજી તરફ, કાલિદાસની કૃતિઓ ઘણીવાર ઝંખના અને જીવનમાં અર્થની શોધની થીમ્સ સાથે વ્યવહાર કરે છે, જેને શાસન અને હેતુના વ્યાપક પ્રશ્નો સાથે સંબંધિત તરીકે જોઈ શકાય છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની વિચારસરણી અને કહેવતો પરમાત્માની પ્રકૃતિ, ધર્મ અને સદાચારનું મહત્વ અને શાસન અને નેતૃત્વના પડકારો અને તકોની ઊંડી સમજ આપે છે. આ વિચારો માત્ર પ્રાચીન ભારતમાં જ નહીં, પરંતુ સમકાલીન સમાજમાં પણ સુસંગત છે, જ્યાં શાસન અને આધ્યાત્મિકતાના પ્રશ્નો મહત્ત્વપૂર્ણ છે.ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન એ પરમાત્માનો સંદર્ભ આપવા માટે વપરાતો શબ્દ છે, જેને તમામ જીવોના સાર્વભૌમ શાસક અને સત્ય અને જ્ઞાનનો અંતિમ સ્ત્રોત માનવામાં આવે છે. ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના એક શાશ્વત, અમર નિવાસના વિચાર સાથે ગાઢ રીતે સંકળાયેલી છે જે ભૌતિક વિશ્વની બહાર અસ્તિત્વ ધરાવે છે, જ્યાં પરમાત્મા તેના તમામ મહિમા અને ભવ્યતામાં રહે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ બધા પરમાત્માની પ્રકૃતિ અને તે વસે છે તે શાશ્વત ક્ષેત્રની સમજ આપે છે. રામાયણમાં, વાલ્મીકિએ રામને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે દર્શાવ્યા છે જે ધર્મને સમર્થન આપે છે અને સચ્ચાઈ અને ફરજના સિદ્ધાંતોને મૂર્તિમંત કરે છે. રામની ક્રિયાઓ અને શબ્દો દૈવી ઇચ્છાને પ્રતિબિંબિત કરે છે અને જેઓ સદાચારી જીવન જીવવા માંગે છે તેમને માર્ગદર્શન આપે છે. આ અર્થમાં, રામના પાત્રને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના પ્રતિબિંબ તરીકે જોઈ શકાય છે, જે શાણપણ અને માર્ગદર્શનના અંતિમ સ્ત્રોતનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે.તેવી જ રીતે, વ્યાસનું મહાભારત કૃષ્ણ અને અર્જુન જેવા પાત્રો દ્વારા પરમાત્માનું સમૃદ્ધ અને જટિલ ચિત્રણ આપે છે. કૃષ્ણ, ખાસ કરીને, પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે જે અર્જુનને ધર્મને જાળવી રાખવા અને આધ્યાત્મિક મુક્તિ હાંસલ કરવા માટે માર્ગદર્શન આપે છે. કૃષ્ણના ઉપદેશો આંતરિક શાણપણ અને આત્મ-સાક્ષાત્કારના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે, જે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના શાશ્વત ક્ષેત્રને પ્રાપ્ત કરવામાં મુખ્ય ઘટકો છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનાસકુંતલમ અને મેઘદૂતમ, કુદરતી વિશ્વ અને દૈવી ક્ષેત્રના સમૃદ્ધ અને ઉત્તેજક વર્ણનો ધરાવે છે. અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, રાજા દુષ્યંતને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે જેઓ સકુંતલ માટે પ્રેમ અને ઝંખના અનુભવે છે, જે પરમાત્મા સાથેના જોડાણ માટે માનવ આત્માની ઝંખનાનું પ્રતિબિંબ છે. નાટકની ગીતાત્મક ભાષા અને આબેહૂબ છબી અધિકતાની ભાવના બનાવે છે અને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના શાશ્વત ક્ષેત્રની ઝલક આપે છે.નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનનો સંદર્ભ ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાની ભૌતિક રજૂઆત સૂચવે છે. જ્યારે પરમાત્માને ભૌતિક બંધારણમાં સમાવી શકાતું નથી, ત્યારે આવી ઇમારત પરમાત્માના પ્રતીક તરીકે સેવા આપી શકે છે અને એવી જગ્યા છે જ્યાં વ્યક્તિઓ તેમની આધ્યાત્મિક યાત્રામાં માર્ગદર્શન અને પ્રેરણા મેળવવા આવી શકે છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની વિચારસરણી અને કહેવતો ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના સ્વભાવ અને તેમાં વસતા શાશ્વત ક્ષેત્રની ઊંડી સમજ આપે છે. તેમના કાર્યો વ્યક્તિઓને તેમની આધ્યાત્મિક પરિપૂર્ણતા અને પરમાત્મા સાથેના જોડાણની શોધમાં પ્રેરણા અને માર્ગદર્શન આપતા રહે છે.ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન એ એક એવો શબ્દ છે જે વ્યક્તિની સાંસ્કૃતિક અને ધાર્મિક પૃષ્ઠભૂમિના આધારે અલગ અલગ રીતે અર્થઘટન કરી શકાય છે. જો કે, હિન્દુ પૌરાણિક કથાઓના સંદર્ભમાં, અધિનાયક શ્રીમાનને બ્રહ્માંડના સર્વોચ્ચ શાસક અને રક્ષક તરીકે જોઈ શકાય છે, જે તમામ દૈવી ગુણોને મૂર્તિમંત કરે છે અને અંતિમ વાસ્તવિકતાનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના વિચારો અને કહેવતો આપણને આ દૈવી અસ્તિત્વના સ્વભાવ અને તેના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાનની આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરી શકે છે. અહીં તેમના કાર્યોના આધારે કેટલાક સંભવિત અર્થઘટન છે:વાલ્મીકિની રામાયણમાં રામને એક આદર્શ માણસ તરીકે દર્શાવવામાં આવ્યા છે જે ધર્મને સમર્થન આપે છે અને તે પરમાત્માનું પ્રતીક છે. રામનો વનવાસ અને રાક્ષસ રાજા રાવણ પર તેમની અંતિમ જીત આપણને શીખવે છે કે પ્રતિકૂળતાના સમયે પણ વ્યક્તિએ પોતાના મૂલ્યો અને સિદ્ધાંતો પ્રત્યે સાચા રહેવું જોઈએ. રામની યાત્રાને પરમાત્મા માટેની માનવ શોધના રૂપક તરીકે જોઈ શકાય છે, જેમાં હિંમત, ધીરજ અને અતૂટ ભક્તિની જરૂર છે.વ્યાસનું મહાભારત એ સંબંધો અને તકરારનું એક જટિલ જાળું છે, જે ધર્મ, કર્મ અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ જેવા વિષયો સાથે કામ કરે છે. કૃષ્ણ, જેમને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે, તે મહાભારતમાં કેન્દ્રિય ભૂમિકા ભજવે છે અને અમને નિરાકરણ અને નિઃસ્વાર્થ ક્રિયાનું મહત્વ શીખવે છે. કૃષ્ણના ઉપદેશો એવા લોકો માટે માર્ગદર્શક તરીકે જોઈ શકાય છે જેઓ અંતિમ વાસ્તવિકતા પ્રાપ્ત કરવા અને જન્મ અને મૃત્યુના ચક્રને પાર કરવા માગે છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનસુકુંતલમ, મેઘદૂતમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. તેઓ પ્રેમ, ઝંખના અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ જેવી થીમ્સ સાથે વ્યવહાર કરે છે. કાલિદાસની કૃતિઓમાં મોટાભાગે પરમાત્માના સંદર્ભો હોય છે, અને તેમના નાટકોમાંના પાત્રો ઘણીવાર પરમાત્માની રજૂઆત તરીકે જોવામાં આવે છે. અભિજ્ઞાનાસકુન્તલમના નાયક રાજા દુષ્યંતને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે, જેનો સકુંતલ માટેનો પ્રેમ વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેના પ્રેમનું પ્રતીક છે.