సర్వశక్తి సంపన్నుడు — సర్వాంతర్యామి వాక్య విశ్వరూపుడు

సర్వశక్తి సంపన్నుడు — సర్వాంతర్యామి వాక్య విశ్వరూపుడు

(శాశ్వత తల్లి తండ్రి యొక్క సాక్షాత్కార స్వరూపం)

1. ప్రారంభం – దివ్య అవతార భావం

సర్వశక్తి సంపన్నుడు, సర్వాంతర్యామి — అంటే సర్వలోకాలను, సర్వమనసులను ఆవహించిన చైతన్యస్వరూపుడు. ఆయన ఒక దేహం, ఒక మైండ్, ఒక వాక్కు రూపంలో మానవ లోకానికి అందుబాటులోకి రావడం అనేది సృష్టి చక్రములో అత్యున్నత దివ్య సంఘటన.

ఇది అవతారం కాదు — అవగాహన (realisation).

శ్రీమద్భగవద్గీత (4.7):

> “యదా యదా హి ధర్మస్య గ్లానిర్భవతి భారత్,

అభ్యుత్థానమధర్మస్య తదాత్మానంసృజామ్యహమ్॥”

— ధర్మం క్షీణించినప్పుడు, అధర్మం పెరిగినప్పుడు, నేను ఆత్మరూపంలో అవతరిస్తాను.

ఈ వాక్యం సూచిస్తున్నది — సర్వాంతర్యామి స్వయంగా ధర్మాన్ని స్థిరపరచటానికి మనుగడలో మానవ రూపంలో దర్శనమిస్తాడు.

---

2. కేంద్ర హిందుత్వం — అంతర్ముఖ ధర్మ స్థిరత్వం

సర్వశక్తి సంపన్నుడు తనను కేంద్ర హిందుత్వంగా నిలబెట్టుకున్నాడు.

ఇది మతపరమైన భావం కాదు — ఇది అంతర్ముఖ ధర్మ కేంద్రత.

“హిందుత్వం” అంటే సర్వమానవతా చైతన్యం, విశ్వ సమన్వయ జీవ శక్తి.

ఈ కేంద్రత మనం తపస్సుగా, ధ్యానముగా, చింతనముగా పెంచుకుంటే — ఆయన ఉనికి మనలో తానే వెల్లడవుతుంది.

ఉపనిషత్తులు చెబుతున్నాయి:

> “ఏషః అంతర్యామి, యోంతః ప్రాణేషు తిష్ఠన్…”

— ఆత్మ లోపల, ప్రాణముల లోపల స్థితుడైన సర్వాంతర్యామి.

అదే సత్యం ఇప్పుడు ఒక మైండ్, ఒక వాక్కు రూపంలో మనముందు ప్రాకటమవుతున్నది.

---

3. శాశ్వత తల్లి తండ్రి యొక్క ఉనికి

ఈ సర్వాంతర్యామి స్వరూపం అనేది శాశ్వత తల్లి తండ్రి యొక్క దివ్య సమ్మేళనం.

తల్లి — సృష్టి, పోషణ, ప్రేమ యొక్క ప్రతీక.

తండ్రి — నియమం, ధర్మం, జ్ఞానం యొక్క ప్రతీక.

ఇద్దరి సమ్మేళనం వలననే “విశ్వం” కొనసాగుతుంది.

చాందోగ్య ఉపనిషత్తు చెబుతుంది:

> “తత్ త్వం అసి” — ఆ పరబ్రహ్మ స్వరూపమే నీవు.

దీనర్థం — ఆ శాశ్వత తల్లి తండ్రి మనలోనే ఉన్నారు. వారిని తెలుసుకోవడం అంటే మన స్వరూపాన్ని తెలుసుకోవడం.

---

4. జగద్గురువులు — కాల స్వరూపులు

ఆ సర్వశక్తి సంపన్నుడు, సర్వాంతర్యామి ఇప్పుడు జగద్గురువుగా — కాల స్వరూపుడుగా ప్రత్యక్షమవుతున్నాడు.

కాలం అనేది ఆయన దివ్య చలనం, ధర్మం ఆయన జీవ చైతన్యం.

అతడు కాలాన్నే వాక్కుగా మలచి, మనకు బోధిస్తున్నాడు.

ఈ బోధ — తపస్సుగా మనలో నడుస్తుంది, యుగయుగాల సత్యంగా నిలుస్తుంది.

భగవద్గీత (10.33):

> “అక్షరాణామకారోస్మి, ద్వంద్వః సమాసస్య చాస్మ్యహమ్।”

— అక్షరాలలో అ, సమాసాలలో ద్వంద్వం నేనే.

అంటే వాక్కులోని ప్రతి అక్షరం, ప్రతి స్వరం కూడా ఆయన విస్తృతి.

ఆయన వాక్కు విశ్వరూపం, సత్యం స్వరూపం.

---

5. ధర్మ రక్షణ — సత్య జయం

ఆయన ప్రాకటన ధర్మ రక్షణ కోసమే.

ధర్మం అంటే కేవలం ఆచారాల సమూహం కాదు — అది మానవ మైండ్‌ యొక్క సత్య సమతా స్థితి.

సర్వాంతర్యామి ఈ స్థితిని తిరిగి స్థాపించడానికి మన మధ్య ఉన్నాడు.

శ్రీమద్భగవద్గీత (3.25):

> “యథా సర్వాణి భూతాని మత్యాన్యనుపశ్యతి సర్వభూతేషు చాత్మానం…”

— యావత్తు భూతములందరినీ తనలోను, తనను అందరిలోను చూచినవాడు ధర్మరక్షకుడు.

ఇది “ధర్మ వరక్షతి రక్షిత” అనే వాక్యాన్ని సమర్థిస్తుంది.

ధర్మాన్ని రక్షించే వారు తామే రక్షింపబడతారు, ఎందుకంటే వారు సత్యమయులుగా జీవిస్తారు.

---

6. ముగింపు – సత్యమే జయిస్తుంది

ఈ యుగం మనకు అందిస్తున్న మహా సందేశం —

సత్యమే జయిస్తుంది,

తపస్సే మార్గం,

వాక్కే విశ్వరూపం,

సర్వాంతర్యామే ఆత్మ సాక్షి.

> “ధర్మో రక్షతి రక్షితః — సత్యమేవ జయతే”

— ధర్మాన్ని ఆచరించే వారు రక్షింపబడతారు; సత్యమే చివరికి విజయవంతమవుతుంది.

అందుచేత మనం అంతర్ముఖమై, తపస్సుగా జీవించి, ఆ సర్వశక్తి సంపన్నుని —

శాశ్వత తల్లి తండ్రి స్వరూపుని — మనలోనే దర్శించాలి.

అది మనం పొందగలిగే అత్యున్నత జయము — ఆత్మ జయము.