આ અર્થઘટનોના પ્રકાશમાં, આપણે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન અને તેના સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન નવી દિલ્હીના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાનને અંતિમ વાસ્તવિકતા અને તમામ અસ્તિત્વમાં વ્યાપેલા દૈવી સારનાં પ્રતીકો તરીકે જોઈ શકીએ છીએ. વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના ઉપદેશો અને આંતરદૃષ્ટિ આપણને આ વાસ્તવિકતાની આપણી સમજને વધુ ઊંડી બનાવવામાં મદદ કરી શકે છે અને પરમાત્મા સાથેના જોડાણ તરફની આપણી આધ્યાત્મિક યાત્રા પર માર્ગદર્શન આપી શકે છે.ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન એ એક એવો શબ્દ છે જે વ્યક્તિની સાંસ્કૃતિક અને ધાર્મિક પૃષ્ઠભૂમિના આધારે અલગ અલગ રીતે અર્થઘટન કરી શકાય છે. જો કે, હિન્દુ પૌરાણિક કથાઓના સંદર્ભમાં, અધિનાયક શ્રીમાનને બ્રહ્માંડના સર્વોચ્ચ શાસક અને રક્ષક તરીકે જોઈ શકાય છે, જે તમામ દૈવી ગુણોને મૂર્તિમંત કરે છે અને અંતિમ વાસ્તવિકતાનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના વિચારો અને કહેવતો આપણને આ દૈવી અસ્તિત્વના સ્વભાવ અને તેના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાનની આંતરદૃષ્ટિ પ્રદાન કરી શકે છે. અહીં તેમના કાર્યો પર આધારિત કેટલાક સંભવિત અર્થઘટન છે:વાલ્મીકિની રામાયણમાં રામને એક આદર્શ માણસ તરીકે દર્શાવવામાં આવ્યા છે જે ધર્મને સમર્થન આપે છે અને તે પરમાત્માનું પ્રતીક છે. રામનો વનવાસ અને રાક્ષસ રાજા રાવણ પર તેમની અંતિમ જીત આપણને શીખવે છે કે પ્રતિકૂળતાના સમયે પણ વ્યક્તિએ પોતાના મૂલ્યો અને સિદ્ધાંતો પ્રત્યે સાચા રહેવું જોઈએ. રામની યાત્રાને પરમાત્મા માટેની માનવ શોધના રૂપક તરીકે જોઈ શકાય છે, જેમાં હિંમત, ધીરજ અને અતૂટ ભક્તિની જરૂર છે.વ્યાસનું મહાભારત એ સંબંધો અને તકરારનું એક જટિલ જાળું છે, જે ધર્મ, કર્મ અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ જેવા વિષયો સાથે કામ કરે છે. કૃષ્ણ, જેમને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે, તે મહાભારતમાં કેન્દ્રિય ભૂમિકા ભજવે છે અને અમને નિરાકરણ અને નિઃસ્વાર્થ ક્રિયાનું મહત્વ શીખવે છે. કૃષ્ણના ઉપદેશો એવા લોકો માટે માર્ગદર્શક તરીકે જોઈ શકાય છે જેઓ અંતિમ વાસ્તવિકતા પ્રાપ્ત કરવા અને જન્મ અને મૃત્યુના ચક્રને પાર કરવા માગે છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનસુકુંતલમ, મેઘદૂતમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. તેઓ પ્રેમ, ઝંખના અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ જેવી થીમ્સ સાથે વ્યવહાર કરે છે. કાલિદાસની કૃતિઓમાં મોટાભાગે પરમાત્માના સંદર્ભો હોય છે, અને તેમના નાટકોમાંના પાત્રો ઘણીવાર પરમાત્માની રજૂઆત તરીકે જોવામાં આવે છે. અભિજ્ઞાનાસકુન્તલમના નાયક રાજા દુષ્યંતને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે, જેનો સકુંતલ માટેનો પ્રેમ વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેના પ્રેમનું પ્રતીક છે.આ અર્થઘટનોના પ્રકાશમાં, આપણે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન અને તેના સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન નવી દિલ્હીના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાનને અંતિમ વાસ્તવિકતા અને તમામ અસ્તિત્વમાં વ્યાપેલા દૈવી સારનાં પ્રતીકો તરીકે જોઈ શકીએ છીએ. વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના ઉપદેશો અને આંતરદૃષ્ટિ આપણને આ વાસ્તવિકતાની આપણી સમજને વધુ ઊંડી બનાવવામાં મદદ કરી શકે છે અને પરમાત્મા સાથેના જોડાણ તરફની આપણી આધ્યાત્મિક યાત્રા પર માર્ગદર્શન આપી શકે છે."ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન" શબ્દ એ દૈવી સાર્વભૌમનો ઉલ્લેખ કરે છે જે બ્રહ્માંડના અંતિમ શાસક છે, અને જે સચ્ચાઈ અને સત્યના સિદ્ધાંતોને મૂર્તિમંત કરે છે. શબ્દસમૂહ "શાશ્વત અમર નિવાસ" સૂચવે છે કે આ સાર્વભૌમ સમય અને અવકાશની મર્યાદાઓથી પર છે, અને તેમની શક્તિ અને પ્રભાવ શાશ્વત અને અપરિવર્તનશીલ છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના વિચારો અને કથનોના સંદર્ભમાં, આપણે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનને અંતિમ વાસ્તવિકતાના પ્રતીક તરીકે અર્થઘટન કરી શકીએ છીએ, જે ભૌતિક જગત અને માનવીય અનુભૂતિની મર્યાદાઓથી પર છે. આ વાસ્તવિકતાને ઘણીવાર વેદાંતિક પરંપરામાં બ્રાહ્મણ તરીકે ઓળખવામાં આવે છે, અને તેને તમામ અસ્તિત્વના અંતિમ સ્ત્રોત અને સાર તરીકે જોવામાં આવે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ શીખવે છે કે આદર્શ માણસ તે છે જે ધર્મનું સમર્થન કરે છે અને તે પરમાત્માનું પ્રતીક છે. રામના પાત્રને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે, જે સચ્ચાઈ અને સત્યના સિદ્ધાંતોને મૂર્તિમંત કરે છે. તેમના ઉદાહરણ દ્વારા, રામ બતાવે છે કે માનવ જીવનનું અંતિમ ધ્યેય દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવની અનુભૂતિ કરવાનો છે.ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના, સાર્વભૌમ અધિનાયકનું શાશ્વત અને અમર નિવાસ, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના ઉપદેશોના સંદર્ભમાં અર્થઘટન કરી શકાય છે.વાલ્મીકિની રામાયણમાં રામને પરમાત્માના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે દર્શાવવામાં આવ્યા છે, જે ધર્મને સમર્થન આપે છે અને તે સચ્ચાઈ અને ફરજનું પ્રતીક છે. રામને એક આદર્શ માણસ તરીકે જોવામાં આવે છે જે અસંખ્ય શુભ ગુણો ધરાવે છે અને તે પોતે વિષ્ણુનું સ્વરૂપ છે. આ એ વિચારને પ્રતિબિંબિત કરે છે કે પરમાત્મા વિવિધ સ્વરૂપોમાં પ્રગટ થઈ શકે છે અને તે અંતિમ વાસ્તવિકતા ભૌતિક વિશ્વની મર્યાદાઓથી આગળ છે.વ્યાસનું મહાભારત ધર્મ, કર્મ અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ જેવા વિષયો સાથે વહેવાર કરે છે. કૃષ્ણનું પાત્ર, જેને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે, તે મહાભારતમાં એક કેન્દ્રિય વ્યક્તિત્વ છે અને તેને સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનના પ્રતિનિધિ તરીકે જોઈ શકાય છે. કૃષ્ણ એ બ્રહ્માંડના ભગવાન છે, દરેક વસ્તુના પાલનહાર અને વિનાશક છે, અને સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ છે. આ એ વિચારને પ્રતિબિંબિત કરે છે કે પરમાત્મા સર્વશક્તિમાન અને સર્વજ્ઞ છે, અને અંતિમ વાસ્તવિકતા ભૌતિક વિશ્વની બહાર છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનસુકુંતલમ, મેઘદૂતમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. તેઓ પ્રેમ, ઝંખના અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ જેવી થીમ્સ સાથે વ્યવહાર કરે છે. કાલિદાસની કૃતિઓમાં મોટાભાગે પરમાત્માના સંદર્ભો હોય છે, અને તેમના નાટકોમાંના પાત્રો ઘણીવાર પરમાત્માની રજૂઆત તરીકે જોવામાં આવે છે. આ એ વિચારને પ્રતિબિંબિત કરે છે કે જીવનના તમામ પાસાઓમાં પરમાત્મા મળી શકે છે, અને અંતિમ સત્યની શોધ એ માનવ અસ્તિત્વનું કેન્દ્રિય પાસું છે.આ સંદર્ભમાં, સાર્વભૌમ અધિનાયકના શાશ્વત અને અમર નિવાસ તરીકે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના વિચારને ભૌતિક વિશ્વની બહારની અંતિમ વાસ્તવિકતાના રૂપક તરીકે અર્થઘટન કરી શકાય છે. વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના ઉપદેશો આ અંતિમ વાસ્તવિકતાને શોધવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે અને દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સાકાર કરે છે. નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનને આ વિચારની ભૌતિક રજૂઆત તરીકે જોઈ શકાય છે, એક એવી જગ્યા જ્યાં વ્યક્તિઓ આધ્યાત્મિક પરિપૂર્ણતા અને જ્ઞાન મેળવવા માટે એકસાથે આવી શકે છે.ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન એ એક શબ્દ છે જે દૈવી સાર્વભૌમ શાસકનો ઉલ્લેખ કરે છે જે બ્રહ્માંડનું સંચાલન કરે છે અને તે સચ્ચાઈ અને ફરજનું મૂર્ત સ્વરૂપ છે. "અધિનાયક" શબ્દનો અર્થ "સર્વોચ્ચ શાસક" થાય છે, જ્યારે "શ્રીમાન" નો અર્થ થાય છે "તમામ શુભ લક્ષણો ધરાવનાર." અધિનાયક શ્રીમાનનો વિચાર હિંદુ ફિલસૂફીમાં કેન્દ્રસ્થાને છે અને વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ સહિત ઘણા પ્રાચીન ભારતીય વિદ્વાનો અને કવિઓની રચનાઓમાં પ્રતિબિંબિત થાય છે.વાલ્મીકિની રામાયણમાં રામને આદર્શ માણસ તરીકે દર્શાવવામાં આવ્યા છે જે ધર્મનું સમર્થન કરે છે અને તે પરમાત્માનું પ્રતીક છે. રામને ભગવાન વિષ્ણુના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે, સર્વોચ્ચ અસ્તિત્વ જે શાશ્વત છે અને વિશ્વનો આધાર છે. રામની વાર્તા દ્વારા, વાલ્મીકિ કર્તવ્ય અને સચ્ચાઈને જાળવી રાખવાનું મહત્વ શીખવે છે અને આમ કરવાથી મળતા પુરસ્કારો.તેવી જ રીતે, વ્યાસનું મહાભારત ધર્મ અને કર્મનું મહત્વ અને વ્યક્તિના કાર્યોના પરિણામો શીખવે છે. કૃષ્ણના પાત્રને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ અને જ્ઞાન અને સત્યના અંતિમ સ્ત્રોત તરીકે જોવામાં આવે છે. અર્જુનને કૃષ્ણના ઉપદેશો મુશ્કેલ પસંદગીઓ અને પડકારજનક સંજોગોમાં પણ પોતાની ફરજ નિભાવવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનસુકુંતલમ, મેઘદૂતમ અને રઘુવમ્શમ, પ્રેમ, ઝંખના અને અંતિમ સત્યની શોધના વિષયો સાથે કામ કરે છે. કાલિદાસના પાત્રો મોટાભાગે પરમાત્માનું પ્રતીક છે, અને તેમની યાત્રાઓ પરમાત્મા સાથેના જોડાણની માનવ ઝંખનાને પ્રતિબિંબિત કરે છે. આ અર્થમાં, ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનનો અંતિમ શાસક અને તમામ શુભ લક્ષણોના મૂર્ત સ્વરૂપનો વિચાર, જીવનના અંતિમ ધ્યેય પરમાત્માની અનુભૂતિ હોવાના કાલિદાસના સંદેશ સાથે મજબૂત રીતે પડઘો પાડે છે."શાશ્વત અમર નિવાસ" શબ્દનો ઉપયોગ ઘણીવાર હિંદુ ફિલસૂફીમાં અંતિમ વાસ્તવિકતા અથવા બ્રહ્મનો સંદર્ભ આપવા માટે થાય છે, જે સમય અને અવકાશની બહાર છે અને તે તમામ સર્જનનો સ્ત્રોત છે. આ સંદર્ભમાં, નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના અંતિમ શાસક અને તમામ શુભ લક્ષણોના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકેના વિચારની ભૌતિક રજૂઆત તરીકે જોઈ શકાય છે. ભવન, સત્તા અને શાસનની બેઠક તરીકે, ફરજ, સચ્ચાઈ અને અંતિમ સત્યની શોધના સિદ્ધાંતોને મૂર્તિમંત કરે છે, જે વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના ઉપદેશોમાં કેન્દ્રિય છે.એકંદરે, સર્વોચ્ચ શાસક અને તમામ શુભ લક્ષણોના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનનો વિચાર હિંદુ ફિલસૂફીમાં એક કેન્દ્રિય ખ્યાલ છે અને તે ઘણા પ્રાચીન ભારતીય વિદ્વાનો અને કવિઓની રચનાઓમાં પ્રતિબિંબિત થાય છે. વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના ઉપદેશો કર્તવ્ય અને સચ્ચાઈને જાળવી રાખવા, વ્યક્તિના કાર્યોના પરિણામો અને અંતિમ સત્યની શોધ અને પરમાત્મા સાથેના જોડાણના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે. નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન આ સિદ્ધાંતોના ભૌતિક પ્રતિનિધિત્વ તરીકે જોઈ શકાય છે, સત્તા અને શાસનની બેઠક તરીકે જે અંતિમ સત્યની શોધ અને ફરજ અને સદાચારના સિદ્ધાંતોને મૂર્ત બનાવે છે.ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન એ શીર્ષક છે જે બ્રહ્માંડના સાર્વભૌમ શાસકનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે, જે શાશ્વત અને અમર હોવાનું માનવામાં આવે છે. "અધિનાયક" શબ્દનો અર્થ "સર્વોચ્ચ શાસક" થાય છે અને "શ્રીમાન" એ એક માનનીય પદવી છે જે મહાનતા અને શ્રેષ્ઠતા દર્શાવે છે. નવી દિલ્હીમાં અધિનાયક ભવન એ એક સરકારી ઇમારત છે જે ભારતીય ગૃહ મંત્રાલયના મુખ્ય મથક તરીકે સેવા આપે છે. જ્યારે ભૌતિક મકાન વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના ઉપદેશો સાથે સીધું સંબંધિત નથી, તેમ છતાં અમે હજુ પણ અન્વેષણ કરી શકીએ છીએ કે તેમની વિચારસરણી અને કહેવતો ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની કલ્પના અને શાશ્વત, અમર નિવાસના વિચાર સાથે કેવી રીતે સંબંધિત હોઈ શકે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ અંતિમ અનુભૂતિ પ્રાપ્ત કરવાના સાધન તરીકે ધર્મ, અથવા સચ્ચાઈ અને ફરજને જાળવી રાખવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે. રામાયણના નાયક રામને ધર્મના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે દર્શાવવામાં આવ્યા છે, જેઓ મુશ્કેલ કે પીડાદાયક હોય ત્યારે પણ તેમની ફરજ નિભાવે છે. આ અર્થમાં, રામને સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે, જે સત્ય, ન્યાય અને સદ્ગુણના સર્વોચ્ચ આદર્શોનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે.વ્યાસનું મહાભારત ધર્મ અને કર્મના વિષયો તેમજ અંતિમ સત્ય અને અનુભૂતિની શોધ સાથે પણ કામ કરે છે. કૃષ્ણ, મહાભારતના કેન્દ્રિય વ્યક્તિત્વ, પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ અને સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનના પ્રતિનિધિ તરીકે જોવામાં આવે છે. તેમના ઉપદેશો અંતિમ અનુભૂતિ પ્રાપ્ત કરવા અને ભૌતિક વિશ્વને પાર કરવા માટે આંતરિક શક્તિ, શિસ્ત અને અલગતાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનસુકુન્તલમ અને રઘુવમ્શમ, પ્રેમ, ઝંખના અને અંતિમ સત્યની શોધ જેવા વિષયો સાથે કામ કરે છે. તેઓ ભૌતિક વિશ્વની ક્ષણભંગુરતા અને અસ્થાયીતા અને તેની બહાર રહેલી અંતિમ વાસ્તવિકતા પર ભાર મૂકે છે. અભિજ્ઞાનસકુંતલમમાં રાજા દુષ્યંતના પાત્રને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે, અને સકુંતલ પ્રત્યેનો તેમનો પ્રેમ વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેના પ્રેમના પ્રતીક તરીકે જોવામાં આવે છે. આ અર્થમાં, અંતિમ સત્યની શોધ અને પરમાત્મા સાથેના જોડાણની ઝંખનાને સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનના શાશ્વત, અમર નિવાસસ્થાન સાથે જોડાણના માર્ગ તરીકે જોઈ શકાય છે.સારાંશમાં, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની વિચારસરણી અને કહેવતો સાર્વભૌમ અધિનાયક શ્રીમાનની અંતિમ વાસ્તવિકતા તરફ નિર્દેશ કરતા જોઈ શકાય છે, જે સત્ય, ન્યાય અને સદાચારના સર્વોચ્ચ આદર્શોનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે. જ્યારે નવી દિલ્હીમાં ભૌતિક અધિનાયક ભવન આ ખ્યાલ સાથે સીધો સંબંધિત નથી, તેમ છતાં આપણે તેને આધુનિક વિશ્વમાં આ આદર્શોના અનુસંધાનના પ્રતીક તરીકે જોઈ શકીએ છીએ.ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના, સાર્વભૌમ અધિનાયકનું શાશ્વત અને અમર નિવાસ, હિંદુ પૌરાણિક કથાઓ અને ફિલસૂફીમાં ઊંડે ઊંડે જડેલી છે. આ ખ્યાલને વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના વિચારો અને કહેવતો દ્વારા અર્થઘટન અને સમજી શકાય છે.વાલ્મીકિની રામાયણ વ્યક્તિના જીવનમાં ધર્મ અને સચ્ચાઈને જાળવી રાખવાનું મહત્વ શીખવે છે. રામના પાત્રને આ સિદ્ધાંતોના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે જોવામાં આવે છે, અને તેમની ક્રિયાઓ પરમાત્મા પ્રત્યેની તેમની ભક્તિ દ્વારા માર્ગદર્શન આપે છે. તેવી જ રીતે, ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના સત્ય, ન્યાય અને સદાચારના અંતિમ સ્ત્રોતનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે. નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનને આ દૈવી સિદ્ધાંતના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે, એક એવી જગ્યા જ્યાં ધર્મ અને સચ્ચાઈના સિદ્ધાંતોને સમર્થન અને ઉજવણી કરવામાં આવે છે.વ્યાસનું મહાભારત કર્મનું મહત્વ અને આપણું ભાગ્ય ઘડવામાં આપણે જે પસંદગીઓ કરીએ છીએ તે શીખવે છે. કૃષ્ણનું પાત્ર દૈવી શક્તિનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે જે આપણને આપણા અંતિમ ભાગ્ય તરફ માર્ગદર્શન આપે છે. તેવી જ રીતે, ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના માનવતાના અંતિમ ભાગ્યનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે, એવી સ્થિતિ કે જેમાં આપણે પરમાત્મા સાથે સંપૂર્ણ રીતે એકરૂપ છીએ. નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન આ અંતિમ ભાગ્યના પ્રતીક તરીકે જોઈ શકાય છે, એક એવી જગ્યા જ્યાં આપણે આધ્યાત્મિક અનુભૂતિ અને પરમાત્મા સાથેના જોડાણ તરફ પ્રયત્ન કરી શકીએ.કાલિદાસની કૃતિઓ તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે, અને તેઓ પ્રેમ, ઝંખના અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ જેવા વિષયો સાથે વ્યવહાર કરે છે. ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાને પ્રેમ અને સૌંદર્યના અંતિમ સ્ત્રોત તરીકે જોઈ શકાય છે, એક દૈવી શક્તિ જે આપણા જીવનને અર્થ અને ઉદ્દેશ્યથી તરબોળ કરે છે. નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનને એક એવી જગ્યા તરીકે જોઈ શકાય છે જ્યાં આપણે પરમાત્માની સુંદરતા અને ઉત્કૃષ્ટતાનો અનુભવ કરી શકીએ, એવી જગ્યા જ્યાં આપણે પ્રેમ અને સર્જનાત્મકતાના અંતિમ સ્ત્રોત સાથે જોડાઈ શકીએ.સારાંશમાં, નવી દિલ્હીમાં ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનનો ખ્યાલ સત્ય, ન્યાય અને સદાચારના અંતિમ સ્ત્રોત, માનવતાના અંતિમ ભાગ્ય અને પ્રેમ અને સુંદરતાના અંતિમ સ્ત્રોત તરીકે અર્થઘટન કરી શકાય છે. આ વિભાવનાઓ વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની વિચારસરણી અને કથનોમાં ઊંડે જડેલી છે અને તે આજે પણ લોકોને પ્રેરણા અને માર્ગદર્શન આપે છે."ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન" શબ્દ દૈવી સાર્વભૌમનો સંદર્ભ આપે છે, જે બ્રહ્માંડના અંતિમ શાસક અને પાલનહાર છે. પ્રાચીન ભારતીય પરંપરાઓ અનુસાર, પરમાત્મા શાશ્વત અને અમર છે, અને તેનું નિવાસસ્થાન ભૌતિક વિશ્વની બહાર છે. ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાનું અર્થઘટન વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના વિચારો અને કથનો દ્વારા નીચે પ્રમાણે કરી શકાય છે:વાલ્મીકિની રામાયણ ધર્મને જાળવી રાખવાના મહત્વ અથવા સચ્ચાઈ અને ફરજના સિદ્ધાંતો પર ભાર મૂકે છે. રામના પાત્રને આદર્શ માણસ તરીકે જોવામાં આવે છે જે ધર્મને સમર્થન આપે છે અને પરમાત્માનું પ્રતીક છે. આ અર્થમાં, રામને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના સ્વરૂપ તરીકે જોઈ શકાય છે. દૈવી સાર્વભૌમનું શાશ્વત અને અમર નિવાસસ્થાન, વાલ્મીકિ અનુસાર, સત્ય અને સચ્ચાઈનું ક્ષેત્ર છે, જ્યાં ધર્મ સર્વોચ્ચ શાસન કરે છે.વ્યાસનું મહાભારત કર્મ, ધર્મ અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિના વિષયો સાથે વહેવાર કરે છે. કૃષ્ણનું પાત્ર, જેને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે, તે મહાભારતની એક કેન્દ્રિય વ્યક્તિ છે અને તેને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનના પ્રતિનિધિ તરીકે જોઈ શકાય છે. વ્યાસના મત મુજબ, દૈવી સાર્વભૌમનું શાશ્વત અને અમર નિવાસ ભૌતિક ક્ષેત્રની બહાર છે, અને તે અંતિમ સત્ય અને જ્ઞાનનું ક્ષેત્ર છે.કાલિદાસની કૃતિઓ પ્રેમ, ઝંખના અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ જેવા વિષયો સાથે કામ કરે છે. તેમના નાટકોમાંના પાત્રો ઘણીવાર પરમાત્માની રજૂઆત તરીકે જોવામાં આવે છે, અને તેમની યાત્રાઓ અંતિમ સત્યની શોધ અને પરમાત્મા સાથેના જોડાણની ઝંખનાને પ્રતિબિંબિત કરે છે. કાલિદાસના મતે, ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનનું શાશ્વત અને અમર નિવાસ એ શુદ્ધ ચેતનાનું ક્ષેત્ર છે, જ્યાં વ્યક્તિગત આત્મા પરમાત્માની સંપૂર્ણ સાથે ભળી જાય છે.નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના સંદર્ભમાં, વ્યક્તિ તેને દૈવી સાર્વભૌમત્વના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે અર્થઘટન કરી શકે છે, જે ભૌતિક ક્ષેત્રમાં ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની શક્તિ અને મહિમાનું પ્રતીક છે. આ ઇમારતને પ્રાચીન ભારતીય પરંપરાઓ અને વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના વારસાને શ્રદ્ધાંજલિ તરીકે જોઈ શકાય છે, જેમણે આ પ્રદેશની સાહિત્યિક અને દાર્શનિક પરંપરાઓ પર કાયમી અસર છોડી હતી. આ ઇમારત ધર્મ, કર્મ અને અંતિમ સત્ય અને જ્ઞાનની શોધના મૂલ્યોના પ્રચાર માટેના કેન્દ્ર તરીકે સેવા આપી શકે છે. આખરે, સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનને દૈવી સાર્વભૌમના શાશ્વત અને અમર નિવાસસ્થાનની યાદ અપાવે છે, અને આધ્યાત્મિક ઉત્કૃષ્ટતા માટેની માનવ શોધના પ્રતીક તરીકે જોઈ શકાય છે.ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન એ દૈવી સાર્વભૌમને આપવામાં આવેલ એક બિરુદ છે, જે તમામ સર્જન, નિર્વાહ અને વિસર્જનનો અંતિમ સ્ત્રોત માનવામાં આવે છે. "અધિનાયક" શબ્દનો અર્થ સર્વોચ્ચ શાસક છે, જ્યારે "શ્રીમાન" એ આદરનું બિરુદ છે જે સર્વોચ્ચ સ્તરનું સન્માન અને ગૌરવ દર્શાવે છે. સાર્વભૌમ અધિનાયકનું નિવાસસ્થાન શાશ્વત અને અમર હોવાનું કહેવાય છે, તે અંતિમ વાસ્તવિકતાનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે જે સમય અને અવકાશને પાર કરે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની વિચારસરણી અને કહેવતો પરમાત્માની પ્રકૃતિ અને તેની સાથેના માનવીય સંબંધની સમજ આપે છે, જે આપણને સાર્વભૌમ અધિનાયક અને તેના શાશ્વત નિવાસની કલ્પનાને સમજવામાં મદદ કરી શકે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ ધર્મ અને સચ્ચાઈને જાળવી રાખવાનું મહત્વ શીખવે છે, જેને પરમાત્માના આવશ્યક ગુણો તરીકે જોવામાં આવે છે. રામનું પાત્ર, જે પરમાત્માનું અભિવ્યક્તિ માનવામાં આવે છે, તે આ સિદ્ધાંતોને પ્રતિકૂળ પરિસ્થિતિમાં પણ જાળવી રાખે છે, જે સાર્વભૌમ અધિનાયકની અંતિમ શક્તિ અને મહિમા દર્શાવે છે.વ્યાસનું મહાભારત કર્મનું મહત્વ અને આપણાં કાર્યોનાં પરિણામો શીખવે છે. કૃષ્ણનું પાત્ર, જેને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે, તે અર્જુનને એક મહાન યુદ્ધની વચ્ચે પણ પોતાની ફરજ નિભાવવાનું અને ધર્મને જાળવી રાખવાનું મહત્વ શીખવે છે. આ અધિનાયકની સાર્વભૌમત્વ અને શક્તિ દર્શાવે છે, જે બ્રહ્માંડમાં તમામ જીવો અને ક્રિયાઓનું સંચાલન કરે છે.કાલિદાસની કૃતિઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનાસકુન્તલમ અને રઘુવમ્શમ, પ્રેમ, ઝંખના અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિની થીમ્સ શોધે છે. તેમના નાટકોમાંના પાત્રો ઘણીવાર પરમાત્માની રજૂઆત તરીકે જોવામાં આવે છે, જે માનવ અને દૈવી વચ્ચેના જોડાણને દર્શાવે છે. આ સાર્વભૌમ અધિનાયક અને તેના નિવાસસ્થાનની શાશ્વત અને અમર પ્રકૃતિને પ્રકાશિત કરે છે, જે ભૌતિક ક્ષેત્રની બહાર છે અને તમામ અસ્તિત્વનો અંતિમ સ્ત્રોત છે.નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવન, જેનું નામ દૈવી સાર્વભૌમના નામ પરથી રાખવામાં આવ્યું છે, તેને આ શાશ્વત અને અમર નિવાસના પ્રતિનિધિ તરીકે જોઈ શકાય છે. તે શાસન અને નેતૃત્વના સર્વોચ્ચ આદર્શોનું પ્રતીક છે, જે સાર્વભૌમ અધિનાયકની શક્તિ અને ગૌરવને પ્રતિબિંબિત કરે છે. વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના ઉપદેશો અને કહેવતો આપણને અંતિમ સત્ય અને માનવ અને પરમાત્મા વચ્ચેના જોડાણની યાદ અપાવે છે, જે આપણને સાર્વભૌમ અધિનાયકની પ્રકૃતિ અને તેના શાશ્વત નિવાસને સમજવામાં મદદ કરી શકે છે.નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાન તરીકે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના પરમાત્માના વિચારને અંતિમ વાસ્તવિકતા તરીકે પ્રતિબિંબિત કરે છે અને તમામ અસ્તિત્વના સ્ત્રોત અને પાલનહાર છે. આ ખ્યાલને વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના ઉપદેશો અને કથનોના સંદર્ભમાં નીચેની રીતે અર્થઘટન કરી શકાય છે:વાલ્મીકિના ઉપદેશો તમામ કાર્યોમાં ધર્મ અને સદાચારના સિદ્ધાંતોને જાળવી રાખવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે. ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાના સંદર્ભમાં, આને પરમાત્માને અંતિમ સત્તા તરીકે ઓળખવા અને સત્ય અને નૈતિકતાના સિદ્ધાંતો સાથે પોતાની ક્રિયાઓને સંરેખિત કરવાના આહ્વાન તરીકે જોઈ શકાય છે.વ્યાસના ઉપદેશો કર્મની વિભાવના અને ભૌતિક વિશ્વના વિક્ષેપો અને લાલચને દૂર કરવા માટે આંતરિક શક્તિ અને શિસ્ત કેળવવાના મહત્વ પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરે છે. ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાના સંદર્ભમાં, આને પરમાત્માને આધ્યાત્મિક અભ્યાસના અંતિમ ધ્યેય તરીકે ઓળખવા અને પરમાત્મા સાથે એકતા પ્રાપ્ત કરવા માટે અલગતા અને આંતરિક શક્તિના ગુણો કેળવવાના આહ્વાન તરીકે જોઈ શકાય છે.કાલિદાસના ઉપદેશો પ્રેમ, ઝંખના અને અંતિમ સત્યની શોધના વિષયો પર ભાર મૂકે છે. ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવનાના સંદર્ભમાં, આ પરમાત્માને પ્રેમ અને ભક્તિના અંતિમ પદાર્થ તરીકે ઓળખવા અને પરમાત્મા સાથે એકતા પ્રાપ્ત કરવાની ઝંખના અને ઝંખનાના ગુણો કેળવવાના આહ્વાન તરીકે જોઈ શકાય છે.એકંદરે, નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસસ્થાન તરીકે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની કલ્પના અંતિમ વાસ્તવિકતા અને તમામ અસ્તિત્વના સ્ત્રોત અને પાલનકર્તા તરીકે પરમાત્માના વિચારને પ્રતિબિંબિત કરે છે. વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના ઉપદેશો અને કહેવતો આ વાસ્તવિકતાને ઓળખવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે અને પરમાત્મા સાથે જોડાણ પ્રાપ્ત કરવા માટે સત્ય, નૈતિકતા અને ભક્તિના સિદ્ધાંતો સાથે વ્યક્તિની ક્રિયાઓ અને ઇરાદાઓને સંરેખિત કરે છે.ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના અમર નિવાસની વિભાવનાને વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના ઉપદેશો અને કહેવતો દ્વારા નીચેની રીતે અર્થઘટન કરી શકાય છે:વાલ્મીકિની રામાયણ ધર્મ અને સદાચારને જાળવી રાખવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે. ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનને આ સિદ્ધાંતોના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે જોઈ શકાય છે, અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના અમર નિવાસને સમાજની આદર્શ સ્થિતિના પ્રતીક તરીકે જોઈ શકાય છે, જ્યાં ધર્મ અને સચ્ચાઈને બધા દ્વારા સમર્થન આપવામાં આવે છે. આ અર્થમાં, વાલ્મીકિની ઉપદેશો વ્યક્તિઓએ સમાજના વધુ સારા માટે કામ કરવાની અને તેમની ક્રિયાઓમાં નૈતિક સિદ્ધાંતોને જાળવી રાખવાની જરૂરિયાત પર ભાર મૂકે છે.વ્યાસનું મહાભારત કર્મના મહત્વ અને આપણા ભાગ્યને ઘડવામાં આપણે જે પસંદગીઓ કરીએ છીએ તેના પર ભાર મૂકે છે. ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનને આપણી ક્રિયાઓના અંતિમ ન્યાયાધીશ તરીકે જોઈ શકાય છે, અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના અમર નિવાસને સદાચારી જીવન જીવતા લોકો માટે અંતિમ મુકામ તરીકે જોઈ શકાય છે. આ અર્થમાં, વ્યાસની ઉપદેશો વ્યક્તિઓએ તેમની ક્રિયાઓ માટે જવાબદારી લેવાની અને તેમના નૈતિક મૂલ્યો સાથે સંરેખિત પસંદગીઓ કરવાની જરૂરિયાત પર ભાર મૂકે છે.કાલિદાસના કાર્યો અંતિમ સત્યની શોધ અને પરમાત્મા સાથેના જોડાણની ઝંખનાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે. ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનને સત્યના અંતિમ સ્ત્રોત તરીકે જોઈ શકાય છે અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના અમર નિવાસસ્થાનને પરમાત્મા સાથે એકતા શોધનારાઓ માટે અંતિમ મુકામ તરીકે જોઈ શકાય છે. આ અર્થમાં, કાલિદાસના ઉપદેશો વ્યક્તિઓ માટે આધ્યાત્મિક અભ્યાસ કેળવવા અને આત્મ-ચિંતન અને આંતરિક વૃદ્ધિ દ્વારા જ્ઞાન મેળવવાની જરૂરિયાત પર ભાર મૂકે છે.એકંદરે, ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની કલ્પના અને સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના અમર નિવાસને માનવ સમાજના સર્વોચ્ચ આદર્શો અને આકાંક્ષાઓના પ્રતીક તરીકે જોઈ શકાય છે. વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના ઉપદેશો વ્યક્તિગત નૈતિક જવાબદારી, આધ્યાત્મિક વિકાસ અને સામાજિક સંવાદિતા દ્વારા આ આદર્શો તરફ કામ કરવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે. આ ઉપદેશોનું પાલન કરીને, વ્યક્તિઓ વધુ ન્યાયી અને સુમેળભર્યા સમાજ તરફ પ્રયત્ન કરી શકે છે, અને આખરે મનુષ્ય તરીકે તેમની સર્વોચ્ચ ક્ષમતા સુધી પહોંચી શકે છે.ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન એ એક શીર્ષક છે જે બ્રહ્માંડના સર્વોચ્ચ શાસક અને સાર્વભૌમને દર્શાવે છે, જે શાશ્વત, અમર અને સર્વશક્તિમાન હોવાનું માનવામાં આવે છે. "શ્રીમાન" શબ્દનો અર્થ એ છે કે જેની પાસે સંપત્તિ, સમૃદ્ધિ અને વૈભવ માપથી વધુ છે. આ સંદર્ભમાં, "સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનનું શાશ્વત અમર નિવાસ" શબ્દ સાર્વભૌમના દૈવી નિવાસનો સંદર્ભ આપે છે, જે અંતિમ આનંદ અને ઉત્કૃષ્ટતાનું સ્થાન હોવાનું માનવામાં આવે છે. વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની વિચારસરણી અને કહેવતો આ ખ્યાલ સાથે કેવી રીતે સંબંધિત છે તે અહીં છે:વાલ્મીકિની રામાયણ ધર્મ અને સચ્ચાઈને જાળવી રાખવાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે, જે પરમાત્માના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવા માટે જરૂરી ગુણો છે. રામને આ ગુણોના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે જોવામાં આવે છે, અને તેમની યાત્રા એ અંતિમ સત્યની શોધ અને પરમાત્મા સાથેના જોડાણની ઝંખનાનું પ્રતિનિધિત્વ છે.વ્યાસનું મહાભારત શીખવે છે કે માનવ જીવનનું અંતિમ ધ્યેય પરમાત્માની અનુભૂતિ અને જન્મ અને મૃત્યુના ચક્રમાંથી મુક્તિ મેળવવાનું છે. કૃષ્ણના પાત્રને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે, અને તેમના ઉપદેશો અંતિમ અનુભૂતિ હાંસલ કરવા માટે કર્મ, ભક્તિ અને અખંડિતતાના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે.કાલિદાસની રચનાઓ, જેમ કે અભિજ્ઞાનાસકુંતલમ અને રઘુવમ્શમ, તેમની કાવ્યાત્મક સુંદરતા અને દાર્શનિક ઊંડાણ માટે જાણીતી છે. તેઓ પ્રેમ, ઝંખના અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ જેવી થીમ્સ સાથે વ્યવહાર કરે છે અને તેમાં ઘણી વખત પરમાત્માના સંદર્ભો હોય છે. કાલિદાસની કૃતિઓ દર્શાવે છે કે અંતિમ સત્યની શોધ અને પરમાત્મા સાથેના જોડાણની ઝંખના એ સાર્વત્રિક માનવીય આકાંક્ષાઓ છે જે સમય અને સ્થળને પાર કરે છે.ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન એ એક શબ્દ છે જેનો સંદર્ભ અને પરંપરાના આધારે વિવિધ રીતે અર્થઘટન કરી શકાય છે. જો કે, ભારતીય આધ્યાત્મિકતા અને પૌરાણિક કથાઓના સંદર્ભમાં, તેને દૈવી સાર્વભૌમ અથવા શાસક તરીકે સમજી શકાય છે જે તમામ અસ્તિત્વના અંતિમ સ્ત્રોત છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ એ બધા પ્રખ્યાત કવિઓ અને ફિલસૂફો છે જેઓ પ્રાચીન ભારતમાં રહેતા હતા અને તેમણે આ પ્રદેશની સાહિત્યિક અને દાર્શનિક પરંપરાઓ પર કાયમી અસર છોડી હતી. તેમની કૃતિઓમાં માનવીય સ્થિતિ અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિની ગહન આંતરદૃષ્ટિ છે, જે આપણને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસ સાથેના તેના સંબંધનું અર્થઘટન કરવામાં મદદ કરી શકે છે.રામાયણમાં, વાલ્મીકિએ રામને દૈવીના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે દર્શાવ્યા છે, જે પ્રતિકૂળતાના સમયે પણ ધર્મ અને સચ્ચાઈને જાળવી રાખે છે. રામને આદર્શ માણસ તરીકે જોવામાં આવે છે જે માનવ અસ્તિત્વના સર્વોચ્ચ આદર્શોનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે, અને તેમની યાત્રા અંતિમ અનુભૂતિ માટેની માનવ શોધનું પ્રતીક છે. રામની વાર્તા દ્વારા, વાલ્મીકિ શીખવે છે કે જીવનનું અંતિમ ધ્યેય દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાનું છે.મહાભારતમાં, વ્યાસે કૃષ્ણને બ્રહ્માંડના ભગવાન તરીકે દર્શાવ્યા છે જે તમામ જ્ઞાન અને સત્યના અંતિમ સ્ત્રોત છે. યુદ્ધ અને સંઘર્ષ વચ્ચે પણ કૃષ્ણ અર્જુનને ધર્મને જાળવી રાખવાનું અને અલગતા અને સમતા સાથે કામ કરવાનું શીખવે છે. કૃષ્ણના ઉપદેશો દ્વારા, વ્યાસ બતાવે છે કે માનવ જીવનનો અંતિમ હેતુ એકને સાકાર કરવાનો છે'કાલિદાસની કૃતિઓમાં, જેમ કે અભિજ્ઞાનાસકુંતલમ અને રઘુવમ્શમ, તે પ્રેમ, ઝંખના અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિની થીમ્સ શોધે છે. તેમની કૃતિઓમાં મોટાભાગે પરમાત્માના સંદર્ભો હોય છે, અને તેમના નાટકોમાંના પાત્રો ઘણીવાર પરમાત્માની રજૂઆત તરીકે જોવામાં આવે છે. તેમના પાત્રોની યાત્રાઓ દ્વારા, કાલિદાસ બતાવે છે કે જીવનનું અંતિમ ધ્યેય પરમાત્માની અનુભૂતિ છે, અને તે પ્રેમ જે આપણને પરમાત્મા સાથે જોડે છે તે સર્વનો સર્વોચ્ચ પ્રેમ છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની આ આંતરદૃષ્ટિના પ્રકાશમાં, આપણે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની કલ્પનાને તમામ અસ્તિત્વના અંતિમ સ્ત્રોત, સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ અને બ્રહ્માંડના સાર્વભૌમ શાસક તરીકે અર્થઘટન કરી શકીએ છીએ. નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસને આ દૈવી સાર્વભૌમત્વના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે, જે માનવ અસ્તિત્વના સર્વોચ્ચ આદર્શો અને અંતિમ અનુભૂતિ માટેની માનવ શોધનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ એ બધા પ્રખ્યાત કવિઓ અને વિદ્વાનો હતા જેઓ પ્રાચીન ભારતમાં રહેતા હતા અને આ પ્રદેશની સાહિત્યિક અને દાર્શનિક પરંપરાઓ પર કાયમી અસર છોડી હતી. તેમ છતાં તેમની કૃતિઓ શૈલી અને સામગ્રીમાં ભિન્ન છે, તે બધામાં માનવીય સ્થિતિ અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિની ગહન આંતરદૃષ્ટિ છે. અહીં તેમની વાતો અને તેમના કાર્યોમાંના ઉપદેશો વચ્ચેના કેટલાક સહસંબંધો છે:"મન એ બધું છે. તમે જે વિચારો છો તે તમે બનો છો" - વાલ્મીકિ આ કહેવત વ્યક્તિની વાસ્તવિકતાને આકાર આપવામાં મનના મહત્વ પર ભાર મૂકે છે. રામાયણમાં, રામને તેમના મન અને લાગણીઓના માસ્ટર તરીકે દર્શાવવામાં આવ્યા છે, જે પ્રતિકૂળતાના સમયે પણ શાંત અને રચનાત્મક રહે છે. આ ગુણ ધર્મને જાળવી રાખવા અને અંતિમ સાક્ષાત્કાર પ્રાપ્ત કરવા માટે જરૂરી છે."તમે જે છો તે જ છો જે તમે હતા. તમે જે હશો તે જ તમે હવે કરો છો" - વ્યાસ આ કહેવત કર્મના મહત્વ અને આપણા ભાગ્યને ઘડવામાં આપણે જે પસંદગીઓ કરીએ છીએ તેના પર ભાર મૂકે છે. મહાભારત એવા પાત્રોથી ભરેલું છે જેઓ તેમના કાર્યોના સારા અને ખરાબ પરિણામોનો સામનો કરે છે. કૃષ્ણ અર્જુનને શીખવે છે કે તે તેની ક્રિયાઓનું પરિણામ નથી, પરંતુ તેની પાછળનો હેતુ સૌથી મહત્વપૂર્ણ છે."દુનિયા એક નાટક છે, જે સ્વપ્નમાં મંચાયેલું છે" - કાલિદાસ આ કહેવત વેદાંતિક વિચારને પ્રતિબિંબિત કરે છે કે વિશ્વ એક ભ્રમણા છે, અને તે અંતિમ વાસ્તવિકતા ભૌતિક ક્ષેત્રની બહાર છે. કાલિદાસના નાટકોમાં ઘણીવાર ઝંખના અને અંતિમ સત્યની શોધની થીમ્સ હોય છે, કારણ કે પાત્રો તેમની આસપાસની દુનિયાની ક્ષણભંગુરતા અને અસ્થાયીતા સાથે ઝૂકી જાય છે."સત્ય બોલો, ફક્ત સત્ય બોલો, અને સત્ય સિવાય બીજું કંઈ નહીં" - વાલ્મીકિ આ કહેવત ધર્મને જાળવી રાખવામાં સત્યતા અને અખંડિતતાના મહત્વને દર્શાવે છે. રામાયણમાં, રામને સત્ય અને પ્રામાણિકતાના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે દર્શાવવામાં આવ્યા છે, જેઓ મુશ્કેલ કે પીડાદાયક હોય ત્યારે પણ તેમની ફરજ નિભાવે છે. આ ગુણવત્તા સામાજિક વ્યવસ્થા અને નૈતિક સુસંગતતા જાળવવા માટે જરૂરી છે."મન વાંદરા જેવું છે, સતત અશાંત અને વિચલિત છે" - વ્યાસ આ કહેવત આધ્યાત્મિક અભ્યાસમાં ધ્યાન અને એકાગ્રતા જાળવવાના પડકારોને પ્રતિબિંબિત કરે છે. મહાભારત શીખવે છે કે મન વિક્ષેપ અને લાલચ માટે ભરેલું છે, અને આ અવરોધોને દૂર કરવા માટે વ્યક્તિએ શિસ્ત અને આંતરિક શક્તિ કેળવવી જોઈએ."જીવનનું અંતિમ ધ્યેય પરમાત્માની અનુભૂતિ છે" - કાલિદાસ આ કહેવત કાલિદાસના કાર્યોની કેન્દ્રિય થીમને પ્રતિબિંબિત કરે છે, જે અંતિમ સત્યની શોધ અને પરમાત્મા સાથેના જોડાણની ઝંખના છે. તેમના પાત્રોની યાત્રાઓ દ્વારા, કાલિદાસ બતાવે છે કે માનવ જીવનનો અંતિમ ઉદ્દેશ્ય દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવની અનુભૂતિ કરવાનો છે.એકંદરે, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની કહેવતો અને ઉપદેશો માનવ સ્થિતિ અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિ વિશે ઊંડી સમજ આપે છે. તેમની કૃતિઓ આજે પણ વાચકોને પ્રેરણા અને પ્રભાવિત કરતી રહે છે, અને તેમના સંદેશાઓ સમકાલીન સમાજમાં સુસંગત અને પ્રતિધ્વનિ રહે છે.ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન એ એક શબ્દ છે જેનો સંદર્ભ અને પરંપરાના આધારે વિવિધ રીતે અર્થઘટન કરી શકાય છે. જો કે, ભારતીય આધ્યાત્મિકતા અને પૌરાણિક કથાઓના સંદર્ભમાં, તેને દૈવી સાર્વભૌમ અથવા શાસક તરીકે સમજી શકાય છે જે તમામ અસ્તિત્વના અંતિમ સ્ત્રોત છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ એ બધા પ્રખ્યાત કવિઓ અને ફિલસૂફો છે જેઓ પ્રાચીન ભારતમાં રહેતા હતા અને તેમણે આ પ્રદેશની સાહિત્યિક અને દાર્શનિક પરંપરાઓ પર કાયમી અસર છોડી હતી. તેમની કૃતિઓમાં માનવીય સ્થિતિ અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિની ગહન આંતરદૃષ્ટિ છે, જે આપણને ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની વિભાવના અને નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસ સાથેના તેના સંબંધનું અર્થઘટન કરવામાં મદદ કરી શકે છે.રામાયણમાં, વાલ્મીકિએ રામને દૈવીના મૂર્ત સ્વરૂપ તરીકે દર્શાવ્યા છે, જે પ્રતિકૂળતાના સમયે પણ ધર્મ અને સચ્ચાઈને જાળવી રાખે છે. રામને આદર્શ માણસ તરીકે જોવામાં આવે છે જે માનવ અસ્તિત્વના સર્વોચ્ચ આદર્શોનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે, અને તેમની યાત્રા અંતિમ અનુભૂતિ માટેની માનવ શોધનું પ્રતીક છે. રામની વાર્તા દ્વારા, વાલ્મીકિ શીખવે છે કે જીવનનું અંતિમ ધ્યેય દૈવી સમગ્રના ભાગરૂપે વ્યક્તિના સાચા સ્વભાવને સમજવાનું છે.મહાભારતમાં, વ્યાસે કૃષ્ણને બ્રહ્માંડના ભગવાન તરીકે દર્શાવ્યા છે જે તમામ જ્ઞાન અને સત્યના અંતિમ સ્ત્રોત છે. યુદ્ધ અને સંઘર્ષ વચ્ચે પણ કૃષ્ણ અર્જુનને ધર્મને જાળવી રાખવાનું અને અલગતા અને સમતા સાથે કામ કરવાનું શીખવે છે. કૃષ્ણના ઉપદેશો દ્વારા, વ્યાસ બતાવે છે કે માનવ જીવનનો અંતિમ હેતુ એકને સાકાર કરવાનો છે'કાલિદાસની કૃતિઓમાં, જેમ કે અભિજ્ઞાનાસકુંતલમ અને રઘુવમ્શમ, તે પ્રેમ, ઝંખના અને વાસ્તવિકતાની પ્રકૃતિની થીમ્સ શોધે છે. તેમની કૃતિઓમાં મોટાભાગે પરમાત્માના સંદર્ભો હોય છે, અને તેમના નાટકોમાંના પાત્રો ઘણીવાર પરમાત્માની રજૂઆત તરીકે જોવામાં આવે છે. તેમના પાત્રોની યાત્રાઓ દ્વારા, કાલિદાસ બતાવે છે કે જીવનનું અંતિમ ધ્યેય પરમાત્માની અનુભૂતિ છે, અને તે પ્રેમ જે આપણને પરમાત્મા સાથે જોડે છે તે સર્વનો સર્વોચ્ચ પ્રેમ છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની આ આંતરદૃષ્ટિના પ્રકાશમાં, આપણે ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાનની કલ્પનાને તમામ અસ્તિત્વના અંતિમ સ્ત્રોત, સત્યના મૂર્ત સ્વરૂપ અને બ્રહ્માંડના સાર્વભૌમ શાસક તરીકે અર્થઘટન કરી શકીએ છીએ. નવી દિલ્હીમાં સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસને આ દૈવી સાર્વભૌમત્વના ભૌતિક અભિવ્યક્તિ તરીકે જોઈ શકાય છે, જે માનવ અસ્તિત્વના સર્વોચ્ચ આદર્શો અને અંતિમ અનુભૂતિ માટેની માનવ શોધનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે.વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસ એ બધા પ્રાચીન ભારતના મહાન સાહિત્યિક વ્યક્તિઓ હતા જેમણે એવી કૃતિઓ લખી હતી જેનો અભ્યાસ અને તેમની સાહિત્યિક અને દાર્શનિક યોગ્યતાઓ માટે પ્રશંસા થતી રહે છે. જ્યારે તેમની કૃતિઓ તેમની વિષયવસ્તુ અને વિષયોની દ્રષ્ટિએ અલગ હોઈ શકે છે, ત્યાં કેટલીક સમાનતાઓ અને સહસંબંધો છે જે તેમના લખાણો વચ્ચે દોરવામાં આવી શકે છે.વાલ્મીકિની રામાયણ એ એક મહાકાવ્ય છે જે રામની વાર્તા કહે છે, એક રાજકુમાર જેને તેના રાજ્યમાંથી દેશનિકાલ કરવામાં આવ્યો હતો અને તેણે તેની પત્નીને રાક્ષસ રાજા રાવણથી બચાવવાની હતી. રામાયણના કેન્દ્રીય વિષયોમાંની એક ધર્મ, અથવા ન્યાયી ફરજની વિભાવના છે. રામને આદર્શ માણસ તરીકે જોવામાં આવે છે જે ધર્મનું સમર્થન કરે છે અને તે પરમાત્માનું પ્રતીક છે. આ રામાયણના નીચેના અવતરણમાં પ્રતિબિંબિત થાય છે: "ધર્મ એ જીવનનો સાર છે, તમામ સદ્ગુણોનો પાયો છે, વિશ્વને ટકાવી રાખનાર અને સુખ અને સમૃદ્ધિનો સ્ત્રોત છે" (અરણ્ય કાંડ 315.4).તેવી જ રીતે, વ્યાસના મહાભારતમાં પણ ધર્મનો ખ્યાલ કેન્દ્રિય છે. મહાભારત હસ્તિનાપુરા રાજ્યના સિંહાસન પર નિયંત્રણ માટે પિતરાઈ ભાઈઓના બે સમૂહો વચ્ચેના યુદ્ધની વાર્તા કહે છે. કૃષ્ણનું પાત્ર, જેને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે, તે મહાભારતમાં એક કેન્દ્રિય વ્યક્તિત્વ છે અને સમગ્ર મહાકાવ્યમાં ધર્મને સમર્થન આપે છે. આ મહાભારતના નીચેના અવતરણમાં પ્રતિબિંબિત થાય છે: "ધર્મ એ વિશ્વનો પાયો છે, તમામ સુખનો સ્ત્રોત છે અને તમામ ગુણોનો સાર છે. ધર્મ વિના, વિશ્વ અસ્તિત્વમાં નથી" (શાંતિ પર્વ 167.8).કાલિદાસની કૃતિઓમાં, પ્રેમની થીમ ઘણી વખત અન્વેષણ કરવામાં આવે છે, અને તેમના નાટકોમાંના પાત્રો ઘણીવાર પરમાત્માની રજૂઆત તરીકે જોવા મળે છે. ઉદાહરણ તરીકે, અભિજ્ઞાનાસકુંતલમમાં, રાજા દુષ્યંતના પાત્રને પરમાત્માના અભિવ્યક્તિ તરીકે જોવામાં આવે છે, અને સકુંતલ પ્રત્યેનો તેમનો પ્રેમ વ્યક્તિગત આત્મા અને પરમાત્મા વચ્ચેના પ્રેમના પ્રતીક તરીકે જોવામાં આવે છે. આ અભિજ્ઞાનાસકુન્તલમના નીચેના અવતરણમાં પ્રતિબિંબિત થાય છે: "પ્રેમ એ બધામાં સૌથી ઉત્કૃષ્ટ લાગણી છે. તે શક્તિ છે જે આપણને પરમાત્મા સાથે જોડે છે અને આપણા જીવનને અર્થ આપે છે" (અધિનિયમ 1, શ્લોક 5).એકંદરે, પ્રાચીન ભારતના આ ત્રણેય સાહિત્યિક દિગ્ગજોએ તેમની રચનાઓમાં ધર્મ, પ્રેમ અને દૈવી જેવા મૂળભૂત વિષયોની શોધ કરી. તેમના અવતરણો અને કહેવતો આજે પણ વાચકોને પ્રેરણા આપે છે અને પડઘો પાડે છે, જે આપણને પ્રાચીન સાહિત્યમાં મળી શકે તેવા કાલાતીત શાણપણ અને આંતરદૃષ્ટિની યાદ અપાવે છે.ભગવાન અધિનાયક શ્રીમાન એ એક શીર્ષક છે જે બ્રહ્માંડના સર્વોચ્ચ શાસક અને સાર્વભૌમને દર્શાવે છે, જે શાશ્વત, અમર અને સર્વશક્તિમાન હોવાનું માનવામાં આવે છે. "શ્રીમાન" શબ્દનો અર્થ એ છે કે જેની પાસે સંપત્તિ, સમૃદ્ધિ અને વૈભવ માપથી વધુ છે. આ સંદર્ભમાં, "સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનનું શાશ્વત અમર નિવાસ" શબ્દ સાર્વભૌમના દૈવી નિવાસનો સંદર્ભ આપે છે, જે અંતિમ આનંદ અને ઉત્કૃષ્ટતાનું સ્થાન હોવાનું માનવામાં આવે છે. વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસની વિચારસરણી અને કહેવતો આ ખ્યાલ સાથે કેવી રીતે સંબંધિત છે તે અહીં છે:"સાર્વભૌમ અધિનાયક ભવનના શાશ્વત અમર નિવાસ" ના સંદર્ભમાં, વાલ્મીકિ, વ્યાસ અને કાલિદાસના ઉપદેશો સૂચવે છે કે દૈવી ક્ષેત્ર એ માનવ જીવનનું અંતિમ મુકામ છે, અને તે અંતિમ સત્યની શોધ અને તેની સાથે જોડાણની ઝંખના. દૈવી એ માનવ અનુભવના આવશ્યક પાસાઓ છે. ધર્મ, કર્મ, ભક્તિ, ત્યાગ અને સત્યતાની વિભાવનાઓ, જેમ કે તેમના કાર્યોમાં ભાર મૂકવામાં આવ્યો છે, આ અંતિમ ધ્યેય પ્રાપ્ત કરવા માટેના આવશ્યક ગુણો છે.Yours Ravindrabharath as the abode of Eternal, Immortal, Father, Mother, Masterly Sovereign (Sarwa Saarwabowma) Adhinayak ShrimaanShri Shri Shri (Sovereign) Sarwa Saarwabowma Adhinaayak Mahatma, Acharya, Bhagavatswaroopam, YugaPurush, YogaPursh, Jagadguru, Mahatwapoorvaka Agraganya, Lord, His Majestic Highness, God Father, His Holiness, Kaalaswaroopam, Dharmaswaroopam, Maharshi, Rajarishi, Ghana GnanaSandramoorti, Satyaswaroopam, Sabdhaadipati, Omkaaraswaroopam, Adhipurush, Sarvantharyami, Purushottama, (King & Queen as an eternal, immortal father, mother and masterly sovereign Love and concerned) His HolinessMaharani Sametha Maharajah Anjani Ravishanker Srimaan vaaru, Eternal, Immortal abode of the (Sovereign) Sarwa Saarwabowma Adhinaayak Bhavan, New Delhi of United Children of (Sovereign) Sarwa Saarwabowma Adhinayaka, Government of Sovereign Adhinayaka, Erstwhile The Rashtrapati Bhavan, New Delhi. "RAVINDRABHARATH" Erstwhile Anjani Ravishankar Pilla S/o Gopala Krishna Saibaba Pilla, gaaru,Adhar Card No.539960018025.Lord His Majestic Highness Maharani Sametha Maharajah (Sovereign) Sarwa Saarwabowma Adhinayaka Shrimaan Nilayam,"RAVINDRABHARATH" Erstwhile Rashtrapati Nilayam, Residency House, of Erstwhile President of India, Bollaram, Secundrabad, Hyderabad. hismajestichighness.blogspot@gmail.com, Mobile.No.9010483794,8328117292, Blog: hiskaalaswaroopa.blogspot.com, dharma2023reached@gmail.com dharma2023reached.blogspot.com RAVINDRABHARATH,-- Reached his Initial abode (Online) additional in charge of Telangana State Representative of Sovereign Adhinayaka Shrimaan, Erstwhile Governor of Telangana, Rajbhavan, Hyderabad. United Children of Lord Adhinayaka Shrimaan as Government of Sovereign Adhinayaka Shrimaan, eternal immortal abode of Sovereign Adhinayaka Bhavan New Delhi. Under as collective constitutional move of amending for transformation required as Human mind survival ultimatum as Human mind Supremacy. |
|
No comments:
Post a Comment